مردم «آشوب را می شناسند» و از «سرکوب می هراسند»، ولی «ترس ژرف» این «درس شگرف» را می آموزد، که ترس چون از «شدّت» و «حدّت» بگذرد، به «عصیان» و «طغیان» می انجامد. در این صورت «مظلوم بی گناه» و «محروم بی پناه»، از «جان می گذرد» و «جهان را می گذارد» و با همۀ

گفت: روزنامۀ کیهان دربارۀ توافق ایران و عربستان نوشته است: «مدّعیان اصلاحات،مذاکره را یاد بگیرند!» گفتم: راست می گوید! گفت: یک راننده کامیون با شاگردش در شبی تاریک در کنار جاده مشغول تعویض لاستیک پنجرشده بودند. شاگرد،چراغ را نگه داشته و راننده با آچار می کوشید پیچ ها را باز کند. راننده هر چه تلاش

بیاییم دنیا را «کمی بهتر» و با «غمی کمتر»، از آن چه از «نیاکان می ستانیم» به دست«آیندگان برسانیم». با پرورش «فرزندی شایسته» یا «هموندی بایسته»، یا با «غرس نهالی» یا «درس سگالی»، یا با «کندن کاریزی» یا «آکندن جالیزی»، یا با «بنای بُنیان سازه ای» یا «اِبتنای جهان تازه ای»، یا دست کم «دلی

اعلی حضرت هردمبیل پادشاه شهر هرت در آستانۀ بیست و پنجمین سال سلطنت خود روزی همۀ وزیران،مشاوران و درباریان را برای برگزاری نشست مهمّی به دربار فراخواند. پس از تشکیل نشست هردمبیل با نطقی طولانی و مهم از همۀ آنان خواست تا با همکاری خود بزرگ ترین جشن تاریخی دنیا را به مناسبت یک ربع

گفت: ایران و عربستان برقراری روابط به توافق رسیدند. گفتم: رابطۀ گرم و صمیمی با عربستان بالاخره خوب است،یا بد؟ گفت: هم خوب است و هم بد! گفتم: یک چیز که نمی شود هم خوب باشد و هم بد! یا خوب است و یا بد! مثلاً چه وقت خوب است؟ گفت: وقتی کیهان بنویسد: توافق

این مهم نیست که «بازۀ هر مرد» و «اندازۀ هر فرد»، به گستردگی یک «قاموس حقیر» باشد،یا «اقیانوس کبیر»؛ آن چه مهم است داشتن «دلی زلال» است،نه «ساحلی لایزال». وقتی زلال باشیم «سپهر بی کران» را در «دلِ مهربان»داریم. اگر به «خویش می ارزیم»،به هر «دگراندیش مهرورزیم»! ☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️ بازه: فاصله میان دو کوه قاموس:دریا میانه،