چرا دوست آمریکا بودن «کُشنده» است؟

بودجه‌ای که دولت ایالات متحده برای حمایت از اسرائیل و اوکراین درخواست کرده به حدود ۱۰۶ میلیارد دلار می‌رسد. اما آیا این یک تعهد معتبر خواهد بود یا فقط یک وعده توخالی دیگر است؟

«هنری کیسینجر» وزیر خارجه اسبق ایالات متحده زمانی گفته بود: شاید دشمن آمریکا بودن خطرناک باشد اما دوست آمریکا بودن کشنده است.

و ایالات متحده ثابت کرده که اظهار نظر آقای کیسینجر درست است. آمریکا بارها و بارها نشان داده که متحدی قابل اتکا در امورات جهانی نیست.

آمریکا دور از معرکه سود هنگفت به جیب می‌زند

«پیر دو گول» نوه «شارل دو گول» رئیس جمهور اسبق فرانسه در مصاحبه با روزنامه فرانسوی «پاریزین» گفت ایالات متحده درگیری در اوکراین را تحریک کرد تا «اروپا را به یک نوکر تبدیل کند» و از بحران اوکراین برای «بی ثبات سازی اروپا» بهره برده است.

اروپا در حوزه‌های انرژی، امنیت، اقتصد، پناهندگان و غیره در حال پرداخت بهایی سنگین در بحران اوکراین است و در عین حال ایالات متحده در حال بهره بردن بیشترین سود است و همچنان بر آتش جنگ برای طولانی شدن می‌دمد و بحران اوکراین را تمدید می‌کند.

مجله «دیپلماسی مدرن» بحران اوکراین را این گونه شرح داده است: «ایالات متحده آن طرف آب نشسته و در حال تماشا کردن و سود هنگفت به جیب زدن است.»

برای مثال شرکت‌های انرژی آمریکایی طی این بحران در حال زدن پول هنگفتی به جیب هستند و روزنامه «وال استریت ژونال» در این رابطه صراحتا نوشت: «برنده بزرگ بحران انرژی در اروپا اقتصاد آمریکاست.»

بر اساس گزارش شرکت تحقیقاتی «کپلر»، اتحادیه اروپا طی سال گذشته میلادی حدود ۹۴٫۷۳ میلیون تن گاز طبیعی مایع (LNG) وارد کرد که در مقایسه با ۵۷٫۲۷ میلیون تن در سال ۲۰۲۱ افزایش قابل توجهی را نشان می‌دهد. ایالات متحده ۴۱ درصد این مقدار را در سال ۲۰۲۲ تامین کرد و بزرگترین صادر کننده LNG به اتحادیه اروپا باقی ماند و به این ترتیب برای نخستین بار از روسیه سبقت گرفت.

اتحادیه اروپا طی نیمه نخست امسال هم خریدار اصلی گاز طبیعی مایع آمریکا بود که معادل بیش از نیمی از بازار واردات LNG اتحادیه اروپا محسوب می‌شود.

متاسفانه هزینه رویگردانی از انرژی روسیه برای طرف اروپایی ارزان نبوده است. قیمت آشفته گاز طبیعی در اروپا هم هیچ نشانه‌ای از کاهش ندارد.

دیپلماسی اجبار

ایالات متحده بدون هیچ رحم و عطوفتی اقدام به اعمال دیپلماسی اجبار در قبال همپیمانان خود در شرق آسیا کرده است.

آمریکا در سال ۱۹۸۶ در واکنش به شکوفایی صنعت نیمه رسانای ژاپن، این کشور را مجبور به امضای «توافق نیمه رسانای ایالات متحده-ژاپن» کرد، «تحقیقات بخش ۳۰۱» علیه ژاپن را آغاز نمود و تحریم‌های تجاری علیه مجموعه‌ای از محصولات ژاپنی مثل نیمه رساناها و رایانه‌ها اعمال کرد به گونه‌ای که رقابت پذیری و ظرفیت صنعت نیمه رسانای این کشور را تضعیف نمود؛ در نتیجه این اقدامات سهم ۵۰ درصدی ژاپن از بازار جهانی به حدود ۱۰ درصد در سال ۲۰۱۹ کاهش یافت.

آمریکا طی سال‌های اخیر همچنان در حال چرخاندن چماق تعرفه علیه ژاپن بوده آن هم بخاطر نارضایتی از مازاد تجاری طولانی مدت ژاپن با ایالات متحده در مارس ۲۰۱۸٫ همچنین طبق «قانون توسعه صادرات» تعرفه ۲۵ و ۱۰ درصدی علیه محصولات فولادی و آلومینیومی وارداتی اعمال و به صورت موقت کشورهای عضور ائتلاف «پنج چشم» شامل انگلیس، استرالیا، کانادا و نیوزیلند را معاف نمود اما در عین حال علیه ژاپن این تعرفه‌ها را اعمال کرد.

کره جنوبی دیگر متحد ایالات متحده هم از این رویکرد واشنگتن بی نصیب نمانده است. آمریکا سال گذشته «قانون کاهش تورم» را به تصویب رساند و به این ترتیب اعتبارات مالیاتی برای خودروهای برقی ساخته شده در خارج از آمریکای شمالی را حذف کرد به آن معنا که شرکت‌هایی مثل «هیوندای» کره جنوبی و شرکت «کیا» که وابسته به آن است دیگر شایسته دریافت چنین یارانه‌هایی نخواهند بود.

تعجبی ندارد که «دونالد تاسک» رئیس سابق شورای اروپا یک بار درباره این اقدام آمریکا گفته بود: «با دوستانی مثل این آمریکا، چه نیازی به دشمن است؟»

ز