چندین سال است که صنعت فولاد کشور در رکود است و نگرانی کارشناسان را برای ماندن در این شرایط برای سال آتی هم به همراه دارد . برخی معتقدند با رویدادهای داخلی و آغاز پروژه‌های عمرانی خروج از رکود میسر می شوداز سوی دیگر، برخی چندان امیدی به رونق در آینده ای نزدیک در این بازار ندارند، چراکه خروج از رکود را مستلزم پیش‌زمینه‌های بیشتری برمی‌شمرند که چندان مهیا نشده است . البته در این امر تصمیمات دولت هم بی تاثیر نبوده و تحلیلگران را از شرایط فعلی ناراضی کرده است

  به گزارش اقتصاددان به نقل از فولاد نیوز ،  در همین رابطه، بهمن آرمان از مدیران دوران ساخت و راه اندازی فولاد مبارکه و کارشناس مسائل اقتصادی ، با اشاره به دلایل اصلی شرایط نامناسب فولاد اظهار داشت: تولید فولاد در کشوری مانند ایران که هم دارای منابع انرژی و هم معادن بزرگ سنگ آهن است  مزایای نسبی فراوانی دارد ولی در عمل چنین نیست و طی سال های گذشته دولت ها شرایطی را بوجود آورده اند که این صنعت در مقابل کشورهای دیگر قابل رقابت نیست وی در ادامه با اشاره به آمار های اخیر از هزینه مصرفی انرژی کشورها در حوزه فولاد، تصریح کرد: به طور مثال افزایش سالانه ی قیمت گاز طبیعی و برق شرایطی را بوجود آورده اند که عملا ایران نمی تواند عنوان کند از مزایای داشتن ذخایر بزرگ انرژی بهره می برد  یا به عبارتی ایران دارای هیچ گونه مزایا در زمینه انرژی نیست به طور مثال هزینه انرژی در هرتن فولاد در قطر ۵ درصد و در عربستان ۸ درصد است که این دو کشور غنی از ذخایر نفت و گاز هستند  و این هزینه برای کشوری مانند کره جنوبی که دارای ذخیره انرژی نیست و هم زغال سنگ و گاز طبیعی و نفت خود را وارد می کند برای هرتن فولاد ۲۰ درصد محاسبه شده است.  در مقابل ایران با ذخایر منابع انرژی بالا،  هزینه انرژی برای هر تن فولاد به میزان ۱۹٫۵ درصد دارد و با کشوری مانند کره جنوبی برابری می کند. بنابر این سیاست های غلطی که عمدتا توسط وزارت نفت صورت گرفته صنعت را با مشکل مواجه کرده است .

این کارشناس با توجه به مشکلات حمل و نقل در این صنعت افزود: به موازات مسئله فوق الذکر مشکلات دیگری هم هست. مثلا در بررسی های شرکت پوسکوی کره جنوبی به عنوان یکی از بزرگترین تولید کنندگان فولاد جهان، عنوان شده ایران دارای سیستم راه آهن مناسبی نیست و تکنولوژی لازم برای بهره برداری از معادن سنگ آهن را ندارد. بنابراین مواد اولیه مورد نیاز کارخانه های فولاد سازی ایران هم گران تولید می شود و هم گران حمل می شود . نبود راه آهن در برخی مسیرها سبب شده کارخانه ای مانند فولاد خوزستان که دومین تولید کننده بزرگ ایران است بخشی از سنگ آهن مورد نیاز خود را با کامیون حمل کند. اینها مسائلی هستند که قیمت تمام شده را برای توید کننده بالا می برند.

آرمان درباره ظرفیت های فولا سازی کشور  گفت: مساله دیگر در این صنعت این امر است که ظرفیت های فولاد سازی ما اقتصادی نیست به طور مثال کارخانه فولادی که از گاز طبیعی استفاده می کند در ظرفیت کمتر از ۲ میلیون تن صرفه اقتصادی برای تولید ندارد و باید به این میزان یا بیشتر تولید کند. برای نمونه ی دیگر می توان به کارخانه ذوب آهن اشاره کرد که تنها کارخانه ای است که با زغال سنگ تهیه می شود . این کارخانه دارای ظرفیت کمتر از ۵ میلیون تن است که زیان ده محسوب می شود و مشکلات زیربنایی زیادی من جمله نبود شبکه های آزاد راهها و شبکه های ریلی در آن دخیل هستند و به گران تمام شدن تولید فولاد می انجامد