نکته ای دردناک از واقعه محرم و عاشورا

فلسفه محرم و واقعه همیشه ماندگار سرزمین تا ابد دردناک نینوا، نکات فراوانی را در خود نهفته دارد که با گذشت ۱۳۸۲ سال از آن واقعه دردناک ، همچنان بی پاسخ مانده اند یا کمتر بدان ها پرداخته شده است.

اقتصاددان: اما بنابر دلایل متعددی باید گفت که تاریخ واقعه دردِآور محرم و بویژه روز عاشورا، بی‌تردید نمایش زشت‌ ترین و سنگدل ترین گروهی از مسلمانان علیه امام حسین (ع) و یاران مظلوم و خاندان ستمدیده اش است.به گونه ای که بیش از هزار سال است که دربارۀ جنایات و ستمگری‌های سپاه شام و کوفه گفته‌ می شود ولی هنوز ناگفتنی های بسیاری از ابعاد این ظلم پایدار نسبت به خاندان رسول الله باقی مانده است.
به قول عطار نیشابوری در خسرونامه:
“هر آن خونی که بر روی زمانه است
برفت از چشم و این خون جاودانه است”

اما در کنار همه مصائب و سختی های امام حسین(ع) در دشت سوزان نینوا، یکی از سخت ترین و طاقت فرساترین مساله ای که حسین بن علی(ع) و یارانش با اون مواجه بودند، شرایط بسیار سخت جغرافیایی بود، که امام مظلوم، همراهان بی دفاع و یارانش را سخت در فشار گذاشته بود.در واقع امام نه از چهار جهت بلکه از هشت جهت در محاصره سخت و طاقت فرسا قرار داشت.
این مساله در سه روز آخر به بی رحمانه ترین شکل ممکن عرصه را بر امام و یاران وفادار و دیگر همراهان بویژه کودکان معصوم تنگ کرده بود . مساله ای که معمولا در کمتر جنگ هایی در صدر اسلام و حتی در جنگ های کلاسیک و مدرن دوران معاصر شاهد آن بوده ایم ، آن هم شکل و ابعاد محاصره جغرافیایی امام و یارانش بود که بسیار تلخ و دردناک بود که با قساوت هر چه تمام تا ظهر عاشورا ادامه پیدا کرد و سپس به بدتربن شکل ممکن بر اسیران دشت داغ نینوا تا شام تداوم پیدا کرد.
بررسی های دقیق نشان می دهد ،سیدالشهداء (ع) در این ایام یعنی از اول محرم تا شهادت از ۸ جهت جغرافیایی در محاصره سخت و جانکاه بوده اند:

۱. محاصره در چهار جهت جغرافیایی (از جهات چهارگانه غرب،شرق ،شمال و جنوب موقعیتی که دشمن به دورش حلقه زده بودند) که علاوه بر محاصره همه جانبه امام ، دشمن تاشعاع چند فرسنگی مسیرهای چهارگانه نیز با قرار دادن سرباز و موانع ایضایی راه هر گونه احتمال کمک و امداد را به امام(ع) و یارانش بسته بودند.

۲. محاصره عمودی و گرمای طاقت فرسای آفتاب که چون شعله های سوزان خیمه های بدون امکانات و یاران تشنه لب را در بر گرفته بود.

۳. محاصره افقی در شن زارهای داغ و سوزان در سطح زمین در محدوده جغرافیایی اندکی که در اختیار امام مظلوم و یارانش بود و عطش و بی تابی را به اوج رسانده بود.

۴.محاصره عطش و تشنگی و گرسنگی که امان را از همه بویژه کودکان معصوم بریده بود. بگونه ای که عطش و لب های عطشان به فلسفه ذاتی واقعه عاشورا تبدیل شد.

۵. شهدای مظلوم و یاران و عزیزان پرپر شده در دشت داغ نینوا که در آن شرایط خاص مورد بی حرمتی دشمن بودند.
و این چند نکته دردناک در کنار عبرت های بی پایان قیام حضرت سید الشهداء حسین بن علی (ع)بخشی از واقعیت تلخ واقعه محرم و عاشورای حسینی است که میتوان از آن درس های بسیار گرفت.

/پ