سفرنامه ماوراء النهر (قسمت هفدهم ، تندیس کوروش)

‍

اولین مقصد در شهر دوشنبه، پارک کوروش کبیر بود.
از طریق یک تاکسی اینترنتی به طرف این پارک حرکت کردیم.
معروف ترین شرکت تاکسی تلفنی دوشنبه به جای اسامی بی معنی که این شرکت ها در ایران انتخاب کرده اند، نام “رخش ( اسب افسانه ای رستم) ” را برای خود انتخاب کرده است.
پارک با صفایی بود و یک سالن اپرا و مجسمه ای از کوروش و منشور او در این پارک ساخته شده ولی موقع بازدید ما این دو مجسمه با پارچه پوشانده شده بودند.
نزدیک پارک، موزه باستان شناسی تاجیکستان قرار دارد. ( یا به قول تاجیک ها آثارخانه ملی باستانی)
مشهورترین دیدنی این موزه ، مجسمه سیزده متری از بوداست که در معبدی در جنوب تاجیکستان مربوط به قرن پنجم تا هفتم میلادی کشف شده است.
بعد از دیدن موزه، قدم زنان به سمت مجسمه اسماعیل سامانی رفتیم. دولت ازبکستان تیمور را به عنوان پدر ملت ازبک و تاجیک ها اسماعیل سامانی را به عنوان پدر خلق تاجیک معرفی می کند.
مجسمه های اسماعیل سامانی همه جا همراه با دو شیر هست. پارلمان تاجیکستان درست در روبروی آن قرار دارد و هنوز نشان داس و چکش در سردر پارلمان دیده می شود.
بعد به مجسمه و پارک رودکی رسیدیم که دو کاخ ریاست جمهور( مشهور به قصر ملت) و ساختمان هیات دولت در اطراف آن قرار دارد.
خیابان های این منطقه همه نام های آشنایی دارند شامل حافظ، رودکی، تهران و شیراز
با کمی پیاده روی به باغ ملی پرچم می رسیم که یکی از بلندترین میله پرچم های جهان در آن قرار دارد و در رکوردهای گینس ثبت شده است.
پرچم تاجیکستان، با همان سه رنگ پرچم ایران طراحی شده و در وسط آن یک تاج به عنوان نماد تاجیک ها ترسیم شده است. موزه ملی تاجیکستان هم در پارک پرچم با تزئیناتی شبیه به تخت جمشید ساخته شده و درست در ورودی این پارک مهم، مجسمه ای از کوروش خودنمایی می کند.
کوروش در تابلویی با عنوان متحد کننده آریائیان ( نه قوم پارس) و مولف اولین منشور حقوق بشر معرفی شده است.
در ایران حکومت تمام سعیش را در پاک کردن کوروش و سایر مشاهیر تاریخی می کند و در مقابل در تاجیکستان تلاش برای تقویت غرور ملی با کمک این مشاهیرمی شود.

دکتر سید میثم شفیعی مطهر

برای دیدن این سفرنامه و سفرهای قبلی به صورت تصویری می توانید اینستاگرم من را دنبال کنید.
https://www.instagram.com/shafiei_motahar