معصومه مرتضایی(زراسوند) در گفت و شنودهای خودمانی با بستگان و همشهریان باتجربه و کهنسالم، افسوس و حسرتی که آنها برای روزهای پرخروش مسجدسلیمان(شهری که سابقا در همه چیزهای خوب اولین بود)می خورند، را مشاهده می کنم. حسرتی که به نسل های بعدی و به جوانترها نیز منتقل شده و پرسشی بنیادین را بوجود آورده، چگونه