شاخ به شاخ با کدخدا ؛ برجام نقطه سرخط

اردی بهشت ۱۳۹۲ بود که روحانی در جمع دانشجویان دانشگاه شریف گفت” آمریکا کدخدا است با آمریکا ببندیم راحت‌تریم”. روحانی مصصم بود که بدون واسطه با کدخدا صحبت کند؛ زیرا که در این سالها هر کجا که کدخدا راضی نبود دیگر قدرت ها وکشورهای جهان نیز برای ما کاری نکردند.

اقتصاددان: نمونه بارز آن راه اندازی کانال مالی برای پشتیبانی تجارت با ایران موسوم به «اینستکس” بود که توسط انگلستان، فرانسه و آلمان بعنوان سه کشور قدرتمند اروپایی راه اندازی شد؛اما چون کدخدا راضی نبود پس از چند سال تقریبا این کانال هیچ دستاوردی برای ایران نداشت.

رئیس جمهور در همان اردی بهشت ۱۳۹۲ مذاکره مستقیم با کدخدا را به این دلیل مهم تر می دانست که از نگاه وی “بسیاری از اروپایی ها آقا اجازه می خواهند اما آمریکایی ها به قول معروف کدخدا هستند پس اگر با کدخدا ببندیم راحت تر هستیم تا اینکه به سراغ یک مقام پایین تر برویم.”

وقتی به قول رئیس جمهور “با کدخدا نمی بندی” ظلم بر شما مضاعف می شود و دیگران هم کاری برایت نمی کنند.مصداق بارز دیگر آن فروش بنزین ایران توسط آمریکاست.آمریکا ده‌ها میلیون دلار بنزین ایران را فروخت و سخنگوی وزارت دادگستری ایالات متحده اعلام کرد “فروش بیش از یک میلیون بشکه سوخت مصادره‌ای ایران به پایان رسیده و عواید آن به بنیاد قربانیان تروریسم در آمریکا خواهد رسید و یک نفتکش دیگر که هفته گذشته توقیف‌ شده و حامل نفت ایران است نیز در راه رسیدن به بنادر آمریکاست.”

ما به خاطر توافق “برجام” دیگر تحت تحریم های سازمان ملل قرار نداریم اما چون کدخدا ازاین توافق راضی نیست کاری به سازمان ملل و دهها کشور عضو ندارد و به تنهایی ما را تحریم می کند. تحریم پشت تحریم. بنزین ما که برای کشور ما حکم یک کالای استراتژیک و مرتبط با امنیت ملی دارد به سادگی توسط کدخدا مصادره می شود و کشورهای جهان این دزدی دریایی را تماشا می کنند.

اگردر جهان قدرت کافی نداشته باشی کدخدا به شما زور می گوید وشما نیز باید هزینه های زیادی برای این زورگویی پرداخت کنید.بر اساس انتشار برخی آمارهای غیر رسمی،ایران بعد از گروگان گیری کارکنان سفارت امریکا تا قبل از توافق نامه برجام، حداقل یک تریلیون دلار زیان و ضرر مالی کرده است.

اکنون نیز کار به جایی رسیده است که حتی حق رای ایران در سازمان ملل را نیز تعلیق می کنند. چند روز پیش بود که به دنبال بدهی ۱۶ میلیون دلاری ایران در پرداخت حق عضویت در سازمان ملل ، دبیر کل سازمان ملل در نامه ای اعلام کرد “ایران به همراه ۹ کشور دیگرکه غالبا کشورهای فقیر آفریقایی هستند حق رای در مجمع عمومی ملل متحد نخواهند داشت.” نکته تلخ قصه اینجاست که ایران می خواهد بدهی خود راپرداخت کند اما به دلیل تحریم های کدخدا نمی تواند منابع مالی خود را جابجا کند.

حالا ما دوباره می خواهیم به برجام برگردیم وبا کدخدا مذاکره کنیم.دوباره برجام و نقطه سر خط. برای همه روشن است که آمریکا میز مذاکره را ترک کرد و ابتدا باید او گام های برگشت به برجام را تسهیل کند وبه تعهداتش ذیل برجام عمل کند؛اما زور دست کدخداست. قصه کاملا برعکس شده است و وزیر امور خارجه آمریکا از ایران خواسته است «اگر نسبت به حفظ برجام جدی است، فعالیت‌های خود را متوقف کند و بدون فوت وقت به تعهداتش ذیل برجام بازگردد.»

حال و روز ما و کدخدا شده است مثال آن ضرب المثلی که می گوید ” بچرخ تا بچرخیم”. ما شاخ به شاخ کدخدا کردیم و کدخدا هم در موارد زیادی که برخی مصداق های آن در این یادداشت آمده است به ما زور می گوید؛ باید تدبیری اندیشید تا از زورگویی های کدخدا کاسته شود. جامعه ایران در وضعیت نابسامانی گرفتار است و با مشکلات فراوانی دست به گریبان شده است.

/پ