آنجا، بهزیستی چه خبر است؟

یادداشت خبری اقتصاد دان
بنام خدا
۲۴ سال است که یاد گرفته ایم وقتی نام حاج آقای موحد به عنوان کاندیدای مجلس شورای اسلامی باشد، باید تجمع مردم را در ادارات خدمات رفاهی از جمله کمیته امداد و بهزیستی شاهد باشیم. چراکه عزت برای حاج آقای موحد، گداپروری و وابستگی به معیشت قطره چکانی است. این روزها، خیل عظیم مردمی که برای دریافت مستمری مقطعی در بهزیستی کهگیلویه و به همراهی لیدرهای منفعت طلب جریان عزت، پرسه می زنند، کسانی هستند که یا از کمیته امداد شهرستان به دلیل دریافت حق بیمه، قطع مستمری شده اند و یا به وعدۀ دریافت تأیید ازکارافتادگی دائم از پزشکان مربوطه، مثل همیشه می توان از آنها کسب رأی نمود.

اینها یه بخشی از واقعیت انتخابات در استان ما بویژه کهگیلویه بزرگ البته با وجود جریان عزت است. آیا در شهر دهدشت با وجود فرماندار همراه، رئیس بهزیستی خانوادگی و عدم نظارت های استانی بر دستگاههای دولتی، می توانیم از الان در سلامت این انتخابات شک کنیم یا نه؟ آیا برای این نظام و انقلاب و این دموکراسی، کم هزینه داده ایم؟ فرض کنید که دستگاههای قضایی و امنیتی هم بخواهند به مسئولان شهر اعتماد بکنند، آیا در این دستگاهها، مدیری، حراستی، بازرسی، کسی نیست که شرافتمندانه این تخلفات را مانع شود؟ مگر همین هفته گذشته نبود که مقام مظم رهبری بر سلامت و اعتماد سازی برای مشارکت حداکثری مردم، توصیه نمودند، آقای فرماندار، اینجوری؟
اگر قرار باشد که به نام اشتغالزایی، کسانی که هیچ سنخیتی با بهزیستی ندارند را از تسهیلات کم سود بهره مند کرده و با گواهی صوری پزشکی، عده ای را عملاً ازکارافتاده بدانیم و به زندگی گدایی وابسته کنیم، پس ساز و نقاره راه بیاندازیم و کِل بزنیم که این نماینده و مسئولانش برای هفتمین دوره مبارک است.