مزد ۱۴۰۳ در کما

هر چند دیگر نهادهای رسمی ارقامی در مورد قیمت سبد معیشت و تورم منتشر نمی‌کنند. اما کافی است افزایش قیمت‌ها در بهمن ماه گذشته را مورد بررسی قرار دهیم تا ببینیم که نرخ سبد معیشتی در کلان‌شهرها به بیش از ۳۰ میلیون تومان رسیده و این در حالی است که دولت اعلام کرده برای افزایش حقوق کارمندان و کارگران در سال پیش رو به دلیل تورم‌های انتظاری محدودیت دارد. با این وضعیت باید گفت که مزد ۱۴۰۳ در کما به سر می‌برد و در واقع دولت نه تنها نمی‌تواند کنترلی بر روی تورم داشته باشد که حتی نمی‌تواند دستمزد کارگران را به سبد معیشتی مورد نیازشان هم نزدیک کند. از سال ۹۸ تاکنون شاخص‌های تورمی در مسیر صعودی قرارگرفته‌اند و این صعود طی سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ وارد مرحله جدیدی شد. در همین سال‌ها بود که فقر مطلق در جامعه به شکل کاملا محسوسی افزایش پیدا کرد. حالا دیگر بسیاری از کارگران توان خرید بسیاری از اقلام مورد نیاز خوراکی را ندارند. گوشت قرمز و مرغ از سفره معیشت بسیاری از مردم بیرون گذاشته شده است. ماهی هم که از سال‌ها قبل با قیمت‌هایی عرضه می‌شد که هر کسی توان خرید آن را نداشت. بسیاری از مردم حتی برای تامین پروتئین مورد نیاز خود از طریق تخم مرغ هم با مشکل مواجهند چرا که برای خیلی از افراد خرید تخم مرغ دانه‌ای ۴ هزار تا ۴ هزار و ۵۰۰ تومان غیر ممکن به نظر می‌رسد. هر چه پیش می‌رویم قیمت أقلام خوراکی به حدی افزایش پیدا کرده که نشان از سقوط سنگین افراد به زیر خط فقر مطلق دارد. این در حالی است که هنوز هم دولتمردان معتقدند تورم را کنترل کرده‌اند. هنوز هم کارگران
چشم انتظار برگزار شدن جلسه شورای عالی کار و افزایش دستمزدها با توجه به تورم هستند و هنوز هم مسوولان سعی دارند وضعیت اقتصادی را بهتر از آن چیزی که هست نشان دهند در حالی که واقعیت موجود در جامعه نشان می‌دهد که فقر هر روز دامنه بیشتری پیدا و افراد بیشتری را درگیر خود می‌کند.

حذف پروتئین از سفره خانواده ها

به گزارش اقتصاددان به نقل از تعادل  ،  با افزایش قیمت گوشت قرمز به کیلویی ۸۰۰ هزار تومان و افزایش قیمت مرغ به کیلویی بیش از ۹۰ هزار تومان باعث شده تا پروتیین از سفره بسیاری خانواده‌ها حذف شود. فرقی نمی‌کند شما یک بازنشسته باشید یا کارگر یا حتی کارمند به هر حال از پس خرید پروتئین مورد نیاز خود با توجه به حقوقی که دریافت می‌کنید بر نخواهید آمد.

فریدون ملکی، کارشناس اقتصادی در این باره  می‌گوید: متاسفانه اطلاعات مسوولان با آن چیزی که درجامعه جریان دارد تفاوت داشته و همین امر باعث شده تا آنها تصویر درست و دقیقی از انتظارات مردم نداشته باشند. این اشتباه حاصل کدام محاسبه خطا است مساله‌ای است که باید مورد بررسی قرار بگیرد. وقتی واقعیت جامعه نرخ سبد معیشت را در بهترین حالت ۲۸ میلیون تومان محاسبه می‌کند در حالی که حقوق کارگران و بازنشستگان و حتی برخی از کارمندان یک سوم این مبلغ هم نیست نمی‌توانیم مدعی کنترل تورم در جامعه باشیم.

او می‌افزاید: در حال حاضر مردم حتی برای خرید ابتدایی‌ترین مایحتاج خود هم با مشکل مواجهند. کارگران اگر قرار باشد در تمام طول ماه تنها از نان و تخم‌مرغ یا پنیر استفاده کنند باز هم حقوقی که دریافت می‌کنند کفاف تامین همین سه قلم را هم نمی‌دهد. نباید فراموش کنیم که بخش عظیمی از دریافتی افراد صرف پرداخت هزینه‌های مسکن می‌شود و همین امر باعث شده که سفره مردم هر روز بیشتر از روز قبل خالی‌تر شود.

این کارشناس اقتصادی درباره نتیجه بررسی‌های کمیته مزد در جلسه شورای عالی کار می‌گوید: تا زمانی که دستمزدها به تورم نزدیک نشود ما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که وضعیت معیشت کارگران به سامان برسد. البته با توجه به اظهارنظرهای چند روز گذشته به خوبی می‌توان دریافت که دولت هیچ تصمیمی برای رساندن دستمزد به تورم موجود ندارد و از همین الان هم محدودیت‌هایی در این زمینه اعلام شده است.

جنگیدن برای بقا

فاطمه رحمانی، کارشناس جامعه‌شناسی نیز در این باره می‌گوید: در حال حاضر مردم برای بقای خود در حال جنگ با تورمی هستند که هیچ کنترلی بر آن ندارند. همین مساله باعث شده تا مشکلات و آسیب‌های اجتماعی نیز به میزان گسترده‌ای افزایش پیدا کند. فساد، دزدی، خودکشی و… طی سه سال گذشته با افزایش چشمگیری مواجه شده است و اگر قرار باشد وضعیت به همین منوال ادامه پیدا کند نمی‌توانیم آینده خوبی را برای جامعه پیش بینی کنیم. وقتی اکثریت جامعه در فقر و فلاکت به سر ببرند کم‌کم تمامی ارزش‌های اخلاقی جایگاه خود را از دست می‌دهند و جامعه دچار هرج و مرج و بحران می‌شود.

او می‌افزاید: حالا دیگر تمام مردم با این واقعیت تلخ مواجه شده‌اند که دریافتی آنها به ریال است اما هزینه‌های زندگی‌شان به دلار محاسبه می‌شود و همین امر باعث شده تا قدرت خرید افراد هر روز کاهش پیدا کند در چنین شرایطی ما با کم ارزش شدن پول ملی هم مواجه هستیم تمامی اینها می‌تواند تاثیرات مخربی در مناسبات اجتماعی داشته باشد. در واقع وقتی مردم با این میزان از فاصله طبقاتی مواجه می‌شوند دیگر نمی‌توان انتظار داشت که رفتار آنها در چارچوب اخلاق و رعایت قوانین باشد. هر چه فاصله طبقاتی در کشور بیشتر شود ناهنجاری‌های اجتماعی افزایش پیدا می‌کند و این مساله نباید از دید مسوولان امر دور بماند.

رحمانی می‌گوید: ما نمی‌توانیم مردم را در فقر و فلاکت نگاه داریم و از آنها انتظار داشته باشیم تا تمامی قوانین جامعه را به‌طور دقیق و کامل اجرا کنند. همین مساله باعث می‌شود که ناگهان با افزایش آمار دزدی، زورگیری و … در جامعه مواجه می‌شویم. از طرف دیگر بی‌توجهی به مشکلات معیشتی مردم اعتماد آنها نسبت به مسوولان را خدشه‌دار می‌کند و این از بین رفتن اعتماد خود می‌تواند عواقب ناراحت‌کننده‌ای به دنبال داشته باشد.

صعود شاخص‌های تورمی در جدیدترین داده‌های مرکز آمار

در تازه‌ترین داده‌های مرکز آمار صعود شاخص‌های تورمی خوراکی‌ها همچنان با قدرت بسیار ادامه دارد؛ این داده‌ها نشان می‌دهد « ۳۸ درصد اقلام خوراکی منتخب، در بهمن ماه تورمی بیشتر از تورم سالانه داشته‌اند»؛ در بهمن ماه ١۴٠٢، از ۵٣ قلم خوراکی منتخب در نقاط شهری، تعداد ٢٠ قلم، درصد تغییر قیمت سالانه‌شان بالاتر از نرخ تورم نقطه‌ای نقاط شهری کشور (۳۶.۲ درصد) بوده است. در این میان، انواع پروتئین همچنان رکورددار تورم سالانه است.

