مانیفست اقتصادی مجلس دوازدهم

تمرکز براقتصادبه عنوان مسئله ی اصلی کشور

اقتصاددان :  مسئله‌ی اصلی مردم فضای مجازی و سیاست خارجی و ارتباط با این دولت و آن دولت نیست؛ مسئله‌ی اصلی مردم چیزهای دیگر است؛ مسئله‌ی اصلی مردم بیکاری جوان ها است، مسئله‌ی اصلی مردم معیشت طبقات ضعیف جامعه است، مسئله‌ی اصلی مردم مافیای وارداتی است که کمر تولید داخلی را می شکند، مسئله‌ی اصلی مردم سیاست های غلطی است که فلان جوان مبتکر را که می تواند کار انجام بدهد مأیوس میکند. ضعف اقتصادی کشور و سختیِ معیشت مردم وضعیت اقتصاد کشور مطلوب نیست واقعیّت این است که وضع اقتصادی کشور تعریف ندارد؛ وضع اقتصادی با همه‌ی این تلاشهایی که انجام می گیرد، مطلوب نیست؛ مردمِ زیادی هم از لحاظ اقتصادی در فشار هستند. مسئله‌ی گرانی‌ها و این چیزها را کم‌وبیش شماها میدانید و بسیاری از مردم آن را با همه‌ی وجودشان لمس میکنند؛ این یک مشکلِ اساسی کشور است. مشکل عمده کشور اقتصاد است امروز، مشکل عمده و نقد کشور فعلاً مشکل اقتصادی است. علّتش هم فشار بر مردم است دیگر، فشار بر معیشت مردم بخصوص طبقات ضعیف است، حتّی طبقات متوسّط هم تا حدودی زیر فشار هستند لکن بیشتر، طبقات ضعیف [تحت فشارند]. واقعاً [اگر] مشکل اقتصادی و نداشتن برنامه‌ی خوب اقتصادی و پیشرفت اقتصادی در هر کشوری وجود داشته باشد، اعتبار آن کشور را لطمه میزند؛ لذا واقعاً باید به مسئله‌ی اقتصاد به طور جدّی پرداخت.
گرانی‌ها به مردم فشار می‌آوردمسئله‌ی اقتصاد؛ مشکلات معیشتی، امروز چیزی است که آحاد مردم، همه آن را احساس میکنند؛ یک بخشی از مردم هم بشدّت و واقعاً زیر فشارند؛ گرانی هست؛ در مواد غذایی، گوشت، تخم‌مرغ، مرغ، بقیّه‌ی چیزهای لازم در زندگی، اجاره بهای مسکن، در وسایل منزل، وسایل دیگر و امثال اینها، گرانی فراوان است. خب اینها واقعاً فشار می‌آورد روی مردم؛ یک مشکلاتی است که وجود دارد؛ یا کاهش ارزش پول ملّی؛ اینها مشکلات اقتصادی کنونی کشور است.

مسائل اقتصادی مورد مطالبه مردم است مسئله‌ی تولید داخلی… ایجاد اشتغال و رفع بیکاری… تحرک و رونق اقتصادی و مقابله‌ی با رکود… اینها مسائل مبتلابه مردم است؛ اینها چیزهائی است که مردم آنها را حس میکنند و مطالبه میکنند؛ و آمارها و اظهارات خود مسئولین هم نشان میدهد که این مطالبات مردم و این خواسته‌های مردم بجا و به‌مورد است.

۲-جلب مشارکت های مردمی درزمینه های اقتصادی ومالی وتامین مالی دسته جمعی

شکل دیگری که می‌توان برای تأمین مالی و بودجه‌ی شرکت در نظر گرفت، تأمین مالی جمعی است. در زبان انگلیسی، به این روش Crowdfunding گفته می‌شود. همان‌طور که در مقدمه‌ی این مطلب نیز بیان کردیم، در روش تأمین مالی جمعی، جمعی از افراد مشارکت دارند.

روش تأمین مالی جمعی، معمولاً در بستر اینترنت صورت می‌گیرد. به این صورت که پروژه‌ی مورد نظر تعریف می‌شود. مثلاً تأمین مالی به قصد چاپ یک کتاب، یا تأمین مالی برای راه‌اندازی یک کسب‌وکار نوپا و هر چیز دیگری، در اینترنت تعریف می‌شود. در این تعریف، مشخص می‌شود که برای این پروژه، به چه مبلغی نیاز داریم. سپس مردم با مراجعه به این سایت و بررسی پروژه‌ها، می‌توانند مبلغی که در توان دارند و تمایل دارند را پرداخت نمایند. بنابراین، در تأمین مالی جمعی، جمعی از مردم، به عنوان سرمایه‌گذاران طرح، مشارکت خواهند داشت.

همان‌طور که اشاره کردیم، در روش تأمین مالی جمعی، پروژه‌ی مورد نظر برای جمع‌آوری مبلغ درخواستی، تعریف می‌شود. عموماً این اطلاعات، در یک پلت‌فرم اینترنتی منتشر خواهد شد. به عنوان مثال تصور کنید شخصی که به صورت حرفه‌ای در نگارش فیلم‌نامه مشغول به کار است، یک فیلم‌نامه‌ی کوتاه خوب را تهیه کرده و نوشته است. اگر این فیلم‌نامه‌نویس برای ساخت فیلم کوتاه خود، بودجه‌ی کافی را نداشته باشد، می‌تواند وارد این پلت‌فرم‌ها شده و به معرفی هدف خود بپردازد. در صورتی که نظر مردم، برای اجرایی شدن پروژه‌ی فیلم‌نامه‌نویس، جلب شود؛ آن‌ها به تأمین هزینه‌های مالی ساخت فیلم کوتاه، کمک خواهند کرد. پس در نتیجه، فیلم‌نامه‌نویس قادر خواهد بود تا بودجه‌ی ساخت فیلم را از طریق سرمایه‌های مردمی، به کار گیرد.

در حالت کلی، برای تأمین مالی جمعی، به سه بازیگر نیاز خواهیم داشت. یکی فردی که کارآفرین یا صاحب ایده است که در مثال قبل، فیلم‌نامه‌نویس بازیگر این نقش بود. بازیگر دوم، پلت‌فرمی است که کارآفرین از طریق آن به انتشار طرح و تشریح آن می‌پردازد. بازیگر سوم نیز جمع افرادی هستند که قصد دارند در تأمین مالی پروژه‌ی مورد نظر، مشارکت داشته باشند. به عبارت دیگر، سرمایه‌گذاران، بازیگر سوم در این فرآیند خواهند بود.

سرمایه‌گذاران و افرادی که تأمین مالی جمعی را انجام داده‌اند در نهایت از سود آن پروژه‌ی سرمایه‌گذاری سهیم خواهند بود. جزئیات بازدهی سرمایه‌گذاری هر فرد متناسب با آن پروژه‌ی سرمایه‌گذاری و مختصات آن است.

۳-تهیه پیوست فرهنگی برای اقدامات اقتصادی

واژه پیوست فرهنگی که پس از واژه مهندسی فرهنگی توسط مقام معظم رهبری بیان شد،عبارت است از ابزاری منطبق بانقشه هاوسیاست های بالادستی که کارش ساماندهی نسبی بین مدیریت راهبردی و مدیریت اجرائی کشوردرزمینه فرهنگی است.به عبارتُ دیگرپیوست فرهنگی شناخت بعد فرهنگی کلیه پدیده هاو موضوعات موردنیازجامعه اسلامی است؛ بنابراین هر جاکه زمینه ی فرهنگی فراهم باشد، ارائه پیوست فرهنگی برای آن موضوع متصورمی شود.این واژه درسال۷۸۳۷بعد از طرح واژه مهندسی فرهنگی مطرح شد که عبارت بود از:نظم،جهت گیری،جهت یابی و انسجام

بخش های گوناگون دولتی وغیردولتی در باب فرهنگ.

