پیامدهای اقتصادی مهاجران برای کشور

اقتصاددان : برنامه‌ریزی بلندمدت و قطعی برای بهره‌برداری از مهاجرین یک لازمه انکارناپذیر است، از این رو به واسطه افزایش حضور مهاجران افغانستانی در ایران در سال‌های گذشته، اولین‌بار در کشور در دولت سیزدهم برنامه سه‌ساله برای مهاجرین تدوین و تصویب شد.پدیده مهاجرت به‌شرط داشتن برنامه میزبان، می‌تواند فرصت توسعه باشد.

اصغر بلوکیان؛ مدیرکل امور اتباع و مهاجرین خارجی سازمان ملّی مهاجرت وزارت کشور در یک‌صد و چهل و دومین نشست علمی-تخصصی مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری با عنوان «تبیین پیامدهای اجتماعی – اقتصادی مهاجرت‌های بین‌المللی بر جامعه ایران»، ضمن اشاره به اهمیت بحث مهاجرت و اتباع به‌ویژه در ایام اخیر در حوزه‌های اجتماعی کشور، گفت: بحث مهاجرت یک مساله جدید نیست و حتی مختص ایران هم نیست و بسیاری از کشورها درگیر موضوع مهاجرت هستند، پس موضوع مهاجرت یک موضوع جهانی است و تنها در کشور ایران مطرح نیست.

اصغربلوکیان ادامه داد: بحث مهاجرت هم مزایا و هم معایب دارد و می‌تواند فرصت باشد یا به تهدید تبدیل شود و این بستگی دارد که ما از موضوع مهاجرت به چه نحوی استفاده کنیم. بحث اصلی این است که ما در جغرافیایی قرار داریم که دو کشور بحران‌زا و بحران‌خیز یعنی عراق و افغانستان در همسایگی ما هستند و بنده به عنوان کسی که از سال ۱۳۶۲ در حال فعالیت در حوزه افغانستان و اتباع هستم باید اشاره کنم که در طول این ۴۰ساله برنامه‌ریزی بلندمدت و قطعی برای موضوع مهاجرین وجود نداشته است و همواره تصمیمات کوتاه‌مدت و مقطعی در مواجهه با مهاجرین صورت می‌گرفت که همین باعث بی­ نظمی و عدم بهره از ظرفیت ­های مهاجرین شده است. آمار در طی چند سال اخیر نشان می­ دهد که از سال ۱۳۹۶ تا شش‌ماهه اول سال ۱۴۰۲ بیش از ۵ میلیون نفر از مهاجران غیرمجاز از کشور خارج شده‌اند.

مدیرکل امور اتباع و مهاجرین خارجی سازمان ملّی مهاجرت وزارت کشور خاطرنشان کرد: در دولت سیزدهم تصمیم قاطع گرفته شد و در مجلس هم تصویب شد که برای ساماندهی مهاجرین سازمان ملی مهاجرت تشکیل شود؛ زیرا در کشوری که بیش از ۵ میلیون نفر مهاجر دارد باید یک تشکیلاتی وجود داشته باشد تا به امر ساماندهی مهاجرین بپردازد. اکنون بیش از سه میلیون نفر در سامانه «سیام» اداره کل امور اتباع و مهاجرین سازمان ملّی مهاجرت ثبت شده و دارای پرونده هستند. در مجموع با تعداد حدود ۲ میلیون نفر از افرادی که به صورت غیرمجاز در ایران هستند و در این سامانه ثبت نشده‌اند، بیش از ۵ میلیون نفر از مهاجرین افغانستانی در ایران حضور دارند. وی در ادامه گفت: کاری که هم‌اکنون در حال انجام هست این است که از سال ۱۳۸۱ تاکنون ۱۷ بار آمایش جمعیتی در بین مهاجرین صورت گرفته است و اطلاعات زاد و ولد مهاجرین ثبت شده است؛ اما موضوعی که ما را مصمم و نگران کرده افراد مجردی هستند که به صورت غیرقانونی وارد کشور شده‌اند و در تلاشیم که این افراد جمع‌آوری و به کشور خود بازگردانده شوند.

