جهش تولید با مشارکت مردم؟!؟

دکتر حسن خسروی. مدرس دانشگاه و متخصص امور برنامه و بودجه کشور و عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : احتمالا منظور رهبر معظم انقلاب از عبارت : جهش تولید با مشارکت مردم ؛ چیزی شبیه اصل ۴۴ قانون اساسی ؛ خصوصی سازی و واگذاری های ناموفق دولتی نیست که تجربه چهار دهه گذشته نشان داد از دیگ این طرز خصوصی سازی آبی به نفع رفاه و آسایش مردم گرم نشد. و حتما رهبر معظم انقلاب روند فعالیت‌ها و عملکرد کلی سیستم حکمرانی و دولت و ارکان حکومت را قاعدتا دقیق و عمیق مطالعه و بررسی کرده اند که برآیند آن منجر به تعیین چنین عبارتی برای سال ۱۴۰۳ شده است.
حقیقت آن است که اقتصاد فرمول دارد و مثلا اگر بجای آنکه به ازای ایکس (X) باید ۲ بگذارید تا معادله حل شود و شما لجبازی و ندانم کاری کنید و عدد ۳ بگذارید؛ خوب طبیعی است که به نتیجه نمی‌رسید و جواب غلط میگیرید. از سوی دیگر؛ مدیریت هم که علم است و چارچوبهای خاص خود را دارد. مثلا سلسله مراتب نیازهای آبراهام مازلو چیزی است که مورد قبول واقع شده؛ اثبات شده و جواب داده و اگر شما بخواهید با آن لجبازی کنید و سلسله مراتب نیازهای من درآوردی خود را مقابل آن قرار دهید؛ طبعا به شما می‌خندند و کسی آنرا نمی‌پذیرد. حال که اقتصاد و فرمول‌های آن و دانش و علم مدیریت و مختصات آن معلوم و مشخص است؛ پس چرا ما راه را اشتباه می‌رویم. یا ما مفاهیم و معانی و کارکردهای اقتصاد و مدیریت و مولفه های آنها را نمی‌فهمیم و تخصص آنها را نداریم و کارشناس کار نیستیم و یا اینکه از روی قصد و غرض کارها خراب می‌شوند. بنابراین با وجود انواع و اقسام مراکز پژوهشی؛ شوراها؛ مجامع و دفاتر متعدد علمی تخصصی به نظر می‌رسد که مشکلات و مسائل کشور کاملا معلوم و مشخص هستند و راهکارهای مقابله با آنها هم طبق اصول علم اقتصاد و مدیریت کاملا معین می‌باشند . بر همگان روشن است که رشد و توسعه با جادوگری و شعار و صرفا دعا به جان همدیگر اتفاق نمی‌افتد بلکه با تدبیر؛ برنامه؛ آینده نگری؛ تصمیم سازی و تصمیم گیری منطقی و عقلایی؛ پرهیز از آزمون و خطاهای پی در پی؛ تعصبات بیجا؛ هیجانات کاذب و… محقق می‌شود. اینکه هر دولتی بر سرکار بیاید و بگوید: ویرانه ای را تحویل گرفته ؛ حرف قابل دفاعی نیست زیرا همه دولت‌ها به خیال خود آمده اند که افتخار آفرینی کرده و رکورد شکنی کنند. از نظر روانشناسی ما دچار یک نوع ناخوش احوالی بنام فرافکنی مزمن شده و عادت کرده‌ایم شکست ها و سوء مدیریت‌ها و عملکرد نادرست و ناصواب خود را به گردن شخص ثالثی به نام دشمن بیاندازیم. هر چند اتفاقا شاید خیلی از جاها هم این جواب داده و ما از زیر بار مسئولیت و شفافیت و پاسخگویی شانه خالی کرده و جان سالم نیز بدر برده ایم. رونق اقتصادی در خلأ اتفاق نمی‌افتد. رشد و توسعه با دشمنی با این و آن محقق نمی‌شود. اقتصاد موفق زنجیره ای از هست ها و بایدهاست که جدا کردن هر حلقه زنجیره ؛ ناکامی و ناکارآمدی را سبب شده و ما را از هدف دورتر و چه بسا به بیراهه سوق می‌دهد .
عقل سلیم حکم می‌کند که حتی از دشمنان فرضی هم به نفع رفاه و آسایش مردم بهره بگیریم آنچنان که در سیره و سلوک و عملکرد بزرگان دینی ما در انواع صلح نامه ها و توافق نامه ها مشاهده می‌شود. اقتصاد و نتیجه گرفتن از آن ؛ امری تک بعدی نیست؛ بلکه زمین و زمان را باید به هم بدوزیم و کلی طرح و برنامه خوب و مبتنی بر عقلانیت را باید با هم افزایی کنار هم بچینیم تا شاهد ایجاد ارزش افزوده برای کشور باشیم. بخش قابل توجهی از سرمایه های مادی و معنوی ایرانیان در خارج از کشور به دلایل نگاه های غلط و ناصواب و سلیقه ای ما در خدمت نقاط مختلف جهان خصوصا کشورهایی که ما آنها را دشمن می‌پنداریم قرار گرفته در حالیکه اگر این میلیون ها نفر ایرانی و اگر این میلیاردها دلار سرمایه های آنان به کشور خودمان سرازیر و بکار گرفته شوند؛ آیا واقعا مردم در ناز و نعمت و رفاه نخواهند بود؟ چه کسانی نمی‌گذارند این اتفاق بیافتد؟ در همین ارتباط یک سوال اساسی اینجا مطرح است که از میان مولفه های رشد و توسعه ؛ ما چه چیزهایی را نداریم؟ قطعا اغلب عوامل نظیر : جغرافیای مناسب و مستعد ؛ نیروی انسانی متخصص و با کفایت ؛ ذخایر و معادن زیرزمینی فراوان و… را داریم؛ اما چگونه است که در عین ثروتمند بودن ؛ میلیونها نفر در محدوده خط فقر قرار گرفته و یارانه بگیر هستند ؟ نامگذاری سال جدید در حالی صورت گرفته که هیچ آمار و اطلاعات قابل اعتماد؛ ملموس و در دسترسی بطور شفاف و پژوهش شده وجود ندارد که ببینیم شعار و نامگذاری سال ۱۴۰۲ چقدر محقق شده و در صورت عدم موفقیت علل و عوامل عدم تحقق و سهم هر یک از عوامل دست اندرکار مانند وزارتخانه ها و سازمان‌ها و… در این شکست چند درصد بوده و چه ابزار تشویق و تنبیه کارآمدی در این خصوص وجود دارد که بواسطه آن فرق میان خائن با خادم مشخص گردد.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع