مردم به دنبال کاندیدا یا کاندیدا به دنبال مردم؟!؟

به گزارش اقتصاددان دکتر حسن خسروی. مدرس دانشگاه و تحلیلگر مسائل مدیریت دولتی ایران در یادداشتی اختصاصی برای اقتصاددان نوشت:

خیلی عجیب و غریب است که موقع انتخابات ؛ کاندیداها ؛ بندگان خدا به روستاها؛ حسینیه ها ؛ مساجد ؛ کوچه و خیابان‌ها و… مراجعه می‌کنند و تبلیغات و معرفی و سخنرانی و کلی وقت و هزینه و انرژی و… که نهایتا مردم تشویق شوند و قبول کنند که به آن کاندیدا رای دهند. واقعا این کار نباید برعکس باشد؟!؟ آیا منطقی و عقلایی این نیست که مردم بروند جستجو کنند؛ کشف کنند؛ بررسی کنند؛ مشورت و همفکری کنند؛ تجزیه و تحلیل نمایند؛ امتیاز بندی کنند و ببینند که واقعا چه کسانی “” اصلح “” هستند؟!؟
متاسفانه؛ اصلح از نگاه اغلب مردم کسی است که :
۱- طایفه دار باشد ( دارای قوم و قبیله زیاد باشد).
۲ – پایگاه اجتماعی داشته باشد.
۳ – پول زیاد خرج کند.
۴ – حمایت برخی ارگانها و اصناف و… را داشته باشد.
آنچه در اینجا گم و ناپیداست؛ همانا تخصص مرتبط و تجربه کاری مفید و قدرت کاریزماتیک فرد در حوزه ارتباطات و تعامل سازنده و… است که دیده و سنجیده نمی‌شود.
وقتی یک کاندیدا با خرج پول زیاد و دارای پایگاه اجتماعی و حمایت برخی ارگانها و اصناف رای می‌آورد بدون توجه به تخصص و تجربه و قابلیت‌های ارتباطی؛ تمام آثار و عواقب این انتخاب در کمیسیون‌های تخصصی مجلس شورای اسلامی خود را نشان میدهد. آنجا که فرد انتخاب شده بدلیل نوع تخصص و نوع مدرک و رشته تحصیلی و… در هیچ کمیسیون مهم و سرنوشت سازی جانمایی نشده و مجبور است در کمیسیون‌های ضعیف تر برای خود جایی پیدا نماید.
اینجا؛ هر چقدر هم که کاندیدا خرج کرده باشد و طایفه دار باشد و… هیچ دردی دوا نکرده و در مجلس اساسا بازی داده نمی‌شود.؟!؟ بنابراین به نظر می‌رسد که به نفع مردم و سرنوشت آنهاست که خودشان دنبال کاندیدا بروند و فرد اصلح را پیدا کنند نه اینکه کاندیدا دنبال مردم بدود که مردم ! من تنها نجات دهنده ‌شما هستم و به من رأی دهید.؟!؟ هدف ما دانایی و آگاهی بخشی است.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع