در سوگ‌ فرهیخته ایل

انالله و اناالیه راجعون

طایفه بزرگ و تاریخ ساز بهداروند
اولادان معظم علی صالح خان

بی شک‌ با درگذشت نادرخان صالحی، تبار بختیاری، ستاره ای درخشان و استادی اخلاق مدار را از دست داد.

نادر خان، بعنوان روشنفکری دلسوخته ی ایران و ایرانی، عاشق ابهت و عظمت این کهن دیار بود.

تواضع و فروتنی اش که یادگار اجداد با اصالت و خان تبارش بوده، امثال اینجانب که خود را دانشجوی او می دانیم، مجذوب خود کرد و ایشان همواره روی نوشته های این کمترین، نقد و نظر می نوشت و من افتخار می کردم بزرگ زاده ای مثل ایشان با عشق وصف ناشدنی اش به ایران و لر، راه درست را از غلط به شاگردانی چون بنده یاد می داد و در محضر او درس می آموختم و به دوستی و ارتباط با او فخر می ورزیدم، همچون بسیاری دیگر از عزیزان.

فقدان او که بی ادعا و خالصانه تلاشگر عرصه فرهنگ ایران بود، درد بزرگی در پهنه زاگرس است.

بدینوسیله درگذشت این بزرگ زاده ی ایل مان را به خانواده محترم مرحوم تسلیت عرض می نمایم.

امیدوارم اینجانب را در غم خود شریک بدانید.

ابوالفضل بابادی شوراب