من «دوره گردی یگانه» را با «شگردی ماهرانه»دیدم. او با صدای «انفجار»،«جار» می زد و با «پشیزی سوده» هر «چیزی فرسوده» را می خرید. با خود گفتم ای کاش «دوره‌گردی فرزانه» هم بود که با «رویکردی ماهرانه»، «افکار وامانده» را از هر«زمامدار درمانده»می خرید! با «ظرف های کهنه می توان زیست»، ولی با «حرف های