چرا بایدپیوست فرهنگی اقتصادی داشته باشیم؟

برای جلوگیری از:

• رشدبی رویه پرونده هادرقوه قضائیه
• رشدروزافزون طلاق
• حاکمیت ربا بر روح اقتصاد
• نوع مسئله های اجتماعی(رشدبدحجابی،ضرورت جمع آوری اراذل…)
• اثبات کاهش گرایش های دینی بارشدسطح تحصیلات،شهرنشینی و ثروت
• کشف مفاسد سازمان یافته گسترده
• حجم وسیع قانون شکنی درهمه سطوح مدیریتی

۴-توجه به تولید ومقابله با عوامل تضعیف کننده ی آن

۵-تمرکز برنقاط اساسی دراقتصاد مثل شاخص های اساسی:

تحلیل‌گران و اقتصاددانان وضعیت اقتصادی یک کشور را با استفاده از آمار‌های مختلفی توصیف می‌کنند. شاخص‌های اقتصادی یا «Economic Indicators» مانند تکه‌های مختلف یک پازل عمل می‌کنند و در کنار هم تصویری کلی از وضعیت اقتصادی یک کشور به ما ارائه می‌کنند. افراد با استفاده از شاخص‌های اقتصادی می‌توانند وضعیت بازار بورس را هم ارزیابی کنند. در ادامه شاخص‌های مختلف اقتصادی را بررسی خواهیم کرد.

شاخص‌های‌ اقتصادی اغلب به وسیله دستگاه‌های دولتی و نهادهای مالی بین‌المللی مانند بانک جهانی  یا صندوق بین‌المللی پول منتشر می‌شوند. بعضی از این شاخص‌ها مانند تورم و رشد اقتصادی به گوش مردم آشنا است و برخی دیگر مانند ضریب جینی و شاخص درآمد پایدار کمتر شناخته‌شده هستند. شاخص‌های اقتصادی علاوه بر این که بازگوکننده شرایط مالی و توسعه پایدار یک کشور و رفاه شهروندان هستند، می‌توانند جایگاه آن کشور را در اقتصاد جهانی مشخص کنند. جایگاهی که بستگی به مراودات اقتصادی آن کشور با جهان، تولید ناخالص ملی و داخلی و … دارد. در ادامه بعضی از شاخص‌های اقتصادی را با هم بررسی می‌کنیم.

شاخص‌های اقتصادی را می‌توان به انواع مختلفی تقسیم‌بندی کرد اما جامع‌ترین تقسیم‌بندی، بر اساس زمان انجام می‌شود. به این معنی که بعضی شاخص‌ها قرار است آینده اقتصادی یک کشور را پیش‌بینی کنند، بعضی شاخص‌ها از وضعیت مالی امروز یک جامعه خبر می‌دهند و بعضی دیگر مربوط به رخدادهای گذشته هستند.

بر همین اساس، انواع شاخص‌های اقتصادی عبارتند از شاخص‌های پیشرو، شاخص‌های پسرو و شاخص‌های همزمان.

۱.   شاخص‌های اقتصادی پیشرو

برای تعریف این شاخص، باید به اسم آن بازگردیم. شاخص اقتصادی پیشرو همان طور که از نام آن مشخص است، قرار است از آینده نزدیک خبر دهند. شاخص‌های اقتصادی پیشرو وضعیت اقتصادی یک کشور را بر اساس داده‌های موجود پیش‌بینی می‌کنند. به عنوان مثال، بانک جهانی پیش‌بینی کرده است رشد اقتصادی ایران در سال جاری میلادی ۶ درصد خواهد بود. این نهاد مالی بین‌المللی بر اساس وضعیت موجود و داده‌های قابل ارائه و استناد، این آمار را منتشر کرده است. شاخص‌های اقتصادی پیشرو به مسئولان و تصمیم‌گیران یک کشور کمک می‌کند بر اساس این پیش‌بینی سیاست‌های خود را اصلاح کنند یا به روند فعلی ادامه دهند. البته باید در نظر داشت شاخص‌های اقتصادی پیشرو ممکن است به دلیل رخدادهای مختلف، تغییر یابند.

۲.   شاخص‌های اقتصادی پسرو

شاخص‌های اقتصادی پسرو بر اساس داده‌های موجود و اثبات‌شده مشخص می‌شوند. مثلا می‌گویند تولید ناخالص داخلی یک کشور نسبت به سال گذشته ۳ درصد رشد داشته است. این شاخص ها کمک می‌کنند عملکرد تیم‌های اقتصادی دولت مورد بررسی و بازبینی قرار گیرد. مهمترین نکته در تبیین انواع شاخص‌های اقتصادی از جمله شاخص‌های پسرو، استفاده از آمارهای معتبر است. بعضا دیده شده آمارهای منتشر شده توسط نهادهای اقتصادی یک کشور تفاوت زیادی با آمارهای بین المللی دارد. هرچند در مقوله شاخص‌های اقتصادی نمی‌توان حقیقت را زیاد دستکاری کرد زیرا این شاخص‌ها به صورت روزمره توسط مردم لمس می‌شوند و در زندگی شهروندان اثرگذار هستند.

۳.   شاخص‌های اقتصادی همزمان

شاخص‌های اقتصادی همزمان مربوط به امروز و زمان و فعلی هستند. مثلا گفته می‎شود نرخ تورم نقطه به نقطه امروز x است یا آمار بیکاری باز هم رکورد زده است.

شاخص‌های اقتصادی مهم برای فعالان بورس

شاخص‌های اقتصادی دماسنج وضعیت مالی یک کشور هستند. با تحلیل و شناخت این شاخص‌ها می‌توان از پیچیدگی‌های اقتصادی یک کشور و آینده آن با خبر شد. شناخت بعضی از این شاخص‌ها برای کسانی که به فعالیت در بورس و اوراق بهادار علاقه دارند، ضروری است. در ادامه چند مورد از شاخص‌های اقتصادی را که برای فعالان بورس اهمیت بیشتری دارند، بررسی می‌کنیم.

۱–   شاخص بازار سهام

شاخص بازار سهام یا شاخص بورس متغیری برای تعریف روند کلی بازار است. در این شاخص قیمت سهام‌ شرکت‌های مختلف موجود در بورس تاثیر گذار است. این شاخص برایند معاملات روزانه را شامل می‌شود. به همین سبب افزایش یا کاهش آن به معنی افزایش و کاهش قیمت همه سهم‌ها نیست بلکه برایندی از رفتار تمام بازار است.

۲–   شاخص تولید ناخالص داخلی

تولید ناخالص داخلی یا همان GDP از مهمترین شاخص‌های اقتصادی است. قیمت ریالی تمام کالاها و خدمات ایجاد شده توسط یک ملت در داخل کشور را تولید ناخالص داخلی می‌نامند. این شاخص وقتی بر جمعیت یک کشور تقسیم شود، سهم هر شهروند را از کل اقتصاد نشان می‌دهد.

۳–   شاخص تولید ناخالص ملی

تولید ناخالص ملی یا GNP  تعریفی مشابه تولید ناخالص داخلی دارد با این تفاوت که در این شاخص قیمت ریالی تمام کالاها و خدمات ایجاد شده توسط یک ملت مورد محاسبه قرار می‌گیرد. موقعیت جغرافیایی در این شاخص اهمیت ندارد.

۴–   رشد اقتصادی

رشد اقتصادی از دیگر شاخص‌های مهم اقتصادی است. این شاخص از تغییرات تولید ناخالص داخلی یا تولید ناخالص ملی یک کشور به دست می‌آید. تفاوت این تغییرات می‌تواند بازگو کننده حرکت رو به جلو یا معکوس اقتصاد یک کشور باشد. به عنوان مثال، شاخص رشد اقتصادی در دهه ۹۰ اقتصاد ایران، صفر درصد بوده است. یعنی در خوشبینانه‌ترین حالت اقتصاد کشور نتوانسته بر اساس پیش‌بینی‌ها بزرگ شود.

۵–   تورم

تورم را به عنوان بیماری ۵۰ ساله اقتصاد ایران می‌شناسند و شاخصی است که بیشتر از هر شاخص اقتصادی دیگر در خبرگزاری و رسانه‌های جمعی به آن پرداخته می‌شود. بسیاری از سیاست مداران با قول کاهش تورم یا کنترل آن بر سر کار می‌آیند. تورم به معنی افزایش یا کاهش عمومی قیمت‌ها است. این شاخص در کشور ما توسط بانک مرکزی و مرکز ملی آمار منتشر می‌شود.

۶–   شاخص نرخ ارز

ارزش پول ملی یک کشور به نسبت پول کشورهای دیگر را شاخص نرخ ارز یا قدرت ارز می‌نامند. در سال‌های گذشته ارزش ریال به مراتب نسبت به پول‌های خارجی کاهش داشته است. این کاهش ارزش گرچه ممکن است با برنامه‌هایی موجب جذب سرمایه‌گذار یا افزایش صادرات شود اما به طور کلی موجب تضعیف اقتصاد یک کشور خواهد شد.

۷–   شاخص نرخ بهره

نرخ بهره به معنی نرخی است که منظور جلوگیری کاهش ارزش پول پرداختی در امروز و دریافتی در آینده مشخص می‌شود. چالش بر سر تعیین میزان نرخ بهره همواره یکی از موضوعات داغ اقتصاد ایران بوده است. نرخ بهره دستوری که توسط دولت به بانک مرکزی تکلیف می‌شود، به عنوان ابزاری برای کنترل تورم در نظر گرفته شده است. در صورتی که تجربه نشان داده به هیچ عنوان تغییر نرخ بهره به تنهایی نمی‌تواند جلوی موج سهمگین تورم بایستد.

۸–   نرخ بیکاری

شاخص بیکاری یک شاخص پسرو است. معمولا دولت‌ها به صورت ماهانه و سالیانه شاخص بیکاری را اعلام می‌کنند. نرخ بیکاری شامل درصد افرادی است که در حال حاضر شغلی ندارند اما متمایل به اشتغال هستند و به عبارتی، دنبال موقعیت‌های شغلی می‌گردند. این شاخص می‌تواند از سلامت و پویایی یک اقتصاد خبر دهد. بالا رفتن نرخ بیکاری علاوه بر مشکلات اقتصادی، می‌تواند منجر به آسیب‌های اجتماعی فراوان شود.

۹–   شاخص تراز تجاری

شاخص تراز تجاری از مهمترین شاخص‌های اقتصادی است. این شاخص بر اساس نسبت میان واردات و صادرات یک کشور تعیین می‌شود. شاخص تراز تجاری مشخص می‌کند که یک اقتصاد مولد است یا مصرف‌کننده. تراز تجاری مثبت، اثرات بسیار خوبی بر اقتصاد کشورها دارد. از جمله می‌توان به کاهش نرخ بیکاری، افزایش سرمایه‌ شرکت‌ها، بهبود سطح زندگی افراد و … اشاره کرد. البته تراز تجاری به تنهایی معیاری برای سنجش قدرت اقتصادی محسوب نمی‌شود.

۶-مشخص کردن اولویت ها درمسئله اقتصاد

۷-رفع مشکل سرمایه درگردش واحدهای تولیدی

۸-جلوگیری از هرز رفتن ظرفیتهای طبیعی و نیروری انسانی

۹-ایجادمحدودیت برای فعالیت های غیرمولدوبنگاه داری بانک ها

۱۰-عملکرد منسجم و متحد مدیران اصلی اقتصادکشور

۱۱-ایجادتحرک دربخش مسکن

۱۲-تکمیل زنجیره ارزش افزوده دربخش معدن

در زمینه مواد معدنی نیز شاهد خام فروشی هستیم. اما نمی شود یک شبه این مسیر را تغییر داد و جلوی خام فروشی را گرفت.

تکمیل زنجیره تولید در بخش معدن و توسعه صنایع پایین دستی این بخش جزو اولویت های وزارت صنعت، معدن و تجارت است.

۱۳-حداکثراستفاده ازدریاوامتیازات آن برای کشور

اقتصاد بسیاری از کشورهای جهان ازجمله جمهوری اسلامی ایران امروز به واسطه ذخائر عظیم زیر، کف و روی آب به دریا گره خورده و از آن به عنوان یک سرمایه عظیم برای توسعه امور زیر بنایی خود بهره می برند. از اهمیت این منبع خدادادی همین بس که بیش از۹۰ درصد ازحمل و نقل و تجارت کشورها از طریق دریا و کشتیرانی صورت می گیرد و زندگی میلیاردها انسان در جهان وابسته به دریا و کشتیرانی است.
از سوی دیگر بسیاری از کشورها آرزو دارند به دریا وصل شوند وبتوانند از راه آبی اقتصاد خود را شکوفا کنند و برخی ازکشورها دریا دارند ولی از آن بهره کاملی نمی برند وایران با داشتن هفت استان دریایی در شمال و جنوب از آن دست کشورهایی است که می تواند ازاین نعمت خدا دادی بیشتر بهره ببرد.
قدمت اولین سفرهای دریایی و صنعت کشتی سازی در دنیا به ایرانیان برمی گردد ومردان دریادل ما از طریق دریا، فرهنگ ایرانی و اسلامی را به اقصی نقاط جهان منتقل می کردند و امروزهم اگرکشتی ، کشتیرانی، دریا وبندر نباشد اقتصاد بیشتراین کشورها با مشکل مواجه خواهد شد ومی توان گفت بنادر ودریانوردی، شیلات ، کشتیرانی وکشتی سازی کشورمان نیز از نهادهای مهم و تاثیرگذارو نقش اساسی درامر اقتصاد دارند. فراموش نکنیم که کشور ما از یک طرف در مجاورت با یکی از بزرگ ترین دریاهای بسته دنیا یعنی دریای خزر قرار دارد که در آن تجارت وکشتیرانی انجام می شود و همچنین خلیج فارس، دریای عمان و تنگه هرمز در جنوب کشورمان واقع شده که بخش عمده ای از صادرات کالا بویژه نفت دنیا، از این آبراه بین المللی صورت می گیرد. مزیت های داشتن دریا و استفاده بهینه دریا مثل زمین دارای مزیت هایی فراوانی است که ازجمله آنها از زیر دریا منابعی مثل نفت وگاز وحتی معدن می توان استخراج کرد ودرکف دریا بدلیل داشتن آبزیان( ماهی ، میگو، مرجان ، جلبگ، صدف و مروارید) دارای منابع سرشار غذایی است وهمچنین از روی دریا یا آب برای رفت وآمد شناور وحمل ونقل بار ومسافر قابل استفاده است. این مزیت ها به دولتها این امکان را می دهد که درهر زمانی بخواهند از آن برای بهره برداری کنند وکما اینکه بسیاری ازاین کشورها بخش زیادی از درآمدشان ازهمین دریاست واقتصاد آنها براین مبنا استواراست وبه نوعی وابستگی شدید به این بخش دارند که درکشورما تا حدی از ذخیره های نفت وگاز استفاده می شود ولی با کشورهای همسایه هم برابری نمی کند ونمونه آن میدان گازی مشترک ایران وقطر و تولید ، تکثیر وپرورش ماهی در قفس در کشورهای همسایه است. درحالی که این کشورها سالها قبل شروع به برداشت کرده ولی کشورما بدلیل نداشتن زیر ساخت های لازم کمی دیرتر دست به این کار زده که به همان میزان دراین بخش عقب ماندیم . دربخش برداشت از ذخیرگاه زیردریاها هنوز لایه های پنهان دیگری وجود دارند که علاوه بر نفت وگاز در زمینه معادن هم نیازمند برنامه ریزی هستند که مسئولان بایستی ازاین امکان هم غافل نشوند. دربخش کشتیرانی وحمل ونقل دریایی درحالی که ما ۲۲۹ فروند کشتی ملکی داریم ، کشور امارات در همسایگی ما دارای ۶۹۰فروند و ترکیه به یک هزارو ۵۰۰فروند می رسد و به همین میزان سهم حمل ونقل وجابجایی کالا ما نسبت به این کشورها پایین تراست درحالی که تلاش می شود ناوگان تجاری افزایش یابد وسهم جابجایی کالا بوسیله این ناوگان بیشتر شود . ازسوی دیگرکشورما در کریدورشمال به جنوب قرار دارد ومی تواند محوراتصال آسیای میانه به آب های گرم باشد واگرتنها در زمینه دریایی و دریانوردی در هرمزگان کار کنیم، اقتصاد ایران نجات خواهد یافت. درتدوین برنامه ششم توسعه وهمچنین برنامه های دوران پس از تحریم، اقتصاد دریا محور مورد توجه قرار گرفته و برای دوران پسا تحریم باید بتوانیم پاسخگوی نیاز و مراجعه و خواسته های اقتصاد کشور از طریق دریا باشیم. صنعت ۳۰ساله کشتی سازی درهرمزگان در دوران مختلف با فراز وفرودهای فراوانی روبرو بوده بطوریکه درابتدا با هدف ساخت وتعمیر کشتی بنا نهاده شد ولی بدلایلی ازاین صنعت حمایت نشده وبه جای ساخت وتعمیر به این مجتمع برخی سفارش ها را به خارج دادند واین صنعت تضعیف شد درحالی که می تواند با حمایت های مالی احیا شود و جایگاه اول خود را در منطقه بدست بگیرد.

