مقایسه شفافیت در ایران و ژاپن از نگاه

داش_فریدصلواتی عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت :

در خبرها خواندم که آقای ویس کرمی نماینده خرم آباد در مجلس فرموده اند : خدا و پیامبر هم با مردم شفاف نبودند و همه چیز را به مردم نمی‌گفتند!
این صحبت ایشان #داش_فرید را یاد خاطره جالبی انداخت :
یک جوان اهل جهان سوم در صفحه‌ی فیس‌بوک خود نوشت: من در هتلی در ژاپن مهمان بودم و در حالی‌که در استخر هتلی که در آن ساکن هستم، بودم و کسی جز من در استخر نبود، زیر آب ادرار کردم. مرا به پذیرایی صدا زدند و پاسپورتم را به من دادند و از من خواستند هتل را ترک کنم. دنبال هتل جدید گشتم ، ولی هر هتلی رفتم تا نگاهی به پاسپورت من می‌انداختند عذرم را می‌خواستند و در جواب به من می‌گفتند: ببخشید، شما هستید که در استخر ادرار کرده‌اید.تا اینکه به‌سفارت متوسل شدم و او هم به‌نوبه‌ی خود هتلی را که استخر نداشت را به من توصیه کرد. وقتی ژاپن را ترک کردم، افسر گذرنامه پس از مهر زدن گذرنامه به من گفت: امیدوارم از اتفاق افتاده درس گرفته باشید و از  پیامدهای آن بهره‌مند شده باشید.
جناب آقای #ویس_کرمی تمام ژاپن می‌دانستند که یک خارجی در استخر هتلی ادرار کرده‌است ، به این میگویند شفافیت اطلاعات ، درحالی که در کشور ما هنوز نمی‌دانیم چه‌کسی میلیاردها دلار از خزانه این کشور را چگونه به یغما برده و همچنان نام برخی از انها همچنان با نام اختصاری ” م ف ” عنوان می شود .
جناب کرمی برای توجیه رفتارها و عملکردهای اشتباه مسئولین خواهشا از خدا و پیغمبر مایه نگذارید. باور کنید آدرس را اشتباه نشانتان دادند.
اگر مولا علی (ع) می خواست مانند معاویه و عمرعاص  ماسک تزویر و ریا بر چهره بزند و مانند انها غیر شفاف عمل کند پس فرقش با آن افراد در چه بود؟
اگر می بینید در غرب مسئولی نمیتواند از جواب‌گویی و پاسخ به اعمال و موقعیتش فرار کند به خاطر فرهنگ شفاف سازی است .
یک راز عجیب در خصوص نابود شدن خرد جمعی وجود دارد:
اگر تعداد چشم‌گیری از افراد یک توهم را مشاهده کنند آن توهم تبدیل به واقعیت می‌شود.
اگر تعداد کافی از مردم به یک نکبت و فلاکت بخندند آن بدبختی تبدیل به یک لطیفه‌‌ی بامزه خواهد شد.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع