تاریخ انتشار : چهارشنبه 4 فروردین 1400 - 21:53
کد خبر : 40396

مسئولان! منتظر چه هستید؟!

مسئولان! منتظر چه هستید؟!

‏گفت: سرانه مصرف ‎گوشت در ایران به حد کشورهای آفریقایی و حتی کمتر رسید. بر اساس اعلام مرکز آمار سرانه ‎ایران به ۶ تا ۸ کیلوگرم رسیده. بنا به گزارش فائو: سرانه مصرف غنا ۹، گینه ۶.۵، نیجریه ۸.۵ و تانزانیا ۱۰ کیلوگرم است. سرانه ‎یمن با ۱۴.۵ و ‎کره شمالی با ۱۰.۸ کیلو از

‏گفت: سرانه مصرف ‎گوشت در ایران به حد کشورهای آفریقایی و حتی کمتر رسید. بر اساس اعلام مرکز آمار سرانه ‎ایران به ۶ تا ۸ کیلوگرم رسیده.

بنا به گزارش فائو: سرانه مصرف غنا ۹، گینه ۶.۵، نیجریه ۸.۵ و تانزانیا ۱۰ کیلوگرم است. سرانه ‎یمن با ۱۴.۵ و ‎کره شمالی با ۱۰.۸ کیلو از ایران بالاتراست!!

گفتم: یک مشاور هموطن روان‌شناس توصیه می کند حالا که اوضاع خراب است مردم برنج خالی بدون خورش بخورند و میوه هم نخورند یا ماهی یک‌بار بخورند. بچه‌هایشان هم اگر دلشان چیزی خواست همین‌طور بارشان بیاورند.خب!مردم توصیه های این روانشناس را رعایت کنند و نخورند!

مجری تلویزیون به این مشاور برنامه یادآوری می‌کند مردم از گوشت قرمز و آجیل دست برداشته‌اند، باید از مرغ و میوه هم کوتاه بیایند؟ و ایشان می‌گوید چاره‌ای نیست. بهتر است قناعت کنند؛ حتی اگر می‌بینند اقلیتی سه‌کیلو موز را به قیمت نزدیک ۲۰۰هزار تومان می‌خرند، اهمیتی ندهند و برای آرامش‌شان هم شده، نخورند.

گفت: اگر این روانشناس نمی داند تو که می دانی ایران یکی از پنج کشور ثروتمند دنیاست! چرا مدیران کشور نمی توانند این توان بالقوّه را بالفعل درآورند؟

می گویند در شهر هرت فقر و بیکاری بیداد می کرد. یک مرد روستایی به شهر می آید و برای نوکری به خانۀ ثروتمندی می رود. ارباب با شرایطی او را به کار می گیرد که هر چه دستمزد و غذا به او داد،او حقّ اعتراض ندارد. مرد روستایی ناگزیر می پذیرد.

ارباب یک کُلبه در انتهای باغش برای بیتوته در اختیار او می گذارد و در آغاز روزی سه وعده غذا به او می دهد. پس از مدتی یک وعده را حذف می کند. روستایی طبق قولش هیچ واکنشی نشان نمی دهد. ارباب که می بیند نوکرش با همان دو وعده غذا همۀ کارهایش را بخوبی انجام می دهد،پیش خود می گوید من چه ساده بودم که روزی سه وعده غذا به او می دادم.

پس از مدتی یک وعدۀ دیگر غذا را حذف می کند. باز می بیند او از ترس اخراج، وظایفش را بخوبی انجام می دهد.

ارباب پس از مدتی آن یک وعده جیره غذایی را هم نصف می کند. باز صدایی از نوکر برنمی خیزد و کارش را انجام می دهد.

خلاصه پس از چند نوبت نصف کردن،ارباب بکلّی غذادادن به نوکر را قطع می کند. آن بیچاره هم طبق قولش از ترس اخراج هیچ اعتراضی نمی کند.

صبح دو روز بعد هر چه انتظار می کشند،خبری از نوکر نمی شود و برای انجام کارهای روزانه نمی آید. وقتی ارباب به درِ کلبۀ محقّر او می رود،با جسد بی جان او روبه رو می شود!

حالا آیا مسئولان منتظر چنین سرنوشتی برای مردم هستند؟!

گفتم:باز هم سیاهنمایی کردی؟!

 

 

خواننده معزز سلام ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر بالا در پایین صفحه ( ثبت دیدگاه) موجب امتنان است .

 

ع

 

 

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

اقصاددان رسانه با مجوز برخط اخبار اقتصاد - فناوری - کسب و کار - اجتماعی و ....