دکتر حسین زاده، مرکز ثقل اتحاد اقوام

بقلم ابوالفضل بابادی شوراب

شنبه ۲۳ اسفند ۹۹، بالاخره استاندار خوزستان با استعفای چندین باره دکتر حسین زاده از معاونت سیاسی اجتماعی استانداری خوزستان موافقت کرد که این امر باعث ناراحتی خیل گروه ها، اقشار و اقوام خوزستانی شد.

بی شک برخی آدم ها متعلق به خود نیستند و حتی اگر تمایلی به مسئولیت و مدیریت نداشته باشند، جامعه بخاطر تجربه، اخلاق، منش و عملکردشان، مشتاق نیست، آنها را از دست بدهد.

شوربختانه خوزستان فرزند شایسته، راستین و اخلاق مدار خود را از دست داد، استاد دانشگاه و هیئت علمی ای که مرکز ثقل اتحاد اقوام بود و هرگز قومی را بر قوم دیگر برتری نداد و منصفانه می توانست از پس چالش های سیاسی، اجتماعی و امنیتی بر آید و چه بسا اگر استاندار جدید کمی نگاه جامع تری می داشت و امنیت و آینده خوزستان از وزارت کشوری بودن مدیر برایش ارجحیت داشت، با این استعفاء در سه ماه پایانی دولت مخالفت می کرد و در دوران گذار از این دولت به دولت بعد، اجازه چنین اتفاقی را نمی داد و جلوگیری می کرد.

احتمالا برخی گلایه نگارنده به استاندار در رابطه با پذیرش استعفای حسین زاده را بجا ندانند و بگویند خوب حسین زاده خودش استعفا داد.

مسئله این است که همانطور که در آغاز سخن گفته شد برخی افراد جزء ظرفیت های استان هستند و صرفا متعلق به خودشان نیستند و این خلاقیت و هوشمندی مدیر بر می آید که آیا از ظرفیت های بومی و توانا استفاده نماید یا خیر.

بهرحال نگارنده برای دکتر حسین زاده که جزء پتانسیل های سیاسی استان می باشد، در جایگاه ها و اتفاقات آینده آرزوی موفقیت و سربلندی می کند.

دو استکان چای داغ