بقلم ابوالفضل بابادی شوراب جامعه ایلی و ملی ما همواره از قلم به مزدانی رنج می برد که توجیه گر ناتوانی و نادانی مدیران بر کرسی نشسته می باشند. پروپاگاندای رسانه ای که شاید با آمدن استاندار بختیاری در خوزستان، در جستجوی کسب پیمانکاری ها، مدیریت ها، استخدام ها و احکام مشاوره می باشد، نوشتارهای
بقلم ابوالفضل بابادی شوراب با حضور استاندار جدید دکتر قاسم سلیمانی دشتکی، در فضای افکار عمومی خوزستان صحبت های امیدوارانه ای شکل گرفت، ولی گویی این امیدواری ها، برای خوزستان ما رویایی بیش نیست. در این زمینه استاندار سلیمانی دشتکی با مشاوره گرفتن از برخی افراد زردنویس-فیک نویس نزدیک به محافل خاص که در فضای
با سلام خدمت استاندار جدید خوزستان آقای قاسم سلیمانی دشتکی، با وجود اشراف به عملکرد جنابعالی در استانداری چهارمحال و بختیاری و اصرار برخی کنشگران خوزستانی همفکر برای نقد جنابعالی، بعلت اینکه تازه بر صندلی نشسته اید و برخی بزرگان کشوری قوم لر دستور دادند سکوت و حتی همراهی کنم، به نقد جنابعالی نپرداخته و
بقلم ابوالفضل بابادی شوراب شنبه ۲۳ اسفند ۹۹، بالاخره استاندار خوزستان با استعفای چندین باره دکتر حسین زاده از معاونت سیاسی اجتماعی استانداری خوزستان موافقت کرد که این امر باعث ناراحتی خیل گروه ها، اقشار و اقوام خوزستانی شد. بی شک برخی آدم ها متعلق به خود نیستند و حتی اگر تمایلی به مسئولیت و
جناب آقای ابوالفضل بابادی شوراب با سلام و عرض ادب، با ارادتی که پیوسته به نگرش و قلم شما داشته ام و مقالات شما را مطالعه و لذت می بردم واز نگرش و صداقت یک جوان بختیاری احساس غرور میکردم. اما در مقاله آخر شما در مورد سردار محبوب رحیم صفوی که خدمات ایشان برای
بقلم ابوالفضل بابادی شوراب با نزدیکی به انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ و گرم شدن فضای سیاسی جامعه ملی ایران، شاهد حضور و ابراز تمایل گروه های سیاسی مختلف و چهره های باتجربه و پرتکرار در این عرصه هستیم. در افکار عمومی کشور، جدال رسانه ایی ویژه ای در باب نظامی بودن یا نبودن رییس جمهور
