پذیرایی کرایه ای!

گفت: مژده! مُژده!
گفتم: خوش خبر باشی؟ چه شده؟ زود بگو! از بس پشت سر هم خبرهای بد و غم و غُصّه می رسد،داریم دق می کنیم!لااقل یک خبر خوش بده تا نفسی بکشیم.
گفت: برای تدارک پذیرایی دید و بازدید نوروز راه حلی آسان و ارزان یافته ام!
گفتم: خدا خیرت بدهد که لااقل یک بار هم که شده به جای این سیاهنمایی های غمبار،یک خبر خوش هم به ما بده!حالا زود بگو این خبر خوب چیست؟
گفت: آجیل کرایه ای به بازار آمد و تا چند وقت دیگر گوشت و مرغ و شیرینی و…هم می آید.دیگر دغدغۀ مهمان و خالی بودن سفره نداریم!

گفتم: اگر مهمانان به آجیل ها و خوراکی ها دست درازی کنند و آن ها را بخورند،جواب صاحبش را چه بدهیم؟

گفت:اتّفاقاً من راه حلّ آن را هم با تجربه به دست آوردم. چندی پیش مهمانی به خانه مان آمد.تا از راه رسید،یک آب نبات سفت به او تعارف کردم. او هم ناشی گری کرد و برداشت و گذاشت توی دهانش. حدود یک ساعتی که مهمان در خانۀ ما بود، آب نبات از بس سخت بود، نه توانست آن را با مکیدن در بزاق دهانش حل کند و نه توانست آن را بجَوَد! ما هم مرتّب هر چه به او تعارف کردیم،همه را برداشت ولی هیچ کدام را نتوانست بخورد!

گفتم: خدا چکارت کند که خبرهای خوش تو هم سیاهنمایی است!

خواننده معزز سلام ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر بالا در پایین صفحه ( ثبت دیدگاه) موجب امتنان است .

ع