نان گران و رنجی دیگر

یکم- چرا دولت سیزدهم همانند همه دولت‌های پیشین به قیمت نانی که به دست شهروندان می‌رسد حساسیت شدید دارد؟ دلیلش این است که این دولت هم مثل همه دولت‌های پیشین تصور می‌کند اگر در داستان تامین نان مردم دخالت حداکثری نداشته باشد همین مقدار نان هم به دست مردم و به ویژه تهیدستان نمی‌رسد.
دوم- آیا دولت‌ها موفق شده‌اند قیمت نان را تثبیت کنند؟ قیمت نان نیز مثل بقیه کالاها به مرور زمان با افزایش قیمت روبه‌رو بوده و روبه‌رو خواهد شد. هر دولتی اگر فکر می‌کند، می‌تواند قیمت نان را میخکوب کند با اشتباه یا رفتارهای دیگر همراه است و شهروندان حرف آنها را باور نمی‌کنند.
سوم- حالا با توجه به همه واقعیت‌های غیر‌قابل انکار، قیمت نان افزایش یافته است؟ اگر بخواهیم به حرف وزیر کشور اعتنا کنیم ایشان گفته‌اند در دولت به عنوان افزایش قیمت نان چیزی در جریان نیست. پس حرف ایشان باورکردنی است؟ بله البته برای این افزایش اسم‌های دیگری انتخاب شده مثل متناسب‌سازی قیمت نان یا ترمیم قیمت نان و…
مردم رنج گرانی نان را تحمل می‌کنند، اما تاب‌آوری به دوش کشیدن این رنج که هم نان گران شود و هم گران نشده، دشوار است.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع