اقتصاددان : یکی از موانع جدی جهش تولید، فساد اقتصادی است. هر چقدر فساد گسترده‌تر باشد، توسعه امکان ناپذیرتر خواهد شد. شاید بتوان گفت، مهمترین مانع توسعه برای کشورهایی نظیر ما همین فساد است. فساد از سطوح مختلفی برخوردار است که شامل فساد فردی، فساد سازمان یافته، فساد سیستماتیک، فساد ساختاری و در نهایت فساد
اقتصاددان : ایران پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی اصلی‌ترین و شاید تنها کشوری در جهان است که شعار اصلیش حمایت از مستضعفین و فقرا نه فقط در کشور بلکه در سراسر جهان است. اما حال چه اتفاقی رخ داده است که میلیونرهای [به دلار] ایرانی به بیش از دویست و پنجاه هزار نفر رسیده
اقتصاددان : عباس عبدی، طی یادداشتی دلایل و تحلیل خود را مبنی بر فساد سیستماتیک به شرح زیر عنوان داشته است . «اولین آن ساختار حقوقی شرکت‌های ایران است. این شرکت‌ها نه دولتی هستند، مثل شرکت برق منطقه‌ای یا شرکت‌های دیگر دولتی و نه خصوصی هستند. بدی‌های هر دو را دارند و منافع هیچ
حجه الاسلام دکتر محمدرضایوسفی عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : مردم فساد گسترده حکومت را می بینند و با توجه به ادعای حکومت دینی، از دلیل عدم الگو گرفتن از حکومت حضرت امیر المومنین علیه‌السلام می پرسند. بر این اساس، چند سالی است که گروهی از روحانیون در برابر این
در کشور و روزگاری به سر می بریم که فساد و اخبار مرتبط با آن، تبدیل به قسمتی از روزمرگی های ما شده و فقط آنچه باعث واکنش جدی مردم می شود، نه خود فساد، بلکه عظمت و عجیب بودن آن است. مثل زمین ۱۵۰ هکتاری با دامداری ۱۰۰۰ راس گوسفند داخل آن که ناقابل،
بانک جهانی در گزارش توسعه سال ۲۰۱۷ فساد سیستماتیک را استفاده خصوصی از منابع عمومی تعریف میکند و ۱۰ مشخصه برای آن ذکر میکند: ۱ انحصاری بودن قدرت مرکزی ۲ دسترسی انحصاری به ثروت عمومی ۳ امکان ارجحیت دادن اراده شخصی بر قانون یا حاکمیت قانون ۴ نبود رقابت سالم و آزاد در بازار ۵
