فساد سیستماتیک، اینبار در سازمان اوقاف

در کشور و روزگاری به سر می بریم که فساد و اخبار مرتبط با آن، تبدیل به قسمتی از روزمرگی های ما شده و فقط آنچه باعث واکنش جدی مردم می شود، نه خود فساد، بلکه عظمت و عجیب بودن آن است. مثل زمین ۱۵۰ هکتاری با دامداری ۱۰۰۰ راس گوسفند داخل آن که ناقابل، با ماهی نهصد هزار تومان پول رایج مملکت، به عروس رییس سازمان اوقاف و عضو حزب موتلفه اهدا شده است! رقمی که با اجاره دادن فقط پنج راس گوسفند آن مجموعه، می توان آن را پرداخت کرد!

اقتصاددان :    قابل تامل در این فسادها، چون گذشته دیگر مسئولان آن را از اساس تکذیب نمی کنند! بلکه چون تخلف مجلس در گرفتن خودروهای شاسی بلند بدون نوبت، فقط کمی توجیه و اصل قضیه را قبول می کنند. چون بزرگی فساد و آزادی فضای مجازی امکان پنهان کردن نمی گذارد و هم اینکه چنین تخلف و فسادهایی تبدیل به یک رویه گشته و بسیاری را برخوردار، و خیالی نیست.

برخی مسئولان اما، همچنان اصرار دارند که فساد در ساختار حاکمیت، سیستمی یا سیستماتیک نیست! اگر به ایشان تخفیف دهیم و بگوییم فساد سیستمی نیست و ساختار به صورت هدفمند دنبال فساد و غارت نیست و گاهی خود دست به افشاگری می زند، ولی قطعا سیستماتیک هست. بدون شک رخ دادن فساد ها و اختلاس های بزرگ و گسترده محصول خطا و تخلف چند نفر نیست. بلکه گاهی محصول چندین گروه سازمان یافته و شبکه ای در سازمان ها و نهادهای مختلف است که از خلاها و افراد بانفوذ بهره جسته و فساد خود را شکل داده اند.

یکی از ایرادهایی که به ساختار قدرت در تاریخ ایران گرفته می شود، نبود سازمان ها و نهادهای مجزا و مستقل از قدرت بوده است که در غیابشان انباشت ثروت و امتداد رویه فرهنگی و هنری امکانپذیر نشده است. اوقاف یکی از نهادهای دینی بوده است که هر چند در بسیاری از زمان ها تحت سیطره و فرمان پادشاهان بوده، ولی نهادی تاثیرگذار و امتداد یافته در طول تاریخ بوده که تا به امروز حفظ و رویه وقف توسط مردم با اعتماد دنبال شده است. ولی امروز فساد نمود یافته در کنار خبرهای پشت پرده، عملا چنان بی اعتمادی را در مردم باعث شده که با این رویه، بعد از گذشت چهارده قرن باید فاتحه آن را خواند!

در این راستا، چون بسیاری از نوجوانی سوالی همیشه ذهنم را درگیر کرده بود: اینهمه وجوهات شرعی و نذورات و پرداختی ها به اماکن مقدس، مثل امامزاده ها و … کجا ثبت و خرج می شود؟ نهایت می گفتند چون متولی این ها افراد مذهبی هستند، کارشان درست بوده جای نگرانی نیست! ولی اتفاقات رخ داده در نهادهای انقلابی و دولتی، در سایه نبود شفافیت و پاسخگویی، بدبینی ها را پررنگتر کرده که در یک فقره دیدیم مردم به هنگام زلزله، آنگونه به سازمان هلال احمر بدبین شدند و حالا این اتفاق در مورد اقدام پسندیده وقف و سازمان اوقاف در حال تکرار است.

مرتبط با بحث، در صفحه ۳۹۲ صحیفه امام خمینی آمده که ایشان از شاه درخواست دارند: «وزارت اوقاف از ما باشد… یک نفر هم وزیر اوقافش بکنیم، آن‌وقت ببینید که این‌طوری که الان دارد لوطی‌خور می‌شود، نخواهد شد… دست ما بدهید تا ببینید چه خواهد شد، آن‌وقت ببینید که ما با همین اوقاف این فقرا را غنی‌شان می‌کنیم…» حال، امروز از کمیته امداد، ستاد اجرایی فرمان امام، بنیاد مستضعفان، بنیاد شهید، آستان قدس رضوی، اماکن مذهبی و نهایتا اوقاف و بسیاری سازمان‌های حاکمیتی، آن هم با آن پشتوانه و ثروت انباشته شده پس از ۴ دهه، چه خروجی و عملکرد مثبتی داشته اند که فقط در یک فقره بیش از ۶۰ درصد مردم ایران زیر خط فقر رفته اند؟

بی شک مطالبه شفافیت و پاسخگویی در سازمان ها و نهادهای دولتی و خصوصی یک امر قانونی و پذیرفته شده در تمام دنیا می باشد. حال مطالبه مردم این است که سازمانی چون اوقاف، آستان قدس رضوی، بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی و … اینهمه درآمد و عایدی را کجا خرج می کنند؟ چرا این سازمان ها از دادن مالیات و عوارض در بسیاری از مواقع معاف هستند؟ چرا خروجی این ها در کاهش فقر و گرفتاری های کمرشکن مردم تاثیری ندارند؟

در آخر، شاید مسئولان مثل بقیه موارد، با گذشت زمان و خصلت فراموشی ما ایرانیان، از این حادثه نیز بگذرند، ولی اعتماد رفته شاید هیچگاه برنگردد و بی شک هیچ چیزی خطرناکتر از ریختن دیوار اعتماد مردم به حاکمیت نیست. پس اگر مردم و آینده این کشور، نگرانی و دغدغه ای در ذهن مسئولان بر می انگیزند، ابتدا بایستی شفافیت و پاسخگویی به مردم انجام و در کنار آن اراده ای برای برخورد با مفسدان در جامعه وجود داشته باشد، شاید ان زمان اندکی از اعتماد رفته برگردد…

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع