«ده ها هزار پیامبر» و «صدهاهزار سخنور»، برای «شناسایی شر» و «راهنمایی بشر» آمدند، ولی برای «هدایت»،«کفایت» نکرد؛ امّا برای «تباهی جهان» و «گمراهی انسان»، یک «شِیطانِ زیبنده» با یک «قِیطانِ فریبنده» آمد و با «دلقی ساده»،«خلقی بی قلّاده»را، به «دنبال خویش» و «وبال تشویش» کشانید. بیاییم «چشم دل را بگشاییم» تا «سرچشمۀ فضایل را