ما کی قرار است گول نخوریم!؟

مجید گودرزی  عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت :

تاریخ معاصر را که ورق می زنیم، سرشار است از خیانت‌های گوناگون.

اما چرا؟

گاهی اسیر هجمه ها شدیم و همراه شعبان بی مخ و ندانستیم پول کودتا از کجا آمد و چرا به ما پول دادند.

گاهی همراه منافقین و ۱۷۰۰۰ نفر آدم کشتیم.

گاهی فرمان کودتای نوژه را از روسیه دریافت کردیم و به جان کشور خودمان افتادیم.

گاهی با بنی صدر همراه شدیم.

میرزا آقاخان نوری هم در تاریخ ما طرفدارانی داشته است.

میرزای جنگلی را خودمان کشتیم.

ماجرای قتل امیر کبیر هم یک دعوای خانوادگی ما بود.

رئیسعلی دلواری را هم از پشت زدیم.
….
ما چه بخواهیم و چه نخواهیم در طول تاریخ معاصر اسیر حیله ها و سیاستهایی بوده ایم که این فجایع را رقم زده است. هنوز هم هستیم و در آینده هم خواهیم بود.

همه ی این فجایع را خودمان رقم زدیم. اما بدبختی اینجاست که نه میخواهیم بپذیریم و نه میخواهیم اصلاح کنیم.

اکنون هم شرایط فرق نکرده. هر چند به پیشینیان خود ایراد می گیریم، اما ما هم قادر به تشخیص اقدامات روسیه و انگلیس و … در ایران نیستیم. ما علت فشارها را درک نمی کنیم.

همه سیاست زدگان بی سیاست هستیم.

در بسیاری از اوقات بدون آنکه بدانیم در زمین آنها بازی می کنیم و با جدیت هم بازی می کنیم! همه ی موج های احساسی را هم لبیک می گوییم.
وای بحال ناصحان دلسوز این سرزمین.
وای بحال نخبگان این کشور.
وای بحال «آنکس که می داند و از عشق سرشار است»

ما چرا قادر نیستیم یک انگلیسی یا یک غربی را گول بزنیم!؟
ما چرا قادر نیستیم در دستگاه سیاسی غربیها و روسیه آنقدر نفوذ کنیم تا بر سیاستهای کلان آنها اثر بگذاریم!؟

ما چرا همه اش اسیر توطئه هستیم!؟
آیا توطئه ایی بزرگتر از خود ما هست!؟

هر کس در این سرزمین خواست کاری بکند با «منطق ماشین دودی» با او رفتار کردیم.

چرا همیشه نگاه می کنیم اما نمی بینیم؟
هنوز هم با همه وسایل ارتباط جمعی و پیشرفت تکنولوژی قادر به تشخیص خادم و خائن نیستیم.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع