پایان بحران‌های غزه و اوکراین در گرو بازی‌های سیاسی و انتخابات آمریکا

روزنامه «چاینا دیلی» با انتشار مقاله‌ای تحت عنوان «غزه و اوکراین ابعاد انتخابات آمریکا را گسترش دادند» به کشیده شدن بحران‌های اوکراین و غزه به مباحث انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پرداخته است.

دست و دل بازی که نمایندگان آمریکایی در تصویب کمک نظامی چشمگیر به اسرائیل – حدود ۳۲ میلیارد دلار در ماه گذشته – نشان دادند، با خساست آنها در قبال اوکراین کاملا در تضاد است.

این رویکرد به طور مستقیم در اوضاع مربوطه در میدان منعکس می‌شود. در حالی که نیروهای اوکراینی هفته گذشته از «آودیوکا»، شهری کلیدی که طی ماه‌های اخیر به یکی از شدیدترین میادین نبرد در جبهه شرقی تبدیل شده بود، بخاطر کمبود جدی مهمات عقب نشینی کردند، اسرائیل همچنان مشغول بمباران گسترده «رفح»، شهری در بخش جنوبی «نوار غزه» است جایی که ۱٫۴ میلیون فلسطینی به آنجا فرار کرده‌اند.

جالب است که «جو بایدن» رئیس جمهور ایالات متحده به تل آویو می‌گوید کافی است و کی‌یف اصلا کوتاه نمی‌آید.

فشار اخلاقی از جانب جامعه جهانی به دلیل تلفات سنگین غیرنظامیان در غزه دولت بایدن را بر آن داشته است که نارضایتی خود را از تل آویو بیش از حد نشان دهد.

قصد واقعی آن این است که دولت بنیامین نتانیاهو اسرائیل باید از فرصت استثنایی که ناشی حملات ۷ اکتبر به رهبری حماس به دست آمده بهره ببرد و در عین حال از درگیری واضح با ایران اجتناب کند.

هدف آمریکا این است که اسرائیل به شکلی قدرتمندتر به جبران عقب نشینی ایالات متحده از منطقه خاورمیانه تا حدی کمک کند. نه گروگان‌های اسرائیلی و نه غیرنظامیان فلسطینی هیچکدام هرگز در ملاحظات واشنگتن و تل آویو جایی نداشته‌اند.

حمایت شدید آمریکا همچنین به دولت نتانیاهو فرصتی طلایی بخشیده تا از دردسرهای داخلی خود عبور کند چرا که اگر این جنگ صلیبی که به بهانه دفاع از خود و «مقابله با تروریسم» شروع کرده، اتفاق نمی‌افتاد منجر به برکناری وی می‌شد.

به همین صورت، پیش‌بینی اینکه عقب نشینی نیروهای اوکراینی از آودیوکا نقطه عطفی در درگیری روسیه و اوکراین به حساب می‌آید، خیلی زود است، زیرا کی‌یف می‌تواند از آن به عنوان اهرمی برای ترغیب قانون‌گذاران آمریکایی برای موافقت با چراغ سبز کمک‌های بیشتر استفاده کند.

تعجبی ندارد که بایدن عقب نشینی نیروهای اوکراینی از آودیوکا را مستقیما به عدم تصویب کمک‌های نظامی بیشتر کنگره آمریکا برای اوکراین، گره زد و به این ترتیب به دنبال حداکثر استفاده از این قضیه برای انداختن تقصیر به مخمصه افتادن اوکراین به گردن جمهوریخواهان است.

در حقیقت نه جمهوری‌خواهان و نه دموکرات‌ها هیچکدام به پایان سریع بحران اوکراین تمایلی ندارند چرا که هر دو قصد دارند اعتبار مهندسی پایان آن را در دولت متبوع خود پس از پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری آتی به دست آورند.

با این اوصاف، تا وقتی واشنگتن فکر ‌کند بحران‌های غزه و اوکراین هنوز ارزش سیاسی دارند، هیچکدام از این درگیری‌ها پایان سریعی نخواهند داشت.

ز