‍ سفرنامه آناتولی (بخش پایانی)

ارزروم از سردسیرترین شهرهای ترکیه و محلی برای ورزش های زمستانی است. درآخرین روز اقامت در ترکیه با برف و سرمای این شهر مواجه شدیم.
این شهر در طول تاریخ بارها از دوره ساسانی تا صفوی، نادر شاه و حتی دوره قاجار شاهد جنگ های ایران با همسایه غربی اش یعنی روم یا عثمانی بوده است.
صبح را با دیدن مدرسه یاقوتیه شروع کردیم.
این مدرسه در دوره ایلخانی در ابتدای قرن چهاردهم ساخته شده است.
وبعد سری به مسجد جامع شهر زدیم که در قرن دوازدهم بنا شده است.

هوا برای گشت و گذار بیشتر مناسب نبود و قبل از ظهر به سمت مرز بازرگان حرکت کردیم.
در مسیر از شهری به نام حراسان رد شدیم. این شهر محل زندگی خراسانی هایی است که صدها سال پیش به این شهر مهاجرت کردند وهنوز اسم زادگاه اجدادی خود را حفظ کرده اند.

چند بار به خاطر برف و بوران مجبور به توقف شدیم ولی بالاخره با کمک ماشین های برف روب راهداری ، با ترس و لرز و بعد از تاریکی هوا به مرز رسیدیم.
تشریفات گمرک و… در مرز حدود سه ساعت طول کشید و شب را در یک اقامتگاه در شهر ماکو به صبح رساندیم.
روز آخر سفر، قبل از حرکت به سمت تهران، به دیدن عمارت تاریخی باغچه جوق ماکو رفتیم.
این عمارت متعلق به سردار ماکو در دوره قاجار است و تلفیقی از معماری سنتی و غربی در آن مشهود است.
ابتکار حضرات در ارشاد مجسمه های غرب زده کاخ، اوج خلاقیت مسوولان را نشان می داد. (عکس پیوست)
این سفر ۱۹ روزه هم به پایان رسید ولی دیدنی های ترکیه تمام نشد. استانبول که جاذبه‌های آن را همه شنیده اند، جزواین سفر نبود و شهرهای جنوب شرق ترکیه هم به سفر دیگری موکول شد که دیدنی های زیادی دارند مثل تندیس اهورامزدا وخدایان ایرانی – یونانی در کوه نمرود، زادگاه ابراهیم خلیل و قدیمی ترین معبد جهان در Gobeklitepe و …

سعی کردم ، تاریخ را طوری بازگو کنم که برای همه شیرین باشد و امیدوارم موفق شده باشم.
خوشحال می شوم نظرات و سوالاتتان راجع به این سفر را بشنوم.

سفرنامه را به صورت تصویری هم می توانید در هایلایت آناتولی در اینستاگرام من دنبال کنید.
https://instagram.com/shafiei_motahar