راز ریشه‌ها و پرواز اندیشه‌ها در قلم استاد دکتر محمد منصورنژاد/فرگرد سوم

زیست پیامبرانه

او جبرئیل نیست،ولی می‌کوشد برای مردم این شهر پیام نور می‌آورد و کلید باغ بلور.

او نوح(ع) نیست،ولی چونان نوح، می‌کوشد کشتی مکتب خدا را در گرداب‌های پریشانی ناخدایی می‌کند

و زورق اندیشۀ جوانان را در دریاهای طوفانی راهنمایی نماید.

او ابراهیم (ع) نیست،ولی خلیل‌وار می‌کوشد تندیس‌های درونی و بت‌های بیرونی را درهم شکند

و زنجیرهای بردگی و اسارت نفسانی را از هم گسلد.

او موسی(ع) نیست،امّا کلیم‌وار تلاش می‌کند رنجدیدگان ره‌گم‌کرده را راه نماید و تارک فراعنه را به خاک بساید.

بر فراز نیل،پُل می‌سازد و بر سینۀ سینا گُل می‌کارد.

او عیسی (ع) نیست،ولی مسیح‌وار سعی می‌کند دل‌های مُرده را حیات بخشد و جان‌های افسرده را نجات.

می‌کوشد در کالبد دل مُردگان ،جان بدمد و در دل افسردگان،ایمان.

او ایّوب(ع) نیست،ولی تلاش می‌کند ایّوب‌وار در برابر سختی‌ها صبور باشد و در مقابل بلایا،شکور.

جام بلا را شاکرانه می‌نوشد و پیام خدا را جانانه می‌نیوشد.

او یعقوب(ع) نیست، ولی می‌کوشد یعقوب‌گونه فراق یوسف‌های شهید را تحمُّل کند

و در نوشیدن جام بلا بر خدا توکُّل نماید.

او یوسف(ع) نیست،ولی می‌کوشد یوسف‌وار سپیده را صفا بیاموزد و حیات را حیا.

به عصمت پگاه است و به معصومیّت نگاه.

او محمد(ص) نیست،ولی تلاش می‌کند پیامبرگونه با جور و جهل و جفا بجنگد

و شکوفه‌های صلح و صفا و وفا را بپرورد.

پیامش وابستگی به خداست و کلامش وارستگی از دنیا.

زلال قرآن از زبانش می‌تراود و فروغ حدیث از بیانش می‌تابد.

او علی(ع) نیست،ولی می‌کوشد علی‌وار برای بیان حق بسوزد،تا انسان‌های حقگو را بسازد.

او با قاسطین ،مارقین و ناکثین زمان در جبهه‌ای به فرصت هستی درمی‌آویزد

و ریشه‌های اوهام و رشته‌های ابهام را از هم می‌گسلد.

ادامه دارد…