تاریخ انتشار : جمعه 8 مرداد 1400 - 16:33
کد خبر : 55335

ما رقاص نبودیم، اما با هر ساز شما رقصیدیم

ما رقاص نبودیم، اما با هر ساز شما رقصیدیم

👤مهران بلیوند فعال اجتماعی و فرهنگی در دوره ای در حال زیستن هستیم که بیشتر به زیستن یک لاک پُشت می مانیم, که سالهاست سرمان در لاک خودمان است,هر موقع هم که خواستیم سرمان را از لاک بیرون بیاوریم، از ترس ماشین های شاخ دار غول پیکر سیاه که درکنار بِرکه ی در حال جریان

👤مهران بلیوند
فعال اجتماعی و فرهنگی

در دوره ای در حال زیستن هستیم که بیشتر به زیستن یک لاک پُشت می مانیم, که سالهاست سرمان در لاک خودمان است,هر موقع هم که خواستیم سرمان را از لاک بیرون بیاوریم، از ترس ماشین های شاخ دار غول پیکر سیاه که درکنار بِرکه ی در حال جریان بود, آرام وقرار نداشتیم.

سالهاست ارتباطمان را با کشورهای مختلف جهان براثر مسائل پیش پا افتاده و قرون وسطایی قطع کردیم,و با گذشت زمان تحریم ها سال به سال افزایش پیدا کرد ومثل یک طناب به گردنمان محکم ومحکم تر شد,البته به گردن مردم وقشر ضعیف این جامعه,تا جایی که کار به کُلیه فروشی و خُودفروشی وبسیاری مسائل و مواردی که نمیشه نام برد,ختم شد, بنزین را گران کردید,کسی کَکش نگزید برای آن قشر ضعیف و دردمندی که حتی توان فراهم کردن نان شب خود وخانواده شان راهم ندارند,می گویند آب مایه ی حیات است,اما کدام حیات؟حیات خانه هایی که دیگر هیچ گاومیشی در آنها وجود ندارد! یا رودخانه هایی که خشکیده از بی حیاتی هستند!

خلاصه وکوتاه بدون سفسطه می نویسم, اینکه هرسازی برای ما زدید ما بااینکه بلد نبودیم,اما رقصیدیم,آیا می شود ماهم ساز بزنیم,آنهم از نوع تُوشمالَ ش! زیرا دلمان لَک زده است برای یک شادی آنهم از نوع دستمال بازی اش!همه اینها به کنار جواب بی تکلیفی جوانان را چه کنیم?سن ازدواج از سی وپنج سال هم گذشت! آمار طلاق از آمار کرونا هم گذشت.وسن کشور هم روز به روز پیر تر.جوانانی که هیچ امیدی به آینده ی مجهول ونامعلوم این سرزمین ندارند,و در سردرگمی کاملا مشهودی به سر می برند,واز نداشتن کار و سرمایه واز ترس زندگی ماشینی وهزینه های بسیارسنگین زناشویی جرات پاپیش گذاشتن برای ازدواج را ندارند.

نوشته هایم را به پایان می رسانم,اما با دلتنگی کلمه هایم,کلمه هایی که دیگر در چندماه آینده برای همیشه تکرار نخواهند شد,فضای داغ مجازی را می گویم,فضایی که برای یه عده ای نان است, وبلعکس برای یه عده ای سَم,مسئولین را می گویم,خوشحالند,چونکه دیگر همانند مهران بلیوندهایی نمی توانند با ظرافت قلمشان صدای مشکلات مردم باشند, فضای مجازی مثل نفس است,مثل هوا,ما سالهاست تنگی نفس داریم,هوا را ازما نگیرید,هوا را ازما نگیرید,هوا را ازما نگیرید.

ودر آخر ابراز تاسف می کنم برای همه ی نماینده های خوزستان علی الخصوص نماینده ی شهرستانهای شوشتروگتوندکه با طرح فیلتر شدن شبکه های اجتماعی موافقت کردند بجز نماینده شهرستان دزفول که مخالف بود.

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

اقصاددان رسانه با مجوز برخط اخبار اقتصاد - فناوری - کسب و کار - اجتماعی و ....