من انسانی را ندیدم که در «حرای تکوین» از سوی «خدای جهان آفرین» به «رسالتی بزرگ» و «ماموریّتی سترگ» برانگیخته نشده باشد. من با «نگرشی ژرف تر» و «نگاهی شگرف تر» هیچ آفریده ای را نیافتم مگر این که از سوی «آفرینشگر حکیم» به «رسالتی عظیم» برانگیخته نشده باشد. بنابراین ،«مبعث» برای جهان بشریّت نه

اِقرَا بِاسمِ رَبِّکَ الَّذی خَلَق… بخوان ! چه بخوانم ؟ بخوان ! به نام پروردگارت که آفرید… بخوان! ای محمّد ! که دنیا در انتظار توست ! بخوان ! که نسیم بهار زندگی چشم انتظار وزیدن است و سبزه های سعادت چشم به راه دمیدن. بخوان ! که شکوفه های حیات آهنگ شکفتن دارند و

اگر یک «آدمِ لنگ» در این «عالَمِ هماهنگ»، به عنوان یک «جوان پیشرو»،«قهرمان دو» نشود، خودش «تقصیر» دارد،زیرا «تدبیر» ندارد! این «ارادۀ انسان» است که می تواند «عرّادۀ جهان» را از «جای برکَنَد» و به «ناکجای بیفکَنَد»! او می تواند پس از هر «شکست برخیزد» و با هر «بُن بست بستیزد»! «سنگ خارا» و «بالنگ

گفت: اخیرا استیکری با موضوع شرِّ مسئولان بی کفایت در فضای مجازی دست به دست می گردد. گفتم: بله،ولی این کار دشمنان و مخالفان است.تو اعتنا نکن. گفت: این که مخالفان شعاری بدهند یا اقدامی بکنند،طبیعی است و اهمّیّتی ندارد. چیزی که شگفت آور و سوال آفرین است ،این است که چرا توسّط خودی ها

گفت: آقای ابراهیم رئیسى، رییس جمهور در سخنرانى روز ٢٢ بهمن از مثبت شدن تراز تجارى کشور سخن گفت، ولی بانک مرکزى در ٢٣ فروردین تراز تجارى کشور را منفی ۴.٧ میلیارد دلار اعلام کرد! گفتم: در چنین روز مبارکی آیا بیان آمار منفی توسُّط رئیس جمهور محترم برای مردم شعاردهنده ای که با هزار

هر «یار علّامه» در «دیار خودکامه»، «محکوم به فنا» است،گرچه «معصوم از خطا» باشد. در اینجا فضیلت، «جُرم است و جریمه» دارد و رذیلت،نه «ذمّ است و نه ذمیمه» دارد. در این جا «به نُدرت» می توان به «قُلّۀ قدرت» نزدیک شد، مگر با «حیلۀ چاپلوسی» و «وسیلۀ دستبوسی». در این شهر نه تنها از