تاریخ انتشار : سه شنبه 18 خرداد 1400 - 11:49
کد خبر : 49548

پولشویی ملوث، عرصه هنری ملوس

پولشویی ملوث، عرصه هنری ملوس

آثار هنری مدتهاست که به عنوان روشهای ایده آل برای پولشویی قاچاقچیان در اروپا و امریکا شناخته شده و حتی گاهی اوقات در فضایی رومانتیک نیز مطرح می شوند. اگر بخواهیم موضوع را به صورت منطقی کالبدشکافی کنیم، ملاحظه می شود؛ دنیای هنر غرب معمولاً پذیرای کسانی است که می خواهند به صورت ناشناس نقاشی

آثار هنری مدتهاست که به عنوان روشهای ایده آل برای پولشویی قاچاقچیان در اروپا و امریکا شناخته شده و حتی گاهی اوقات در فضایی رومانتیک نیز مطرح می شوند. اگر بخواهیم موضوع را به صورت منطقی کالبدشکافی کنیم، ملاحظه می شود؛ دنیای هنر غرب معمولاً پذیرای کسانی است که می خواهند به صورت ناشناس نقاشی های گران قیمت بخرند. ضمن اینکه این صنعت سود معاملات بزرگ نقدی را بسیار توجیه پذیر می کند. کسانی که به دنبال پولشویی هستند، به سختی می توانند مجموعه ای جذاب تر از هنر را در گالری های اروپایی پیدا کنند.

به نظر می رسد؛ مصادیق بسیاری وجود دارد که نقش هنر در پولشویی را توجیه نماید. زیرا اقتصاد هنر در خصوص شفافیت سریعا از خود حساسیت نشان می دهد.خاطرنشان می شود وقتی دولت مکزیک قانونی را در اوایل سال ۲۰۱۰تصویب کرد تا اطلاعات بیشتری راجع به خریداران، و اینکه چه مقدار پول نقد می تواند صرف یک اثر هنری شود، بازار هنری در مکزیک دچار به هم ریختگی شد و فروش در کمتر از یک سال ۷۰ درصد افت کرد. بسیاری بر این باور بودند که حلقه های کارتل مکزیک قبلاً بزرگترین خریداران بازار بوده اند.

چگونه می توان در دنیای هنر پول شویی کرد؟ گلوب اند میل گزارش داده است که برخی از موارد پولشویی و سو استفاده از احساسات و عواطف هنرمندان و هنر دوستان بسیار ساده است. فرض کنید کسانی ۱۰میلیون دلار در دست دارند. آنها می توانند آثار پیکاسو را در یک حراج مثلاً در ژنو بخرند و نقاشی را فوراً به انبار در “فری پورت” یا فضای دیگری برای ذخیره سازی با امنیت بالا در نزدیکی فرودگاه منتقل کنند. سپس می توان این نقاشی را بدون اینکه یک سانتی متر حرکت کند، به صورت ناشناس بفروشند و خریدار جدید آن را از همان قسمت آزاد بازیابی کند. در همان حال خریدار اصلی به فروشنده تبدیل شده، از آنچه معامله مشاغل قانونی در نظر گرفته می شود، پول کسب می کند. اکونومیست در سال ۲۰۱۳ تخمین زده است که فری پورت ژنو ممکن است ۱۰۰میلیارد دلار هنر ایالات متحده در خود جای دهد ، و در فضایی مخفی شده باشد که به عنوان یک پناهگاه مالیاتی نیز عمل می کند.

موارد دیگر پیچیده تر است. به عنوان مثال ، یک داستان در مورد نقاشی هانیبال Jean Michel Basquiat ، که ارزش آن ۸ میلیون دلار تخمین زده شده است را در نظر بگیرید. این کار توسط متهم مجرم پولشویی برزیلی و بانکدار سابق ادمار سید فریرا به ایالات متحده قاچاق شد. این نقاشی “از برزیل ، از طریق هلند، با فاکتورهای حمل و نقل جعلی بر اساس ارزش ۱۰۰ دلار تقویم شد.محتوای محموله” به ایالات متحده آمده بود. احتمالاً فریرا برای فروش نقاشی به آمریکا رفته بود.

