«راه گناه» و «کژراه اشتباه» را از هر «نقطه» و با هر «نکته» که برگردیم، قطعاً «بازی را بُرده‌ایم» و «لجبازی را ستُرده‌ایم». «درد بی‌درمان» و «نبرد بی‌پایان» آن جاست، که «پسینۀ گناه را شناخته‌ایم» و «هزینۀ اشتباه را نیز پرداخته‌ایم»، ولی هنوز «اعتراف را برنمی‌تابیم» و هچنان به سوی «انحراف می‌شتابیم»! «نوازش نقّاد» و