سعی کنیم همیشه بانی پل ها باشیم نه حصارها !

اقتصاددان: دو برادر با هم در مزرعه ای که از پدرشان به آنها ارث رسیده بود، زندگی می کردند. روزی به خاطر یک سوء تفاهم کوچک، با هم جر و بحث کردند و پس از چند هفته قهر و سکوت، از هم جدا شدند.

یک روز صبح نجّاری به برادر بزرگتر مراجعه کرد و گفت : « مدتی ست که دنبال کار می گردم، فکر کردم شاید شما کمی خرده کاری در خانه یا مزرعه تان داشته باشید، آیا امکان دارد که کمکتان کنم؟»
برادر بزرگ تر جواب داد: «بله، اتفاقاً من یک مقدار کار دارم. به آن نهر در وسط مزرعه نگاه کن، آن همسایه در حقیقت برادر کوچک تر من است.

او هفته گذشته چند نفر را استخدام کرد تا وسط مزرعه را کندند و این نهر آب بین مزرعه ما افتاد. او حتماً این کار را بخاطر کینه ای که از من به دل دارد، انجام داده! من در انبار مقداری الوار دارم، از تو می خواهم تا بین مزرعه من و برادرم حصار بکشی تا دیگر او را نبینم!»

نجار پذیرفت و شروع کرد به اندازه گیری و اره کردن الوارها. هنگام غروب وقتی برادر بزرگتر برای بازدید از کار آمد، چشمانش از تعجب گرد شد. حصاری در کارنبود! نجار به جای حصار یک پل روی نهر ساخته بود!

کشاورز با عصبانیت رو به نجار کرد و گفت : «مگر من به تو نگفته بودم برایم حصار بسازی؟» در همین لحظه برادر کوچک تر از راه رسید و با دیدن پل فکر کرد که برادرش دستور ساختن آن را داده است، از روی پل عبور کرد و برادر بزرگترش را در آغوش گرفت و از او برای کندن نهر معذرت خواست.

در این هنگام نجّار جعبه ابزارش را روی دوشش گذاشت و آماده رفتن شد. برادر بزرگتر نزد او رفت و بعد از تشکر، از او خواست تا چند روزی مهمان آنها باشد.
نجار گفت: «دوست دارم بمانم ولی پل های زیادی هست که باید آنها را بسازم!»
سعی کنیم همیشه باعث و بانی پل‌ها باشیم نه حصارها…!*
ارادتمند علیرضا مزلقانی

/پ