در مورد تروریسم بین المللی نیز این مساله وجود دارد ، جایی که گروه هایی مانند داعش به پولشویی آثار باستانی فرهنگی شناخته شده اند. در حالی که بیشتر مناطقی که داعش کنترل می کرد توسط نیروهای تحت حمایت دولت تصرف شده است، گزارش شده است که این گروه هنوز هم میلیون ها دلار – و احتمالاً صدها میلیون – را از طریق آثار هنری کنترل می کند که البته غالب این مبالغ به واسطه معامله عمده تجارت عتیقه با قدمت بیش از صدسال است.

در سال ۲۰۱۷ ، وال استریت ژورنال شرح مفصلی را منتشر کرد که گزارش می دهد چگونه داعش این مصنوعات را به درآمد تبدیل می کند. این روند با نظارت جهادگران وابسته به داعش بر گروه های حفاری محلی در عراق و سوریه آغاز می شود. اگر زمانی شیئی با ارزش یافت می شود، حفار آن را با قیمت بسیار اندک به مسئولان داعش می فروشد. کالاها به واسطه های مستقلی که آنها را به خارج از کشور قاچاق می کنند به کشورهای مرزی مانند لبنان و ترکیه فروخته می شود. سرانجام کالاها به انبارهایی در اروپا راه می یابند که در انتظار خریدار غربی هستند. این فرآیند اساساً روندی است که سردسته غول های خرده فروشی مستقر در شهر اوکلاهما ، هابی لابی ، مصنوعات عراقی را برای موزه کتاب مقدس خریداری می کرد ، و اگرچه نمی توان گفت که اشیا مربوط به منشأ مربوط به داعش است، اما کمبود مستندات و اطلاعات نامنظم در این دنیای نامشخص آشوب زده به معنای امکان پذیر بودن هر چیزی بوده و تمامی شرایط را توجیه می کند. بروز و ظهور و تقویت داعش در دنیای امروزی، مکانی ایده آل برای پولشویی را سبب شده است.

در عین حال همه موافق نیستند که پولشویی در دنیای هنر به همان اندازه که ادعا می شود رایج است. این بحث در سالهای اخیر در ایالات متحده مطرح شده است و توسط لوک مسر (R. ، Ind.) نماینده ایالات متحده با پیشنهاد افزودن قطعات هنری به عنوان الحاق به قانون رازداری بانک (BSA) که به عنوان قانونی مصوب در سال ۱۹۷۰ که برای طبقه بندی تبهکاران و تروریست های پولشویی ضمن اینکه کار را برای پولشویان و قاچاقچیان آثار فرهنگی و هنری دشوارتر کرده است؛ اما در زمان پیشنهاد ضمیمه مسر به BSA بسیاری معتقد بودند که مقرراتی از قبل وجود داشته که انجام فعالیت های متقلبانه را دشوار می کند. آنها همچنین استدلال کردند که مجموعه های هنری و موزه ها که برای پیگیری هر خرید و فروش باید مدارک اضافی را پر کنند، از نظر اقتصادی،امور هنری را فلج می کند و مقررات اضافی بر گردش مالی و آزادی حراجی های هنری اثر می گذارد ، به طریقی که دمقررات مکزیک به تجارت هنر در این کشور آسیب رساند.

در سمپوزیوم موسسه فناوری مد در سال ۲۰۱۸ ، نماینده سابق وزارت امنیت داخلی جیمز مک اندرو استدلال کرد ، “هیچ فروشنده هنری یا مجموعه دار به جرم پولشویی از طریق هنر محکوم نشده است.”

اما نقل قول مک اندرو قابل اثبات نیست چرا که در عمل دیده شده است که افراد زیادی در دنیای هنر اروپا و امریکا دستگیر ، متهم و محکوم شده اند. بسیاری دیگر با اظهارات مک اندرو مخالف هستند و به نظر می رسد شواهد زیادی بر خلاف ادعای وی وجود دارد.

توماس کریست ، یکی از اعضای هیئت مدیره موسسه بازل برای حکمرانی ، یک سازمان غیرانتفاعی سوئیسی که این موضوع را مطالعه کرده است ، به نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۷گفت: “بازار هنر یک زمینه ایده آل برای پولشویی است” ، ما باید بپرسیم تا به وضوح برای ما شفاف شود و بفهمیم پول را از کجا آورده اند و به کجا می رود.

 

 

 

خواننده معزز سلام ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر بالا در پایین صفحه ( ثبت دیدگاه) موجب امتنان است .

 

ع

 

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

اقصاددان رسانه با مجوز برخط اخبار اقتصاد - فناوری - کسب و کار - اجتماعی و ....