۱۴-تکمیل مسیرهای حیاتی وراههای ترانزیتی

در بخش حمل و نقل، همان تکمیل مسیرهای حیاتی از قبیل مسیرهای ترانزیتی همین بحث شمال و جنوب و شرق و غربی که مطرح است ــ خیلی مهم است. جایگاه کشور ما از سابق و از قدیم گفته میشد که یک جایگاهِ ارتباطیِ استثنائی است؛ هم از لحاظ ارتباط شمال و جنوب، هم از لحاظ ارتباط شرق و غرب، واقعاً یک جایگاه استثنائی است؛ یعنی در نقشه‌ی دنیا که انسان نگاه میکند، کشور ما از این جهت جزو جاهای کم‌نظیر است. بنابراین، هم راه‌های ارتباطی ترانزیتی، هم راه‌های ارتباطی برای ارتباطات داخلی و حمل و نقل داخلی؛ این هم یکی از چیزهای مهم است.»موقعیت جغرافیایی، سیاسی و اقتصادی ایران در نوع خود بی نظیر است و بخصوص مسیرهای مواصلاتی کشورمان مورد توجه فعالان اقتصادی در منطقه و جهان قرار دارد.

۱۵-پیگیری مسئله پترو پالایشگاه ها

ایران با داشتن ۳۳٫۵ تریلیون مترمکعب ذخایر گاز با سهم ۱۸ درصدی، رتبه اول جهان در میزان ذخیره گاز و با تولید بیش از ۲۰۰ میلیارد مترمکعب گاز طبیعی، ۵٫۸ درصد از میزان تولید گاز جهان را به خود اختصاص داده است. ازاین رو ایران امتیازی ویژه در توسعه واحدهای پتروشیمی با خوراک گاز دارد. در عین حال ایران دارای ۱۵۸ میلیارد بشکه ذخایر نفت خام است. در سال ۲۰۱۷ روزانه ۴٫۹ میلیون بشکه نفت در کشور تولید و  ۱٫۹۶ میلیون بشکه در روز پالایش میشود. در سال ۱۳۹۶ روزانه حدود ۶۵۹٫۶ هزار بشکه میعانات گازی تولید شد که بخشی از آن صادر و بخش دیگر در واحدهای پالایشگاهی و پتروشیمی استفاده می شود.

کشورهای پیشرو اعم از واردکننده و صادرکننده نفت با سرمایه گذاری های بزرگ در پروژه های پتروپالایشگاهی به دنبال تسخیر بازارهای جهانی و ایجاد تنوع در سبد محصولات نفتی و پتروشیمیایی خود هستند. در واقع تلفیق دو صنعت پالایش نفت و پتروشیمی و نگاهی جامع در نظام برنامه ریزی، موجب بهره برداری حداکثری از فرصت های بین این دو صنعت می شود.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع