هر انسان برای «بزرگی ذات» و «بزرگواری صفات»، «ظرفی معدود» و «ظرفیّتی محدود» دارد. اگر کسی «بیش از بایستگی،تعظیم» و «پیش از شایستگی،تکریم»شود، «خویش را گم» و با «دگراندیش تخاصُم» می‌ورزد. بیاییم «بیش از تعظیم،عظمت» بیابیم و «پیش از تکریم،کرامت»! ☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃 تعظیم: بزرگداشت دانلود رایگان کتاب‌ها و دیگر آثار این قلم در کانال گزین‌گویه‌های مطهر

کسی که با «زور،حقیر» و از سوی هر«مُزدور،تحقیر» می‌شود، و خود با «رضایت» و بدون «شکایت»، «تن به حقارت» و «وطن به غارت» می‌دهد، او نه «خویی از سلامت روانی» برده و نه «بویی از کرامت انسانی». نه از «حقارت ،رنجه» می‌شود و نه از «اسارت،شکنجه». با آن «خو» گرفته و از این،«بو». او «بایستۀ

معلم را روشنگری می دانند که چونان شمع می سوزد و جمع را می سازد. اما اگر سوز و سازش را بنگریم و برگ و برش را بنگاریم، در می یابیم که این تشبیه چندان منصفانه نیست؛ زیرا شمع را می سازند تا بسوزد ، ولی او می سوزد تا بسازد. معلم شمعی است گدازنده

گفت:می گویند روزی یک مدیر ایرانی با یک مدیر ژاپنی گفتگو می کردند.مدیر ایرانی  از مدیر ژاپنی می پرسد:  چرا مسئولان ژاپنی این همه مردم را لوس و پرتوقُّع بار می آورند؟ مدیر ژاپنی می گوید: چه کرده اند؟ مدیر ایرانی می گوید: یک شرکت ژاپنی خدمات موبایل به دلیل چند ساعت قطعی  شبکه، اعلام