چیزی حدود ۳ الی ۴ میلیون نفر افغانستانی داریم که همراه با خانواده در ایران زندگی می‌کنند. مدیرکل امور اتباع و مهاجرین خارجی سازمان ملّی مهاجرت وزارت کشور در ادامه افزود: با توجه به اینکه نیمی از مهاجران افغانستانی جزو بانوان هستند، در دولت سیزدهم برای اولین‌بار اداره امور بانوان مهاجرین در اداره کل امور اتباع و مهاجرین خارجی سازمان ملی مهاجرت تشکیل شد و تاکنون ۳ رویداد بانوان نخبه مهاجرین را برگزار کردیم و در این سه رویداد در شهر مشهد بیش از ۱۲۰ نفر نخبه پزشک، فوق‌تخصص و کارآفرین حضور داشتند. در تهران نیز در ظرف سه روز ۸۰ نفر از بانوان نخبه را از بین تعداد زیادی از نخبگان مهاجرین حضور داشتند شناسایی کردیم. همچنین در قم نشستی با حضور ۱۰۰ نفر برگزار شد. این برنامه در استان‌های دیگر نیز اجرا خواهد شد و در قالب کارگروه‌ها ساماندهی خواهند شد تا بتوانیم درموضوعات مختلف جامعه بانوان مهاجر، از ظرفیت ­های خود آنان استفاده کنیم.

  استفاده از ظرفیت مهاجران در دنیا

در ادامه نشست فداحسین مالکی؛ سفیر پیشین ایران در افغانستان و نماینده مجلس شورای اسلامی در مورد مساله مهاجرت گفت: مهاجرت در دنیا هم فرصت است و هم تهدید و بسیاری از کشورهای دنیا به دنبال استفاده از مهاجرت به عنوان یک فرصت هستند که بتوانند از ظرفیت‌های مهاجرین در جهت کمک به توسعه و پیشرفت کشور استفاده کنند؛ اما در کشور ما باتوجه ‌به اینکه یک کشور مهاجرپذیر هستیم در طول این سال‌ها نتوانستیم به‌خوبی از ظرفیت‌ها و فرصت‌های مهاجرین استفاده کنیم و معمولاً یک دیدگاه بدبینانه به موضوع مهاجرت داشتیم. یکی از اقداماتی که در کمیسیون امنیت ملی در مورد مهاجران صورت گرفت این بود که باید یک سازمانی ایجاد شود که تمامی ابعاد مرتبط با اتباع را موردتوجه قرار ‌دهد. سفیر پیشین ایران در افغانستان خاطرنشان کرد: در مورد موضوع اتباع خارجی به خصوص افغانستانی‌ها، باید یک سازماندهی و انسجام داشته باشیم که این امر در قالب سازمان ملی مهاجرت جهت انسجام و برنامه‌ریزی در مورد اتباع صورت‌گرفته شده است.

   مهاجرت در همه کشورها یک بحث پرمناقشه است

در ادامه نشست، رسول صادقی عضو هیات ‌علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، ضمن اشاره به اینکه عصر جدید عصر مهاجرت و جابه‌جایی است گفت: در همه کشورها بحث مهاجرت یک بحث پرمناقشه است که طرفداران و مخالفان خود را دارد که این پیچیدگی موضوع مهاجرت را نشان می‌دهد. موضوع بعدی در مورد مهاجرت در ایران این است که تعداد جمعیت زنان در بین مهاجرین در حال افزایش است و شاهد ایجاد تغییرات جدید نسلی و جنسیتی مهاجران هستیم که باعث ایجاد شکاف‌های جنسیتی و نسلی بین خانواده‌های مهاجرین شده است. صادقی ادامه داد: چالش بودن یا فرصت بودن مهاجرت به عواملی چون علل و نوع مهاجرت، شدت مهاجرت، نگرش جامعه میزبان نسبت به مهاجرت، نحوه مدیریت مهاجرت، مکان و زمان مهاجرت و پیامدهای مهاجرت بستگی دارد و بحث اساسی این است که در مورد موضوع مهاجرت باید در ابتدا پدیده مهاجرت بین‌المللی را درک کرد و وضعیت و ویژگی‌های مهاجرین خارجی را شناخت. مهاجرت بین‌المللی به عنوان راهبرد معیشت و بقا در میان مردم افغانستان سابقه طولانی دارد و زندگی افغان‌ها به‌شدت توسط فرهنگ مهاجرت صورت‌گرفته است. به‌طور تخمینی از هر ۴ افغانستانی۳ نفر در طول زندگی خود مهاجرت داخلی یا بین‌المللی را تجربه کرده است و ایران و پاکستان میزبان بیشترین تعداد مهاجرین افغانستانی هستند در حالی که تعدادی از مهاجرین حتی یک‌بار هم افغانستان را ندیده‌اند.

وی در ادامه به مسائل و چالش‌های مهاجرت بین‌المللی به ایران اشاره کرد و گفت: مواردی چون ضعف نهادی و ساختاری در سیاست‌گذاری قانون‌گذاری و مدیریت جریان‌های مهاجرتی، فقدان سند سیاستی و برنامه‌های راهبردی در خصوص مهاجرت، ضعف در ساماندهی مهاجران اخیر به کشور، نبود آمار دقیق و اختلاف زیاد برآوردهای رسمی و غیررسمی از تعداد مهاجران، عدم بازگشت، یکدست نبودن مهاجران و تنوعی از الگوها و ویژگی‌ها از جمله چالش‌های مهاجران بین‌المللی در ایران هستند. عضو هیات‌علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در ادامه به ارایه پیشنهاداتی در مورد پاسخ‌های سیاستی به چالش‌های مهاجران پرداخت و گفت: در بحث نهادسازی باید به مدیریت نهادی مهاجرت‌های بین‌المللی، در بحث بسترسازی باید به کنترل و ساماندهی سیاست‌های گزینشی اقامت و تابعیت، در بحث شبکه‌سازی به استفاده از سرمایه‌های انسانی و اجتماعی مهاجران در حل مسائل و در بحث فرهنگ‌سازی به تغییر نگاه و رویکرد تهدیدمحور به فرصت محور به مهاجرت توجه کرد.

  تبعات گسترش مهاجران  استفاده از یارانه‌ها و کاهش اشتغال

در ادامه این نشست شهریار حیدری؛ نایب‌رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی، ضمن اشاره به گسترش مهاجرت‌های افغانستانی‌ها در طی سال‌های اخیر به کشور گفت: اگر آمار دقیقی از مهاجران داشته باشیم در نتیجه به تحلیل‌های دقیق‌تری خواهیم رسید؛ اما امروزه ورودهای غیرقانونی مهاجران به کشور باعث ایجاد نگرانی‌هایی شده است.

ایران کشوری است که امکانات حداقلی را برای مهاجران مهیا می‌کند و از آنجایی که امنیت بیشتری در کشور برقرار است، باعث می‌شود که جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک کشور امن برای مهاجرت انتخاب شود؛ اما این گسترش حضور مهاجران تبعات امنیتی و اجتماعی برای کشور را دارد که از تبعات امنیتی آن می‌توان به مواردی چون: حضور بدون هویت برخی از افراد مهاجر، ارتباط‌گیری آنها با جریانات مخالف و سرویس‌های اطلاعاتی، انجام تخلفاتی مثل سرقت و گروگان‌گیری و عضویت برخی از مهاجران در گروهک‌های تروریستی اشاره کرد و از جمله تبعات اجتماعی مواردی مثل برهم‌خوردن ترکیب جمعیتی و آمایشی کشور، ایجاد مناطق حاشیه‌نشینی، ایجاد درگیری‌های محلی با ساکنین، برهم‌زدن ارزش‌های فرهنگی و مذهبی، کاهش امکانات رفاهی و استفاده از یارانه‌ها و کاهش اشتغال را اشاره کرد.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع