گزین‌گویه‌های مطهر.فرگرد۲۰۷۹
هر پگاه نو با یک نگاه نو هر «پگاهی» با «آگاهی»، وقتی دکمه‌های لباسم را«می‌بندم»،پیش خود«می‌خندم»، که آیا «باز» هم خود دکمه ها را «باز» خواهم کرد، یا «مُرده شور» برای نهادن در «گور»؟! بنابراین در هر «آن» با هر «انسان»که برخورد می‌کنم، باید بیندیشم که اگر این «آخرین رفتارم» و «واپسین گفتارم»باشد، پس از
هر پگاه نو با یک نگاه نو
هر «پگاهی» با «آگاهی»،
وقتی دکمه‌های لباسم را«می‌بندم»،پیش خود«می‌خندم»،
که آیا «باز» هم خود دکمه ها را «باز» خواهم کرد،
یا «مُرده شور» برای نهادن در «گور»؟!
بنابراین در هر «آن» با هر «انسان»که برخورد می‌کنم،
باید بیندیشم که اگر این «آخرین رفتارم» و «واپسین گفتارم»باشد،
پس از مرگ از آن «پریشان» و «پشیمان»نشوم!
باید «نُصرت‌ها را قیمت» و «فُرصت‌ها را غنیمت» بدانم.
در این «جهان» هیچ «انسان»، هیچ گاه
از«سبزکیشی،پریشان»و از«نیک‌اندیشی،پشیمان»نمی‌شود!
برچسب ها :سبزکیشی، ، سیدعلیرضا شفیعی مطهر ، لباس، ، نیک اندیشی، ، هر پگاه نو با یک نگاه نو
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