گفت: اگر مسئولی بتواند طرحی ارائه کند که میزان مشارکت مردم در انتخابات افزایش یابد،آیا نباید این طرح را اجرا کند؟ گفتم: قطعاً و حتماً باید این طرح جالب را اجرا کند. گفت: من طرحی ابتکاری برای این برنامه دارم. گفتم: طرح تو چیست؟اگر طرح تو چنین نتیجه ای دربرداشته باشد،به تو مدال می

    در شهر هرت دو برادر دوقلوی هنرمند و خوشفکر بودند به نام های فرشاد و فرشید.این دو برادر در پیکرتراشی و مجسّمه سازی بی رقیب بودند. کم کم نام و آوازۀ این دو هنرمند به گوش هردمبیل رسید. او که همیشه جز ارضای حسّ خودپسندی و خودکامگی و جاه طلبی دغدغۀ دیگری نداشت،به

  گفت: پیرزنی را برای گواهی به دادگاه دعوت کرده بودند . نماینده دادستان رو به پیرزن شاهد کرد و گفت : شما می دانید من کی هستم ؟ حاج خانم فرمود: بله پسرم شما فرزند عمه نرگس سبزی فروش هستی مادرت به قلندر محله معروف بود از بس سلیطه بود، شما هم درکودکی خیلی

  گفت : زمانی امام خمینی(ره) فرمودند:«میزان،رای ملّت است». این جمله درست؟ گفتم: البتّه!حکومت جمهوری یعنی همین! گفت: حالا بزرگواری می فرمایند:«چون دیدم فلانی قطعاً رای می آورد و رای آوردنش به صلاح نظام نیست،لذا خواستم تا صلاحیت او را رد کنند!» گفتم: خب،حرف درستی گفته اند!چون صلاح نظام مهم است! گفت: من بین این

  گفت: آخیییش! که برنامه های تبلیغاتی نامزدها تمام شد! هر وقت تلویزیون روشن می کردیم، دهانمان آب می افتاد از وعده های نامزدها! گفتم: خب! تو بالاخره به کدام رای دادی؟ گفت: به هیچ کدام! من می خواستم به همه نامزدها رای بدهم!ولی این تنگ نظرها نگذاشتند. گفتند فقط باید به یکی از آنان

  گفت: من از این پس به چگونگی سیر تاریخی رویدادها در کتاب های درسی اعتماد ندارم! گفتم: چرا؟ گفت: تاریخی را که ما خودمان با چشمان خود دیده و لمس کرده ایم ، دارند جلو چشممان وارونه نشان می دهند،پس وای به حال تاریخی که ندیده ایم! لااقل این قدر صبر و تحمُّل ندارند