رییس جمهور نظامی زیبنده نظامهای مترقی نیست

مصاحبه از ابوالفضل بابادی شوراب؛ رسانه خبری تحلیلی اقتصاددان_نزدیکی به انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ و پرسش های افکار عمومی پیرامون جنجال های سیاسی کشور، وعده های بی سرانجام نامزدهای انتخاباتی و تکالیف دولت آتی نسبت به مردم، رسانه تحلیلی خبری اقتصاددان را بر آن داشت تا با دکتر احسان اله باقری، عضو هیئت علمی رسمی وزارت علوم و از کارشناسان سیاسی اقتصادی مطرح کشور گفت و گویی داشته باشد که در ادامه می آید:

_وجود رقابت های سیاسی در کشور را اتفاق مثبتی می دانید؟

رقابت های سیاسی طبیعت زندگی و تمدن امروزی بشر است و کسی نمی تواند جایگزینی برای آن تعریف کند. مهم این است که رقابت ها سالم، عادلانه، اخلاق محور و بدون محدودیت، با شفافیت و روشنگرانه باشد. با این مقدمه می توان نتیجه گرفت که جامعه ما فاصله زیادی تا رقابت های مثبت و عادلانه سیاسی دارد ولیکن در هر حد و جایگاهی هم که باشد، ماهیتی خوب، اصلاحی و ارزشمند برای رشد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و خصوصا فرهنگی کشور دارد و مسیر انحصار طلبی، دیکتاتوری و خفقان را فقط با رقابت و مجادلات سیاسی می توان تعدیل، تصحیح و هدفمند نمود که بسیار موهبت ارزشمندی است. البته خسارت و آسیب هایی هم وجود داشته و دارد و در آینده هم خواهیم داشت که با مدیریت حرفه ای، صحیح و منصفانه قابل تعدیل و کنترل است.

_مهم ترین وظیفه دولت آینده در قبال مردم را چه می دانید؟

در خصوص تکالیف و وظایف دولت آینده، باید برنامه ها و شعارهای داده شده که مبنای انتخاب و استقرار دولت ها بوده اند، ملاک و معیار سنجش باشند.
البته به نظر بنده هر دولتی که روی کار بیاید سه تکلیف اساسی و زیر بنایی را باید سرلوحه کار خود قرار دهد.

اول، جایگزینی اقتصاد مولد و مولدسالاری و تغییر الگوهای ارزشی جامعه با محوریت کار و تلاش، با ارزش های کاذب فعلی خاندان سالارانه، تشریفاتی، خصوصا با مبارزه جدی برای محاکمه فاسدان دولتی سنتی.

دوم، فرهنگ سازی در جهت استقرار اقتصاد مولد جهت تغییر رویه اقتصاد کشور با حفظ ارزش پول ملی کشور.

سوم، مدیریت اصولی بر منابع و نیروی انسانی کشور با استقرار مدیریت های شایسته مولدسالار.

_تحلیل شما از حضور برخی نامزدهای تکراری و شکست خورده انتخابات ریاست جمهوری چیست؟

متأسفانه موضوع مهندسی انتخابات روند غیر حرفه ای و بعضا ناعادلانه ای داشته است. عده ای همواره فرصت ویژه خواسته اند و به آن ها هم بذل شده است و عده ای هم توان جسمی و روحی و مناسبتی با شان اجرائی مدیریت کشور بزرگ ایران را نداشته اند و با قرارگیری آن ها در معرض انتخاب فرصت سوزی شده است حال آن که بضاعت هائی برای مدیریت کشور حذف شده اند که مغایر با منافع ملی و رشد کشور بوده و هست.

_رعایت چه الزاماتی را برای مشارکت بهتر مردم در انتخابات ریاست جمهوری، مناسب می دانید؟

انتخابات، انقلاب نرم و تغییرات و تحولات جوامع بدون خشونت است. انتخابات، موهبتی بزرگ و ارزشمند برای رشد و اعتلای کشور و بلوغ جوامع بشری است. اگر عادلانه، درست و مسئولانه انجام شود و فرصت برابر به همه طیف های فکری داده شود، تنش های درونی حذف و مسیر رشد و فعالیت های سازنده باز می شود. نظر مردم در صلاحیت های برگزیدگان اولیه جهت رقابت ها باید سنجیده شود. نباید نخبگان خود خوانده مسیر انتخابات را تحت تاثیر افکار خود قرار دهند. ملاک رای و نظر مردم است.

با توجه به سهل بودن شرایط قانون اساسی و در صورتی که شاخصه های فوق ملاک و معیار مهندسی انتخابات باشند دلیلی بر تحریم نیست و شهروندان و کاندیداها باید با اشتیاق از این موهبت بهره ببرند.

البته کاندیداها و نظام و رسانه ها هم باید برنامه محور باشند و از یکسال قبل فضای طرح برنامه ها و کارشناسی ها را در تمام موضوعات باز کنند که ظرفیت ها و توانائی های گروه های کاری ارزیابی و سنجش شود. نه این که در مدتی کوتاه و محدود، مجادلات، دعواهای سیاسی جنجالی و کاذب با هوچیگری مبنای انتخاب قرار گیرد.

_وعده های انتخاباتی کاندیداها چگونه باید باشد؟ و جامعه با چه سازوکارهایی اجرایی شدن این وعده ها را پیگیری کند؟

سئوال بسیار مهمی است. وعده های انتخاباتی نباید بدون جزئیات و برنامه زمان بندی کارشناسی و سنجش شوند. تمام رسانه ها و قوا هم باید وعده ها را ارزیابی و کارشناسی و کنترل برنامه کنند. ددلاین ها، مایلستون ها و افول و عدول از آن ها اعلام، نقد و چالشی شوند.

مدعیان باید محاکمه، مواخذه و ارزیابی مسیر برنامه هایشان را در طول دوره و انتهای آن را در پیش داشته باشند.

همچنین برنامه های دراز مدت و بالاسری نظام، مهم و مورد تعهد و مواخذه جامعه و نظام هستند. افق ۱۴۰۰ توسط دولت های ضعیف، سیاسی و تشریفاتی پیگیری و بنابراین محقق نشد؟

در صورت اثبات تعمد، باید برخورد قهری، حذفی و مجرمانه در نظر گرفته شود. حکومت بازی سیاسی نیست ماراتنی سنگین و رقابتی است.

تولید ناخالص داخلی عربستان و ترکیه با وجود حضور در چالش ها وجنگ های جدی منطقه رشد داشته است و ارتقا رتبه هم داشته اند. فقط کشور ما طی ۸ سال اخیر در مسیر رشد نبوده و از ۶۰۰ میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی به زیر ۴۵۰ تنزل جایگاه از ۲۱ به ۳۰ در کنار جزیره امارات داشته است، حال آنکه جایگاه عربستان ۱۸ و ترکیه ۱۹ است. باید نهادهای مسئول مثل مجلس و شورای نگهبان در کنار رسانه ها همواره مسیر شاخص ها را رصد، مطالبه و اصلاح نمایند.

_وجود رییس جمهور نظامی برای جامعه ایران فایده ای دارد؟

رئیس جمهور نظامی و حتی امنیتی زیبنده نظام های مترقی نیست و حضور نظامیان و افراد امنیتی ممکن است مسیرهای انتخابات را به چالش، نزاع و تخلف و تقلب بکشاند. البته به جهت قانونی، محدودیتی تدوین نشده است. هم حضرت امام ره و هم رهبر معظم انقلاب بر این موضوع صحه گذاشته و تاکید فرموده اند. البته با استعفا و کناره گیری عوامل نظامی و امنیتی هم رفع مانع بصورت غیر مدون مطرح شده است. ولیکن فرد نظامی هم اگر سیاست محور باشد برای کشور تهدید و بحران به حساب می آید بنابراین باید خطر رقابت نظامیان با آینده نگری، کارشناسی و قانونمند شود.

