ادعای جزایر سه گانه امارات

امارات در دادگاه های بین المللی در مورد ادعای جزایر سه گانه بازنده است؛: چرا؟

چون امیر‌عباس هویدا از ته قبر به دادمان می رسد.

اقتصاددان:   بیش از چهل سال از مرگ امیرعباس هویدا می‌گذرد هنوز ایران از مدیریت و درایت این مرد بزرگ استفاده میکند.
هویدا وقتی متوجه شد که استعمار انگلیس قصد دارد به امارات استقلال بدهد پس از ترک امارات توسط انگلیس سریعا جزایر ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی را تصرف کرد و در مجلس ملی و در حضور نمایندگان و سفیران کشورهای مختلف اعلام رسمی الحاق این جزایر به ایران را رسما. اعلام نمود و توسط نماینده ایران در سازمان ملل به اطلاع جامعه بین الملل رساند.

هوش و ذکاوت هویدا زمانی مشخص میشود که ایشان با اشرافی که به مسائل حقوق بین الملل داشت  و می‌دانست اگر امارات اعلام استقلال کند و ایران جزایر را تصرف کند ایران کشور اشغالگر شناخته میشود و باید طبق حقوق بین الملل حاکمیت امارات را بر جزایر بپذیرد
با علم به این آگاهی سریعا به ارتش دستور داد تا در نهم آذر سال ۱۳۵۰ این جزایر را تصرف کنند امارات دو روز بعد اعلام استقلال کرد!

حالا امارات می‌داند که با توجه به این مسئله که زمانی که حاکمیت ایران به این جزایر قبل از اعلام استقلال  امارات بوده نمیتواند درهیچ دادگاه بین المللی مطرح کند و محاکم بین المللی تمامیت ارضی کشورها را از زمان اعلام استقلال به رسمیت میشناسند.
اینگونه هست که یک فرد تحصیل کرده وقتی در راس یک پست مهم گماشته میشود میتواند عملکردی فوق العاده داشته باشد.
هویدا مردی که تاریخ در مورد او قضاوت خواهد کرد.

البته از سال قبل چین و روسیه خیلی تلاش کردند تا یک دعوایی بین امارات و ایران درست کنند و بنشینند تماشا کنند‌ اما کارشان هیچی نشد.
روسیه دشمن اصلی ایران از زمان پتر کبیر تاکنون است.
چین البته موضوعش فرق می‌کند. استعمار اقتصادی چین اول کشورها را با برنامه‌های خاص جذب می کند. سپس آنها را بدهکار خود می‌کند، آنگاه مدعی سرزمین می‌شود. چرا که وامهایی که او می‌دهد، کشورها نمی‌توانند پس بدهند، لذا چین برای تسویه حساب از ریشه می‌زند.
آیا بهتر نبود از همان ابتدا با آمریکا دوستی می‌شد و به جای آن همه مرگ بر آمریکاهای الکی و توخالی، با سلام و صلوات با او دوست می‌شدید؟ اگر این اتفاق می‌افتاد، ایران کنونی پس از چهل سال مجبور نبود، اقتصاد مقاومتی را شعار خود قرار دهد. اشتباه استراتژیکی که هنوز هم ادامه دارد. هر کشوری دوستی با آمریکا را برگزید، گلیم خود را از آب بیرون کشید. هر کشوری هم که با روسیه و چین دوست شد، وضعیتش ناهنجار شد. دلایل آن هم معلوم است.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع