تسلط جمهوری‌آذربایجان بر قره‌باغ موضوعی کوچک، اما مهم برای ثبات در خاورمیانه است تا جایی‌که می‌توان گفت اسرائیل، عربستان، ترکیه و روسیه به‌صورت مستقیم در تحقق این اتفاق نقش مهمی داشتند. تغییر مالکیت این گذرگاه تبعات ژئوپلیتیک اقتصادی مهمی برای ایران دارد که به دلایل مختلف از جمله تحریم و اما و اگرها در مذاکرات
هر پگاه نو با یک نگاه نو من با «آرزوی وفاق»،«بازوی اتّفاق» را گرفتم تا نیفتد. ولی با «رویت دیدم» و با «درایت فهمیدم»، که اگر«وفاق روی‌دادنی» است و «اتّفاق افتادنی»! ما با او «نیُفتیم» اگرچه از آن «برآشُفتیم»!
مهدی ثالثی با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : لحظه به لحظه اوضاع غزه بحرانی تر می شود . از یکطرف این شهر با قطع برق و آب و کمبود غذا مواجه هست و از طرف دیگر رژیم صهیونیستی از طریق بمباران هوایی و موشکی در حال خونریزی مردم به بهانه هدف قرارداد‌ن حماس است
#طنزسیاهنمایی/ ۶۵۸ گفت: دولت سالانه برای هر زندانی مبلغ ۱۸ میلیون و ۲۵۰هزار تومان و برای هر دانش آموز ۲ میلیون تومان هزینه می‌کند! گفتم: خب! چه نتیجه‌ای می‌خواهی بگیری؟ گفت: عامل بزهکاری و افزایش تعداد زندانیان در هر جامعه چیست؟ گفتم: بدیهی است اگر انسان‌ها به‌خوبی تربیت شوند،کمتر به دام بزهکاری و خلاف می‌افتند!
هر پگاه نو با یک نگاه نو «ده‌هاهزار پیامبر» و «صدهاهزار سخنور»، برای «شناسایی شر» و «راهنمایی بشر» آمدند، ولی برای «هدایت»،«کفایت» نکرد؛ امّا برای «تباهی جهان» و «گمراهی انسان»، یک «شیطان خالی» با یک «قِیطان خیالی»بس است . زیرا «نگاه موحِّد» به یک «راه واحد» است، ولی «راه‌های خلاف»،«گذرگاه‌های گزاف» دارد، که هر یک
خبر ۶۰۰۰ بمب در ۶ روز! خبر تکان‌دهنده‌ای بود! اینکه اسراییل توانسته ظرف ۶ روز، ۶۰۰۰ بمب بر سر مردم غزه بریزد، آن‌هم در منطقه‌ای که فقط ۳۶۵ کیلومتر وسعت دارد! هولناک است. روزی هزار بمب سهمیه مردم بی‌پناهی که در میان دیوارهایی سال‌ها زندانی‌اند و حالا هم در جنگ میان دو گروه اینچنین تلف
