رشد یافته با رشد داده شده خیلی فرق دارد

اقتصاددان :   با باردار شدن همزمان ۹ زن، پس از یک ماه کودکی متولد نمی‌شود! حتی اگه بسیار با استعداد باشید و تمام تلاش‌های ممکن را بکنید، برخی نتایج قطعاً نیازمند گذر زمان است
“” وارن بافت “”

یکی از وزرا خودش تعریف می کرد. ایشان فرمودند: «من زمانی که وزیر شدم یکی از کارکنان گفتند آقای وزیر تنخواه ما تمام شده است. من نمی دانستم تنخواه گردان چیست. دوباره و سه باره آمد. برای من سخت بود بپرسم تنخواه گردان چیست!؟ در نهایت از ایشان خواستم توضیح دهند تنخواه گردان چیست!؟»
خود ایشان می گفت هزینه زیادی برای ما شده است تا با روش آزمون و خطا تا حد وزیر رشد کنیم.

در جامعه ما تحولات یک شبه و جهشی زیاد شده است. گاهی وقتی از خواب بیدار میشویم می بینیم عده ایی از عرش به فرش رسیده اند و عده ایی هم از فرش به عرش.
ما با مدد دموکراسی لَش، لیست، مدرک تحصیلی و … میخواهیم یک انسان را در مدت کوتاهی و بدون طی مراحل رشد یافتگی همانند مثال آقای بافت خلق کنیم و رشد دهیم و محدودیت زمان را با کثرت آراء یا چیزهای دیگر حل کنیم. اما نمی شود. شاید هم بشود. اما روزگارمان همانند امروز مان میشود. همه چیز درهم و گیج و پیچیده.
یک انسان رشد یافته در بسیاری از اوقات از معدن طلا هم برای کشورش ارزشمند تر است و یک انسان رشد داده شده از هر آفتی بزرگتر.

بقول دکتر چمران : «اگر کسی بدون لیاقت بالا برود، بدون خیانت پایین نخواهد آمد.»
حاکم شدن رشد داده شده ها باعث میشود رشد یافته ها تحقیر شوند و در بهترین حالت از کشور فرار کنند.
اما نمونه رشد یافته ایی که من همیشه در ذهنم می ماند آقای یزدانی خرم بود که برای معرفی بازیکن مستعد برای تیم ملی والیبال جوانان، سکه هدیه میداد و آنچنان حمایت می کرد که تیم والیبال جوانان کشور تا نایب قهرمانی جهان قد کشید.

اما حکایت رضا مهماندوست و گنجینه ایی که با خود از کشور برد، حکایت دیگری است.
من نمی توانم از رشد یافتگی صحبت کنم و سخنی از محمد بنا به میان نیاورم.
برابری غلامرضا محمدی با یک دنیا ورزشکار و مربی کشتی در جهان حکایت همان معدن طلاست.

اینها نمونه های ورزشی رشد یافتگی بودند.
کان هی لی رئیس سامسونگ، ماتسوشیتا  رئیس پاناسونیک و کار آفرین قرن در تمام دنیا، مدیر عامل آمازون و اپل و هزاران نفر دیگر همان منابع عظیم انسانی هستند که رشد یافته بودند نه رشد داده شده.

اوبامای کنیایی از معادن الماس هم برای آمریکایی ها ارزشمند تر بود. او زمانی سکان ریاست جمهوری آمریکا را بدست گرفت که بیش از ۴۰۰ بانک در پی بحران عظیم مالی سال ۲۰۰۸ ورشکسته شده بودند و اصلا امیدی به برون رفت نبود.

در سیاست هم همین است. میلیونها رای هم نمی تواند یک نخبه سیاسی بوجود آورد. بلکه برعکس نخبگان سیاسی را در اقلیت قرار می دهد و حذف می کند. بدون شک رشد داده شده ها حرف گوش کن تر هستند. چون نه قدرت تفکر عالی دارند و نه توان مخالفت. سیستمی از انسانهای ضعیف که مدیریت کردن آنها ساده تر از نخبگان است.

یک جامعه زمانی توسعه می یابد که به هر طریق ممکن نخبگان را جذب و از آنها پیروی کند، نه اینکه به مدد مدرک و دموکراسی و یا هر شیوه دیگری کشور را دنباله رو رشد داده شده ها کند. گاهی رای به رشد داده شده ها همان مصداق پولشویی در اقتصاد است و من نام آن را “آدمشویی سیاسی” گذاشته ام. اما از پولشویی بسیار خطرناک تر است.

باور کنیم هیچگاه یک انسان معمولی به مدد رای، تبلیغات، مدرک تحصیلی و لیست، رشد یافته سیاسی نمی شود.
باور کنیم بسیاری از مشکلات کنونی کشور ریشه ی انسانی و مدیریتی دارند.

رشد یافتگی مراحل دارد. ما نیاز به آموزش و ممارست طولانی داریم تا یک نفر بتواند رشد کند. یک شبه نمی شود یک انسان را رشد داد. بدبختی بزرگ کشور اکنون رشد داده شده ها هستند. ابتکار جالبی بود که مرحوم بهبهانی وزیر دولت احمدی نژاد از مدیران کل، امتحان می گرفت. اما خیلی زود استیضاح شد و این طرح عالی به کما رفت.

به باور اکثر شرکت کنندگان در یک نظر سنجی بدترین مافیا در کشور، مافیای انتخاب مدیران است.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع