خاطره‌ها و مخاطره‌ها شفیعی مطهر روزی در یک همایش بزرگی شرکت داشتم. پس از پایان نشست ،یکی از نمایندگان پیشین مجلس شورای اسلامی را دیدم که زمانی در دوران تحصیل شاگرد کلاس من بود. ایشان پس حال و احوال‌پرسی دست مرا گرفت و به میان جمعی از حُضّار برد و در حالی که مرا به
ایالات متحده روز جمعه قطعنامه سازمان ملل را که خواستار آتش‌بس فوری در نوار غزه می‌شد، وتو کرد؛ جایی که اسرائیل صدها حمله انجام داده، تلاش‌های امدادی در حال فروپاشی است و مردم به حدی از نیازهای اولیه ناامیدند که برخی از آنها به کاروان‌های امدادی سنگ پرتاب کرده و آنها را مورد حمله قرار
هر پگاه نو با یک نگاه نو انسان نباید هرگز «لحظه‌ای از زندگی» و «لمحه‌ای از بندگی» را برای «ابراز تنفُّر» و «احراز تکبُّر»، در هر «نَفَسی» و نسبت به هر «کسی»بیهوده هدر دهد. زیرا بیش از این که دیگران «شایستۀ تنفُّرند»،خود «بایستۀ تفکُّرند». انسان در هر «خیز خیرآفرین» بیش از «چیز بنیادین»، به «رامش
دومین سفر رئیس‌جمهوری ایران به مسکو آن هم کمتر از ۲۲ ماه از سفر بهمن ماه ۱۴۰۰ که رئیسی و پوتین بر گرد میز بلند بیضی‌شکل مسائل دوجانبه و بین‌المللی را مورد رایزنی قرار دادند، این بار در یک فضای صمیمی‌تر و با حضور جمع کثیری از مقامات دو کشور توافقات دوجانبه و مسائل نوظهور
ارمنستان و جمهوری آذربایجان توافق کردند که پس از سه دهه مناقشه بر سر کنترل منطقه قره‌باغ کوهستانی، «اقدام‌های مشخصی» را برای تقویت اعتماد و آرامش میان دو کشور انجام دهند. بر اساس بیانیه مشترکی که روز پنج‌شنبه هفت دسامبر پس از گفتگوهای دولت‌های دو کشور منتشر شد، ایروان و باکو بر قصد خود برای
بعد از صبحانه با اتوبوس به طرف گور امیر راه افتادیم. گور امیر اصطلاحی برای آرامگاه تیمور لنگ است. دولت ازبکستان سعی می کند تیمور را به عنوان پدر ملت ازبک معرفی کند که البته تعبیر دقیقی نیست و زبان و هویتی به نام ازبک در زمان او وجود نداشته است. اغلب مردم ازبکستان او
