«بی‌ثباتی اقتصادی ناشی از کسری بودجه و تورم»، «کاهش تولید و سرمایه‌گذاری» و در نهایت «نبود نظام جامع تامین اجتماعی» چالش‌هایی هستند که باید در سال جاری درباره آنها اقدامات اساسی انجام شود، در غیر این صورت، در سال‌های آینده با مشکلات بزرگ‌تری مواجه خواهیم شد. این جملات، محور گفت‌وگوی مبسوط دکتر مدنی‌زاده با پادکست
از سال ۹۶، دولت ردیفی در بودجه با عنوان بودجه ایجاد اشتغال در نظر می‌گیرد که در قالب تسهیلاتی به متقاضیان ایجاد کسب‌وکار پرداخت می‌شود. اما بنظر می‌رسد این راه حل ساده مثل اغلب تصمیماتی که دولت تا کنون اتخاذ کرده است نه تنها خروجی مطلوبی نداشته، بلکه یک هزینه اضافه است که با دامن
پژوهشگر اقتصاد ایران گفت: بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد که سازوکاری انگیزشی و مدیریتی برای تغییر الگوهای رفتاری مدیران عملیاتی و میانی به سمت کاهش مستمر هزینه است، عملا در کشور ما به صوری‌ترین و نمایشی ترین و دراماتیک ترین و در عین حال کمدی‌ترین حالت ممکن اجرا شده است. اقتصاددان: یکی از موضوعات اساسی
درحالی که کمتر از یک ماه به پایان سال ۱۳۹۹ باقی مانده است، بررسی سیر حرکتی و تحولات اقتصاد ایران در این سال، اهمیت زیادی دارد. اقتصاد ایران که از سال ۱۳۹۷ و پس از خروج امریکا از برجام درگیر نرخ رشد منفی اقتصادی شده بود، در سال جاری نیز با افزوده شدن شیوع کرونا
یکی از ادعاها که گاهی در رسانه‌ها عنوان می‌شود آن است که دولت بدون استقراض از بانک مرکزی توانسته هزینه‌های خود را پوشش دهد و امور جاری خود را به پیش ببرد. در نگاه اول به متغیرهای پولی شاید این سخن به نظر صحیح باشد. به گزارش اقتصاددان به نقل از دنیای اقتصاد ، اما
کسری بودجه دولت، سرچشمه مشکلات اقتصادی ایران است. نسخه اصلی اصلاح بودجه، استفاده از درآمدهای غیرتورمی مانند مالیات و کاهش هزینه‌ها و پرداخت‌های غیرضروری است. سیاست‌گذاران عمده وعده‌های خود را از دریچه بودجه پیگیری می‌کنند و رویکردهای پوپولیستی باعث شده که سیاست‌گذاران به‌جای حرکت در جهت اصلاحات بودجه‌ای، عمدتا در مسیر مخالف حرکت کنند. به
