گفت: شنیده‌ام که برخی از اونوری‌ها از طنزهای سیاهنمایی من ناراحت می‌شوند و مرا متّهم به نادیدن مثبت‌ها می‌کنند. گفتم: بله،درست شنیده‌ای و درست می‌گویند.تو چرا همیشه فقط منفی‌ها را می‌بینی؟ گفت: فریاد بلند من که از عنوان مطلبم پیداست و در گوش‌ها می‌پیچد که خودم می‌گویم و معترفم که دارم #سیاهنمایی می‌کنم .حالا به

گفت: من دیروز در خیابانی به سوی خانه می رفتم. جمعی را دیدم که پشت در بسته یک مغازه صف کشیده‌بودند. من هم به گمان این که کالایی مواد غذایی کمیابی می دهند، در ته صف ایستادم.پس از مدّتی لحظه به لحظه صف طولانی می‌شد.از نفر جلویی پرسیدم: این صف چیست؟ و چه می‌دهند؟ او

گفت:یکی از استادان دانشگاه می‌گفت: شش نفر مترجم همراه وزیر خارجه برای مذاکره به خارج رفته‌اند،آخرش نفهمیده‌اند، طرف خارجی چه گفته‌است!! گفتم: مسئولان ما به اندازۀ کافی سواد دارند گفت: خبرنگاری از یکی از این مسئولان پُرسواد و پُرمعلومات(!!!) به طعنه می‌پرسد: شما این همه علم و سواد را از کجا آورده‌اید؟! آن مسئول بادی

گفت: بعضی از مسئولان در مسندها و مقام‌هایی گمارده شده‌اند، که سواد و تخصُّصی در آن رشته و زمینه ندارند. گفتم:آیا مدیرانی متخصّص و باسواد در آن رشته‌ها وجود دارد که ناگزیر خانه‌نشین شده‌اند؟ گفت: بسیار! گفتم: مدیری که در رشتۀ مسئولیّت خود تخصُّص ندارد،چگونه از عهدۀ کار برمی‌آید؟ گفت: شاید حکم سواد هم برایشان

گفت: من نمی‌دانم چرا مردم این قدر از گرانی ارزاق و کالاها می‌نالند؟ گفتم: بالاخره باید نیازهای تغذیه‌ای هر انسان تامین شود تا بتواند زنده بماند. اصلاً مهم‌ترین هدف انقلاب ما احقاق حقوق مستضعفان و نفی مستکبران بود و هست. گفت: چه اشکال دارد مردم روزی یک‌وعده غذا بخورند؟! گفتم: مگر امکان دارد؟ این چه

گفت: یکی از منتقدان دولت نوشته: در موضوع هسته‌ای امتیازات داده‌شده در زمان رئیسی چند برابر دولت روحانی است. در دوره اخیر، دستاوردهای برجام که ارتباط با موضوع هسته‌ای است، برای ایران ناچیز بوده و حاکمیت بدون گرفتن امتیازی و با پرداخت هزینه‌های هنگفت که بیش از ۲۰۰ میلیارد دلار تخمین زده شده‌است، درحال واگذاری