در باب فعالین اجتماعی، نقش ها، ابزارها، چالش ها

اول
فعال اجتماعی نسبت به واقعیات و مسائل اطراف زندگی دارای واکنش است. ابراز واکنش از هر شهروند میتواند صادر شود بنابراین هر شهروند میتواند یک فعال اجتماعی باشد.

دوم
عملکرد وی در حوزه اجتماعی براساس منافع عمومی و جمعی و عدالت استوار است. بواقع منافع شخصی خویش را در احیای منافع عمومی جستجو می کند.

سوم
برای کسب قدرت و حمایت از گروه سیاسی خاص عمل نمی نماید. هرچند دارای گرایش خاص سیاسی باشد از تداخل این دو مفهوم در عمل و واکنش ها و موضوعات اجتماعی که برای همگان تابع قواعد یکسان است، خودداری می نماید.

چهارم
فعالیت آنان داوطلبانه و غیر انتفاعی و درجهت منافع جمعی جامعه و شهر و بهبود وضعیت موجود تا حصول شرایط مطلوب است.

پنجم
نقش فعالین اجتماعی اصلاحی و آگاهی دهنده و حتی هشدار دهنده است. قلمرو آن در سطوح کلان و منطقه ای و محلات گسترده است.

ششم
فعال اجتماعی انعکاس دهنده افکار و مطالبات عمومی است. در واقع انتظارات عمومی جامعه را نمایندگی می کند. نمایندگی غیر رسمی افکار و خواسته ها و مطالبات عموم مردم محلات و… است.

هفتم
فعالیت اجتماعی یک شغل و حرفه رسمی نیست و فعالین این حوزه برای فعالیت در حوزه اجتماعی در استخدام سازمانی موظف نهادی خاص قرار نمی گیرند. از این لحاظ هر شهروند علاوه بر حرفه موظف خود می تواند یک فعال و کنشگر اجتماعی نیز باشد.

هشتم
فعالین اجتماعی در حوزه مدیریت شهری می توانند در کنار مدیریت رسمی شهری نقش بسزایی در حاکمیت قانون و مبارزه با فساد و جلب اعتماد و رضایت عمومی جامعه و انعکاس دهنده مطالبات و خواسته ها و معضلات و نواقص و پیشنهادات و… به مدیریت شهری باشند.

نهم
تحریر یاداشت و مقالات و حضور در همایش ها اعم مجازی و حقیقی و استفاده از رسانه های عمومی و محلی انجام مصاحبه ها و حضور در نشست ها و میزگردها و استفاده از بستر فضای مجازی و …. از جمله ابزارهای در اختیار فعالین در زمینه فعالیت اجتماعی است.

دهم
از آنجا که شهرداری خود یک نهاد اجتماعی است و وظایف آن بشرح مقررات موجود در ارتباط مستقیم با زندگی شهروندان قرار گرفته است، و از جانب دیگر اجرای این وظایف و تکالیف در راستای توسعه و نگه داشت و مدیریت و اداره شهر بدون مشارکت شهروندان بی شک دچار چالش خواهد شد. لذا بهره مندی مدیریت شهری از توانمندی های فعالین اجتماعی در هریک از لایه های مشارکت اعم از تصمیم گیری و تصمیم سازی و اجرا و نظارت هم در توسعه شهر و هم در برقراری ارتباط دوسویه شهروندان و شهرداری در راستای پیشبرد امور شهری موثر خواهد بود.
هرچند پذیرش و سازماندهی واقعی فعالین اجتماعی از سوی مراکز قدرت در هریک از لایه های مشارکت در برخی موارد مورد استقبال قرار نمی گیرد و با
موانعی روبرو است.
لیکن نقش اصلاحی و آگاهی دهنده آنان با ابزارهای در اختیار همیشه مستدام و خواه ناخواه مورد توجه خواهد بود.