عبدالحسین سلحشور  عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : آزادی –اسارت آزادی دونوع است فکری وجسمی اسارت هم دونوع است فکری و جسمی به تفصیل توضیح داده می شود ۱-آزادی فکری آزادی فکری آن است که فرد بدون هراس، ترس، واهمه تراوشات فکری خودرا بیرون بریزد حاصل آن ابداع، اختراع، ادبیات، ابزار،

#طنزسیاهنمایی ۶۶۰ گفت:آیا سازمان تعزیرات منحل شده؟ گفتم: منحل نشده و بخوبی وظایف ذخود را انجام می‌دهد. گفت: اگر منحل نشده،وظایف آن چیست؟ گفتم: در قانون تعزیرات حکومتی، تخلّفاتی نظیر گران‌فروشی، کم‌فروشی و تقلُّب، احتکار، عرضۀ خارج از شبکه، درج‌نکردن قیمت، اخفا و امتناع از عرضۀ کالا، صادرنکردن فاکتور، اجرانکردن ضوابط قیمت‌گذاری، اجرا نکردن تعهّدات

هر پگاه نو با یک نگاه نو هیچ سگی خود را از«مهاری نمی‌رهاند» تا به «هاری برساند». سگ، «خِرَد» را «نمی‌خَرَد» و «شادی» را در «آزادی»نمی‌بیند؛ بنابراین«شوق آزادگی را تَرک‌ گُفته» و «طوق بردگی را پذیرُفته». بیاییم «خوی سگی را وانهیم» و از «روی بی‌رگی وارهیم» و با «ارادۀ انسانی»،«قلّادۀ نهانی» را بُگسلیم و «طاعت

از شاخه مرگ سرخ، گل می‌چینم جان‌دادن در ره شرافت دینم تو مرگ و فنا و نیستی می‌بینی من جوشش سبز زندگی می‌بینم این روزها کاروان ستم‌ستیزان حسینی وارد کربلا می‌شوند.حسین(ع) سردار سبزاندیش سپاه سپیده، مقاومت در برابر ستمگری ،زورگویی و استبداد را در برنامۀ انقلاب خود دارد. بدین مناسبت امروز نگاهی داریم به ویژگی‌ها

هر حکومتی که «شادی را با تحکُّم» و «آزادی را از مردم» بگیرد، قطعاً «دچار بُن‌بست» و «گرفتار شکست» می‌شود. زیرا «حال انسان بدون شمیم شادی می‌افسُرَد» و «نهال جهان بدون نسیم آزادی می‌پژمُرَد»! با تکیه بر سرنیزه می‌توان با«ابهام و تردید ایستاد»و«پیام تهدید فرستاد»، ولی نمی‌توان آن را «به‌کاربست»و بر «روی آن نشست» .

غُنچه تا هنگامی که «لب بربندد» و با «طرب نخندد» ، نه «گُل» می شود و نه «محبوب بُلبُل». انسان نیز تا از «آزادی بگریزد» و با «شادی بستیزد»، نه «معنای زندگی» را می فهمد و نه «مبنای ارزندگی» را. بیاییم «گُل لبخند» را از «تعامُل با هیچ شهروند» دریغ نکنیم. و «غنچۀ لبخند» را