تورم ماهانه‌ اقلام پروتئینی در بهمن‌ماه رکورددار است؛ داده‌های مرکز آمار ایران نشان می‌دهد «در بهمن امسال، اقلام ماهی قزل‌آلا با ۳.۲ درصد، گوشت گوسفند با ٢.٩ درصد و کنسرو تن ماهی با ٢.٠ درصد بیشترین افزایش قیمت را نسبت به ماه قبل داشته‌اند.»

فقط تخم‌مرغ!

به گزارش ایلنا نشانه‌هایی از این واقعیت تلخ که کارگران گزینه دیگری برای پر کردن سفره‌ها به جز نان و پنیر و نان و تخم‌مرغ ندارند و تخم‌مرغ به تنها قلم پروتئینی خوراک فرودستان تبدیل شده، در اظهارات مقامات رسمی نیز دیده می‌شود. یازدهم اسفندماه، رییس اتحادیه مرغ تخم‌گذار تهران گفت: «روزانه ۳۷۰۰ تا ۳۸۰۰ تن و ماهانه ۱۰ تا ۱۵ هزارتن تخم مرغ در کشور تولید می‌شود. مصرف تخم مرغ بالا رفته، زیرا ارزان‌ترین کالای پروتئینی بوده و همچنین در نیمه دوم سال نیز تقاضا بیشتر می‌شود. سرانه مصرف تخم‌مرغ در کشور در سال‌های اخیر به حدود ۱۴ تا ۱۵ کیلو رسیده است.»

سبد معیشت را «واقعی» ببینید

حال سوال اینجاست با این صعود سنگین قیمت‌ها چگونه قرار بوده سفره‌های کارگران و سطح زیستی آنها از نابودی و سقوط مدام حفظ شود؛ وقتی افزایش چندباره نرخ ارز، خبر از تداوم نمودارهای تورمی با سرعت بیشتر دارد، افزایش دستمزد کارگران شاغل و بازنشسته باید چه رقمی مصوب شود که بتواند از پس هزینه‌های زندگی بربیاید؟ براساس آخرین محاسبات مستقل، سبد معیشت خانوارهای کارگری (حداقل هزینه‌های زندگی در یک ماه) براساس داده‌های تورمی آذرماه در کلان‌شهرها به بیش از ۲۸ میلیون تومان رسیده است؛ اگر داده‌های تورمی بهمن ۱۴۰۲ را مبنا قرار دهیم و با احتساب اینکه مبنای محاسبات سبد معیشت، سبد خوراکی‌های خانوار است و اقلام خوراکی به خصوص پروتئینی، رکورددار تورم بهمن ماه بوده‌اند، سبد معیشت واقعی این روزها چه نرخی دارد؟ علیرضا خرمی، در این رابطه با تاکید بر اینکه «اکنون دیگر نوبت دولت و وزیر کار و تمامِ دست‌اندرکاران تعیین حقوق و دستمزد است که چشم خود را بر روی واقعیت باز کنند و ببینند کارگران دیگر نان در سفره ندارند» می‌گوید: کارگران با این حقوق‌های ناچیز شرمنده اولاد و خانواده خود هستند؛ حداقل حقوق کارگران ۷ الی ۸ میلیون تومان است اما چندین ماه است که سبد معیشت از مرز ۲۳ میلیون تومان عبور کرده است؛ انتظاری که کارگران دارند این است که حداقل امسال سبد معیشت را «واقعی» ببینند و سیاسی به قضیه مزد نگاه نکنند.

این فعال صنفی کارگران شرکت پلی‌اکریل اصفهان تاکید می‌کند که «اگر داده‌های تورمی بهمن را مبنای کار قرار دهند و وزن اقلام در سبد معیشت را واقعی در نظر بگیرند، حتماً رقم سبد معیشت در کلان‌شهرهای کشور از ۳۰ میلیون تومان هم فراتر رفته است.»

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع