حقیقت را می‌توان خم کرد، اما نمی‌توان آن را شکست

به گزارش اقتصاد دان سید حمید امیری فعال فرهنگی کهگیلویه در پیامی به وضعیت کنونی شهرستان کهگیلویه نوشت :

متن پیام بدین شرح است

اگر با دیده‌ی تأمّل و تعمّق به وضعیت کنونی شهرستان کهگیلویه، اعم از وضعیت اقتصادی، اشتغال، فرهنگ و… بنگریم، می بینیم با اینکه همواره مطالبه‌گری از سوی عموم مردم به اشکال گوناگون وجود داشته و دارد، اما آن موضوعی که مسئولین و نمایندگان را به نحوی جدی‌تر به پاسخ وا می‌دارد، مطالبه‌گری طبقۀ روشنفکر و اهل قلم است. همان افراد تحصیلکرده‌ای که اگر در طول سالیان متمادی، مطالبه از مسئولین را وظیفۀ خود دانسته و اهتمام جدی‌تری می داشتند،

وضعیت عمومی کهگیلویه بزرگ در شرایط بحرانی کنونی قرار نداشت.
این وضعیت اسف بار، محصول سیاست‌ها و عملکرد کسانی است که بیشترین فرصت مدیریتی را داشته و البته مطالبه‌گری افراد نخبگان جامعه را نداشتند، و همچنان مردم و مسئولان از «شهرستانهای محروم» می گویند. اگر می‌بینیم که میزان عقب‌گرد فرهنگی افزایش داشته و میزان اشتغالِ جوانان، کاهش یافته است، و اگر می‌بینیم که نخبه‌های شهرستان همواره مورد بی‌مهری قرار می‌گیرند و به نحوی جدی، اعتیاد در بین قشر جوان فزونی یافته است، اگر می‌بینیم که طاقت مردم طاق گشته و به تبع آن وجدان‌های خفته برخی از مدیران بیدار نمی شود، همگی بدین سبب است که مسئولین ما در ارگان‌های مختلف دولتی اعم از مجلس، فرمانداری و … موارد فوق را چندان جدی نگرفته‌اند و یا هم اساساً چنین مواردی در حیطه‌ی دغدغه‌ی کاری آن‌ها قرار نگرفته است.

با این حال از عوامل اصلی در تداوم چنین وضعیتی که به نحوی واضح، وضعیتی بحرانی‌ست، عدم مطالبه‌ی جدی طبقه‌ی روشنفکر و اهل قلم از نمایندگان مردم در مجلس، شورای شهر و همینطور مسئولین اجرایی است. مطالبه‌ی این قشر نسبت به مطالبات مردمی که معمولاً با التماس و خواهش همراه است، تفاوت بسیار دارد. این قشر قدرتی عظیم دارند که اگر اراده‌ کنند، می‌توانند لرزه بر تن هر مسئول ناکارآمدی بیندازند. از این رو تحصیلکرده‌ها و اهل قلم که هر کدام مسئولیت فرهنگی و یا سیاسی دارند، می‌بایست بر خود لازم بدانند که مطالبات مردم را به نحوی جدی‌تر بیان و پیگیری نمایند و در پی آن مدیران اجرایی را به پاسخ‌گویی وادارند.

یک ضرب‌المثل ایتالیایی می‌گوید: «حقیقت را می‌توان خم کرد، اما نمی‌توان آن را شکست.» بنابراین مسئولان باید بدانند که هر اندازه بخواهند با لفاظی، وضعیت بحرانی شهرستان را توجیه نمایند و به اصطلاح حقیقت را خم بکنند، باز قادر نخواهند بود در برابر آنچه عیان است، فرار کنند. چراکه حق، شکستنی نیست.

مثلاً شما وضعیت استان‌های همجوار را در همین سه دهه‌ی اخیر در نظر بگیرید! به طور کلی همه‌ی استان‌های همجوار در طول این سه دهه توانستند با احداث تعداد زیادی کارخانه و سامان دادن به جاده‌های بین شهری و …، مشکل اشتغال جوانان را تا حدودی حل بکنند، اما در طی این سه دهه، استان کهگیلویه و بویراحمد بخصوص کهگیلویه‌ی بزرگ همواره با مشکل بیکاری دست و پنجه نرم کرده‌ است. کم توجهی به موضوعات فرهنگی نیز از مهم‌ترین مشکلاتی است که شهرستان کهگیلویه با آن روبروست. و متأسفانه مطالبات فرهنگی به نحوی جدی بررسی و پیگیری نشده است. برخی می‌پندارند که چون دهدشت در این سه دهه توانسته از دشتی خشک و لم یزرع به شهر کنونی تبدیل شود، بنابراین توسعه شهرنشینی و ساختار شهری آن هم کامل شده است. در جواب می‌بایست خاطر نشان کرد، تنها در صورتی این ادعا درست می‌نماید که توسعه زیرساختی شهرها در استانهای همجوار را نیز ببینیم. درحالیکه نه تنها همه‌ی شهرستان‌های همجوار در سیر چنین تغییراتی قرار گرفته‌اند، بلکه در اکثر موارد نیز گوی سبقت را ربوده و پیشرفت‌های چشمگیری داشته اند. بنابراین کهگیلویه بزرگ به معنای حقیقی، هنوز طعم پیشرفت و آبادانی را نچشیده است.

خوشبختانه در نتیجۀ توسعه رسانه ها و فضای مجازی، می‌توان گفت که آگاهی مردم از برخی مسئولین و در زمینه‌های گوناگون پیشی گرفته‌اند. به همین سبب نارضایتی‌ها افزایش یافته و به تبع آن صبر کردن بر مسئولین فعلی شهرستان نیز به سر آمده است. ابتدا لازم و ضروری است که جهت‌دهی مطالبات مردمی به صورتی سازنده و عملی انجام گیرد. از این‌رو روشنفکران وظیفه دارند نقش لیدرِ توسعه طلبی را برای جوانان با استعداد کهگیلویه بزرگ داشته باشند. یک نمونه از رهبری روشنفکران، حمایت قاطع و هدایت جامعه برای انتخابی شایسته و اصلح در اسفند ۱۴۰۲ است.

به طور کلی مطالبه‌ی روشنگران و اهل قلم اعم از دانشگاهیان، هنرمندان، برخی از کارمندان، ریش سفیدان، علما، مصلحان جامعه و … از مسئولین بی کفایتی که به جای پیشرفت و ارتقاء مصالح شهرستان، آویزان نمایندگان برای حفظ جایگاه و میز و صندلی خود هستند، سه مزیت اساسی دارد:؛ نخست اینکه مطالبات اهل قلم همراه با تخصص در موضوع است، از این‌رو با دقت بیشتری صورت می گیرد و میزان تأثیرگذاری آن به مراتب بیشتر بالاتر است. دوم اینکه اینگونه مطالبات گری، نه تنها ممکن است وجدان به خطا رفته‌ را بیدار سازد بلکه برای عامه‌ی مردم نیز متقاعدکننده‌تر و همینطور سازنده‌تر خواهد بود و مسیر صحیح پیشرفت و آبادانی شهرستان را بهتر از پیش سازماندهی خواهد کرد. سوم اینکه تجربه‌ی جوامع پیشرفته ثابت کرده است که امید پیشرفت در کلیه‌ی زمینه‌ها با اتکاء به چنین مطالبه گرانی، کاملاً امید بخش، حقیقی و سازنده است. لذا خواهشمندم، بیایید به دور از هرگونه تعصبات بیهوده و جانب‌گیری‌های قومیتی، برای یک بار هم که شده، انتخابی برای آینده و آیندگان داشته باشیم و صلاح امور را به اهلش بسپاریم.