در خبرهای اخیر فروش نفت ایران به کمترین میزان خود در طول چهل سال اخیر رسیده که این موضوع در نگاه اول بسیار ناخوشایند و دردناک برای اقتصاد کشور به نظر می رسد. اما بلای خام فروشی سالیان سال است که دامن دولت های ما را گرفته و اجازه تکمیل زنجیره ارزش کالاهای با ارزش

براساس مطالعات موسسه بین المللی انرژی، میزان مصرف نفت در سال ۲۰۱۹، دست کم ۹۵ تا ۹۶ میلیون بشکه در روز است. کشورهای تولیدکننده نفت براساس این پیش بینی که با مطالعات میدانی، تهیه و اعلام شده برای تولید برنامه ریزی می کنند. اما اکنون، به دلایل مختلف، میزان تولید نفت خام کمتر از این

شیما نوروزی* در شرق نوشت: تری لین کارل، نویسنده کتاب ارزشمند و خواندنی «معمای فراوانی»، دولت‌های نفتی را با وجود تفاوت‌های آشکار در نوع رژیم، فرهنگ و موقعیت استراتژیک، دارای ترتیبات نهادی و الگوی سیاست عمومی فوق‌العاده مشابهی می‌داند. از نظر او، وابستگی به نفت، این دولت‌ها را به سمت تمرکزگرایی شدید نظام اداری آشفته

سرانجام پس از سال ها، رویای ایالات متحده در مورد قطع وابستگی اقتصاد این کشور به انرژی محقق شد و آمریکا در اکتبر سال جاری برای اولین بار صادرکننده صرف نفت و فرآورده های نفتی شد. از این رو در دوهفته منتهی به یازده اکتبر سال جاری تراز تجاری حجمی نفت و فرآورده های نفتی

قیمت انواع نفت خام در هفته گذشته نیز شاهد عقب نشینی محسوسی بود. این افت قیمت ناشی از انتشار دادهای ضعیف از رشد اقتصادی چین در شش ماهه نخست سال جاری و همچنین افزایش ذخایر نفتی آمریکا برای دومین هفته پیاپیی بود. شاخص نفتی برنت نفت برنت که در مقایسه با ابتدای هفته گذشته با

چین دومین اقتصاد بزرگ دنیا است و ارزش تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۱۹ میلادی برابر با ۲.۱۴ هزار میلیارد دلار بود و این کشور در سال قبل با نرخ ۶.۶ درصد رشد کرد. این در حالی است که انتظار می رود متوسط نرخ رشد اقتصادی چین در سال جاری به مرز ۳.۶