تفاوت بین مدیر ایرانی با مدیر ژاپنی

بنیانگذار پاناسونیک جناب ماتسوشیتا یه کتاب پر فروشی داره به نام “نه برای لقمه ای نان” Not for Bread Alone

اقتصاددان: این کتاب به خوبی تفاوت نگرش یک مدیر موفق را به ما نشان میده.

اهمیت نیروی انسانی:

مدیرانی که کارمندان رو نه بعنوان بخشی از هزینه‌ها, بلکه بعنوان بخشی از سرمایه‌گذاری های بلندمدت و جزو سرمایه های انسانی اون مجموعه می‌بینند و نهایت مراقبت از این سرمایه ها انجام میدهند..
برای همین کارمندان اون شرکت هم برای افزایش بهره‌وری نهایت تلاششون میکنند.

مشارکت تیمی ( نه به فرد محوری):

مهارت کار گروهی براشون در اولویت و تو مدارس کودکان را با کارهای تیمی آشنا می کنند .
مدیران ما خصوصا مدیران دولتی که بیشتر مدیران سیاسی هستند ، عمدتا فردمحور هستند و اغلب موارد حتی به نظرات کارشناسی مدیران میانی هم توجهی ندارند.

مهارت به جای ارادت:

مدیران ژاپنی عمدتا مدیران بخش خصوصی هستند و براشون مهارت مهمه ولی مدیران ما عمدتا دولتی و سیاسی هستن و ارادات و خط فکر سیاسی و… براشون مهمتر از مهارت و تخصص

برای همین تو مجموعه های دولتی ما شاهد مدیریت اتوبوسی هستیم.

با تغییر مدیر بالا دستی، شاهد ورود و خروج اتوبوسی مدیران میانی هستیم ، هر کی ارادت بیشتر داشته باشه و خط فکر سیاسی اش به مدیر نزدیک تر باشه شانس گرفتن پست و ترفیع براش بیشتره.

رشد جمعی به جای رشد فردی:

تلاش میکنند با سخت کوشی به رشد مجموعه کمک کنند.
اینجا عمدتا هدف اصلی مدیر، رشد فردی است تا جمعی
اینو تو بازار سرمایه هم میشه دید منابع صندوق یا پورتفوی شرکت صرف پروژه کردن سهام شخصی مدیر شده

احساس مسئولیت :

یه پروژه‌ای که ۳ سال قراره تحویل داده شه باید سر اون موعد تحویل بدن
برای یک مدیر ژاپنی شکست معادل مرگ است و از اینکه باعث ورشکستگی مجموعه ای بشه یا از شرمندگی اقدام به خودکشی میکنه یا خودش استعفاش مینویسه و عذرخواهی میکنه
اما اینجا فلان مجتمع پتروشیمی قرار بود طی ۴ سال ساخته بشه ولی بعد ۱۵ سال هنوز پروژه زمین مونده و یا شرکت سودده میگیرن زیاندهش میکنند و تازه ترفیع هم میگیرن

احترام به مشتری :

میانگین تاخیر هر قطار در ژاپن در سال کمتر از ۲ دقیقه است و بابت همون تاخیر ۲ دقیقه ای هم مدیر میاد وسط جمعیت ۱۰ بار تا کمر خم میشه معذرت خواهی میکنه
اینجا متوسط تاخیر خطوط هوایی یا قطار ۱۰ برابر ژاپن و نه تنها مدیری نمیاد معذرت خواهی کنه بلکه مردم معترض را هم با عناوینی مثل آشوب گر یا تشویش اذهان و…تهدید به سکوت می کنند.
یا مدیر تویوتا بخاطر ایراد کوچک در پدال گاز اومد کنفرانس مطبوعاتی گذاشت ،خم شد عذرخواهی کرد.
اینجا پژو ۴۰۵ آتش میگیره مدیر ایران خودرو ماد با وقاحت میگه هر کی خوشش نمیاد به درک نخره

سختکوشی:

مدیر ژاپنی دنبال سختکوشی و بالا بردن بهره وری است
اگر یکی وارد اون مجموعه بشه نمیتونه تشخیص بده مدیر کیه ، یه میز کوچک گذاشته وسط اون سالن کنار کارمندان نشسته
اما مدیر ایرانی، ۱۰۰ نفر رو تو یه سالن ۱۰۰ متری چپونده بعد خودش تو یه دفتر لوکس ۱۰۰ متری با یه غروری نشسته

و اینکه ژاپن تعداد مدیر دولتی خیلی کمه و عمدتا مدیران بخش خصوصی هستن
ولی اینجا عمدتا مدیران ما دولتی هستند و بقول نویسنده کتاب ” نفحات نفت ” مدیرانی برآمده از پول نفت هستند.

/پ