عملگر سوآپ ارزی در مبادلات بین الملل

به گزارش اقتصاددان یک تحلیلگر مسائل اقتصادی در گفت و گویی اختصاصی در خصوص مبادله ارز متقابل با اقتصاددان گفت:
سوآپ ارز یا سوآپ ارز متقابل، قراردادی است بین دو طرف برای مبادله پرداخت های بهره و مبالغ اصلی به دو ارز مختلف با نرخ مبادله ای از پیش توافق شده.
سوآپ ارزی چگونه کار می کند؟

حاجی زاده در این خصوص گفت در ابتدای قرارداد، دو طرف مبالغ مشخصی از دو ارز را مبادله می کنند و سپس طبق یک ساختار از پیش توافق شده، آنها را بازپرداخت می کنند. اگرچه به عنوان مشتقه در نظر گرفته می شود، سوآپ ارز برای سفته بازی استفاده نمی شود. بلکه برای قفل کردن نرخ ارز ثابت یا محافظت در برابر نوسانات استفاده می شود. نرخ بهره قابل پرداخت بسیار قابل تنظیم است. یعنی می توانند ثابت، متغیر و یا حتی هر دو باشند.

این مدرس علوم بانکی گفت: دو نوع اصلی مبادله ارز متقابل وجود دارد: مبادله اصل و مبادله سود. در حالت اول، دو شرکت مبالغ اصلی را مبادله می کنند که نرخ ارز مورد نظر یا توافق شده آنها را تعیین می کند. اجازه دهید در اینجا به یک مثال سوآپ ارز نگاه کنیم. یک شرکت آمریکایی A موافقت می کند که در ازای ۱۰،۰۰۰،۰۰۰ پوند، به یک شرکت بریتانیایی B 15,000,000 دلار بدهد. این در واقع به این معنی است که نرخ مبادله GBPUSD روی ۱٫۵۰۰۰ تعیین شده یا شده است. در پایان مدت قرارداد، شرکت ها اصل مبالغی را که به یکدیگر بدهکار هستند، پس خواهند داد. این امر هر دو شرکت را از خطر نوسانات نرخ ارز محافظت می کند. با این حال، هر دو شرکت می توانند توافق کنند که برخی از ارزش های نرخ بهره را زمانی که نرخ فارکس در طول مدت قرارداد تغییر اساسی کند، به یکدیگر بپردازند.
در مورد دوم، دو طرف توافق می کنند که تعهدات پرداخت نرخ بهره خود را در مورد وام های اساسی مبادله کنند. در ابتدا هیچ اصل مبادله ای وجود ندارد و دو طرف در یک قرارداد قانونی الزام آور مستقل از وام دهندگان اصلی هستند. نرخ بهره می تواند ثابت یا متغیر باشد. شرکت‌ها می‌توانند با پرداخت نرخ بهره برای کاهش هزینه استقراض یا محافظت در برابر سایر ابهامات مربوط به مبلغ اصلی موافقت کنند.

در امور مالی، سوآپ ارز، همچنین به عنوان مبادله ارز متقابل شناخته می شود، یک قرارداد قانونی بین دو طرف برای مبادله دو ارز در تاریخ بعدی، اما با نرخ مبادله ای از پیش تعیین شده است. معمولاً بانک‌های جهانی به‌عنوان تسهیل‌کننده یا واسطه در معامله سوآپ ارز عمل می‌کنند. اما آنها همچنین می توانند طرف مقابل در سوآپ های ارزی به عنوان راهی برای محافظت در برابر قرار گرفتن در معرض جهانی خود، به ویژه در برابر ریسک ارز خارجی باشند.
حاجی زاده فلاح اشاره کرد: سوآپ ارز همیشه در امور مالی بسیار راحت بوده است. چون امکان تبدیل وام ها یا سایر پرداخت ها را از یک ارز به ارز دیگر می دهند. این مزیت های مختلفی هم برای افراد و هم برای شرکت ها دارد. انعطاف پذیری برای محافظت از ریسک مرتبط با سایر ارزها و همچنین مزایای قفل کردن نرخ های ارز ثابت برای مدت طولانی تر وجود دارد. برای شرکت های بزرگ، سوآپ ارز فرصت منحصر به فردی را برای جمع آوری سرمایه در یک ارز خاص و پس انداز در ارز دیگر ارائه می دهد. ریسک انجام معاملات سوآپ ارز بسیار کم است، و علاوه بر آن، سوآپ ارز بسیار نقد است و طرفین می توانند در هر زمانی در طول مدت تراکنش، توافق نامه ای را انجام دهند. فسخ زودهنگام معامله سوآپ ارز نیز از طریق مذاکره بین طرفین درگیر امکان پذیر است.

حاجی زاده همچنین در خصوص نمونه هایی از مبادلات ارزی گفت:

در گذشته، سوآپ های ارزی برای دور زدن کنترل های مبادله ای انجام می شد، اما امروزه به عنوان بخشی از استراتژی پوشش ریسک در برابر نوسانات فارکس انجام می شود. آنها همچنین برای کاهش نرخ بهره طرفین درگیر یا به‌دست آوردن بدهی ارزان‌تر استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، فرض کنید یک شرکت مستقر در ایالات متحده “A” مایل به گسترش در بریتانیا است، و به طور همزمان، یک شرکت مستقر در بریتانیا “B” به دنبال ورود به بازار ایالات متحده است. به عنوان شرکت های بین المللی در بازارهای آینده خود، بعید است که به هر دو شرکت وام های رقابتی ارائه شود. بانک های بریتانیا ممکن است مایل به ارائه وام به شرکت A با ۱۲٪ باشند، در حالی که بانک های ایالات متحده فقط می توانند وام های شرکت B را با ۱۳٪ ارائه دهند. با این حال، هر دو شرکت می توانند مزیت های رقابتی در زمین های داخلی خود داشته باشند، جایی که می توانند وام های ۸٪ دریافت کنند. اگر هر دو شرکت به دنبال مبالغ مشابه در وام هستند، شرکت A از بانک آمریکایی خود وام می گیرد، در حالی که شرکت B از بانک بریتانیا وام می گیرد. شرکت A و B سپس وام های خود را مبادله می کنند و تعهدات بهره یکدیگر را می پردازند.
در مورد نرخ های بهره متفاوت، هر دو شرکت باید فرمولی را ایجاد کنند که تعهد اعتباری نماینده آنها را منعکس کند. راه دیگر برای نزدیک شدن به سوآپ این است که هم شرکت A و هم شرکت B اوراق قرضه را با نرخ های پایه منتشر کنند. آنها سپس اوراق قرضه را به سوآپ بانک خود تحویل می دهند که آنها را به یکدیگر واگذار می کند. شرکت A دارایی های بریتانیا خواهد بود، در حالی که شرکت B دارایی های ایالات متحده خواهد بود. سود شرکت A از طریق سوآپ بانکی که آن را به شرکت B تحویل می دهد و بالعکس خواهد رفت. همچنین، هر شرکت در سررسید، اصل مبلغ را به سوآپ بانک پرداخت می کند و به نوبه خود، اصل مبلغ را دریافت می کند. در هر دو سناریو، هر شرکت ارز خارجی مورد نظر خود را به دست آورده است، اما با نرخ ارزان تر و در عین حال از خود مجدداً از ریسک فارکس محافظت می کند.

هدف از سوآپ ارز چیست؟
حاجی زاده گفت: در مورد سوآپ‌هایی که توسط کسب‌وکارها و مؤسسات انجام می‌شود، دلیل انجام سوآپ‌های ارزی معمولاً به عنوان پوشش محافظتی یا راهی برای دریافت تأمین مالی ارزان‌تر است. در دنیای سرمایه‌گذاری، ممکن است با خرید یک ارز پربازده مانند دلار استرالیا، سوآپ ارزی دنبال شود و همزمان ارزی با بازدهی پایین مانند ین ژاپن بفروشد. تا زمانی که حرکت در جفت ثابت باشد یا برای معامله‌گر سودمند باشد، آنها می‌توانند جفت را حفظ کنند و در عین حال سوآپ یا تفاوت نرخ بهره بین دو ارز را نیز جمع‌آوری کنند.

این تحلیلگر مسائل اقتصادی در مورد بزرگترین مزیت سوآپ ارز برای سرمایه گذاران گفت:

در حالی که استفاده از سوآپ ارز به عنوان راهی برای ایجاد درآمد می تواند مفید باشد، بزرگترین مزیت سوآپ ارز برای سرمایه گذاران خرد، توانایی محافظت در برابر نوسانات در بازارهای ارز است. با سوآپ ارز، سرمایه گذار می تواند نوسانات موجود در دارایی های خارجی خود را کاهش دهد، بنابراین مشخصات ریسک-بازده خود را بهبود بخشد و فراز و نشیب های پرتفوی خود را هموار کند. از آنجا که نرخ ارز همیشه در حال تغییر است، سوآپ ارز می تواند به هموارسازی سود و زیان در هر پرتفوی کمک کند.

حاجی زاده در مورد معایب احتمالی سوآپ ارزی گفت:

چند نکته منفی وجود دارد که می تواند با سوآپ ارز نیز مرتبط باشد. در مورد سرمایه‌گذاری که موقعیت خود را پوشش می‌دهد، هر گونه حرکت مثبت در ارز در نتایج سرمایه‌گذاری کاهش می‌یابد، زیرا این پوشش از نوسانات در هر دو جهت محافظت می‌کند. کسانی که موقعیتی برای جمع آوری سوآپ دارند (مانند AUD/JPY) ممکن است با یک حرکت نامطلوب ناگهانی در جفت ارز از بین بروند. در مورد کسب‌وکارهایی که سوآپ انجام می‌دهند، ریسک اعتباری و نرخ بهره وجود دارد، به‌ویژه در مورد سوآپ‌هایی که چندین سال طول می‌کشد.