البته ممکن است شخصی در بخش های غیر نظامی مثل حوزه های علمی، آموزشی، تحقیقاتی، سیاسی، اقتصادی یا عمرانی در بین نیروهای نظامی تهدید و مصداق محدودیت نظامی نباشد و بتواند با رد این محدودیت عرفی در انتخابات شرکت کند.

_عملکرد دولت تدبیر و امید بر مشارکت مردم در انتخابات ۱۴۰۰ تاثیر گداشته؟

بله تاثیر گذاشته است و به نوعی وعده های انبوه بر زمین مانده دولت، مردم را در حضور، بی انگیزه و فشارهای اقتصادی هم، آن ها را عصبانی یا گله مند نموده است و این وضعیت در انتخابات مجلس هم بصورت معناداری نمایش داده شده است و پیام مهم آن در حذف محدودیت ها و توجه به خواست های مردم باید شنیده و درک شود.

_حضور جوان ها در عرصه های مدیریتی و خصوصا بعنوان رییس جمهور چگونه قابل ارزیابی است؟

ملاک توانائی ها، برنامه ها، استدلالات منطقی و موجه هستند. در مورد جوان تر ها مزیت هایی وجود دارد که قابل چشم پوشی نیست. توانائی جسمی و روحی، انگیزه، صداقت و پاکی، تحرک و نشاط و پرهیز از ملاحظات کاذب بسیار مهم هستند.

جوان همچون آبی زلال و پاک از ارتفاعات کوهستان با انرژی زیاد طی مسیر می کند و در طول راه از انرژی پتانسیل تخلیه شده و کم کم آلوده می شود و زمانی هم که از دامنه ها به دشت می شود، آلوده و بی تحرک و باتلاقی می شود. این مسیر از جوانی به کهولت و پیری و بی تحرکی است که در نهایت با آلودگی و دیکتاتوری و ناتوانی همراه می شود و بسیار خطرناک و مصداق همسویی با اتفاقات تاریخی است.

حتی جوامع شرقی آسیائی هم متوسط سن و محدودیت حضور در قدرت را قانونی و مدون کرده اند به این دلیل جوامعی با نشاط، پویا و پرتحرک بوجود آمده است که در طول یک دهه کاملا استحاله می شوند و بنابراین جهان استکبار هم نمی تواند فشار و نفوذ ثابتی روی مدیران سیال ادواری آن ها داشته باشد. حکام جوان ضعف هائی هم دارند که در مقابل این مواهب ناچیز است پس توصیه جدی به جوان سازی مدیران به متوسط زیر ۴۰ سال می شود. یعنی تقریبا تمام مدیران اول انقلاب باید دست از سر مدیریت و حکومت بردارند.

_آفت های سیاست ورزی دولتمردان منتخب ایرانی را چه می دانید؟

متأسفانه بداخلاقی های زیادی در عرصه فعالیت های سیاسی کشور مشاهده می شود. دولت بعنوان مجری قانون اساسی تکالیف سنگینی بعهده دارد. حفظ امنیت ملی کشور بواسطه مدیریت درست بر منابع، منافع و عوامل، اقتدار و اقتصاد و.. نیاز به پیوند عمیق دولت و مردم دارد. دولت واقعی در خدمت مردم و پاسخگوی نیازهای روزمره، میان مدت و درازمدت آن هاست. نگاه به قدرت خارج از منافع شخصی، حزبی و اقلیت محوری است.اگر نگاه به حکومتداری دانگی، حزبی، سهامی، انتفاعی، اقلیتی و محدود باشد نتیجه اش رکود، بن بست و ناکارآمدی است و فرصت ماندن در قدرت هم ابدی و نامحدود نیست و متاسفانه خیلی زود دیر می شود.
باسپاس
دو استکان چای داغ