جاده ی اهواز-سوسنگرد، جاده ای با اوصاف یک قتلگاه

سیدمحمدامین نجل سیدسعدموسوی

جاده اهواز به سوسنگرد که از جاده های مهم‌ ترانزیتی و حیاتی مسیرهای منتهی به بازارچه ی مرزی چذابه و شهرهای دشت آزادگان و هویزه است را می توان بعنوان غیر استاندارد ترین جاده ها دانست چرا که علی رغم اهمیت ترانزیتی و حمل ونقل مسافرین، تردد هزاران نفر زائران اباعبدالله الحسین (ع) و نیروهای غیربومی شاغل در شرکت های نفتی در لوای بیکاری جوانان بومی نیز باید مدنظر قرار گیرد.

هر یک از شهروندان بارها و بارها طی این مدت از این جاده غیر استاندارد گذر کرده اند و اغلب شب هنگام‌ با ترس و استرس و هراس به دلیل نبود علائم راهنمایی و رانندگی، علائم جاده ای و راهداری، روشنایی نامطلوب و نبود گارد ریل های جدا کننده و مهار کننده کنار و در شیب جاده ای و گاها و در برخی نقاط با خرابی ها و دست اندازه ها، مسیر را طی می کنند تا در نهایت به مقصد برسند.

شبی در مسیر سوسنگرد بودم که متاسفانه مشاهده کردم یک خودروی سنگین تریلی، عابر پیاده و ساکن روستایی از روستاهای مسیر را که قصد تردد از بین گارد ریل جدا کننده جاده و رسیدن به قسمت دیگر روستای جلالیه را داشت، زیر کرده بود، صحنه ای ناگوار و فریاد های ناراحت کننده اهالی در تاریکی شب، حس عجیبی را ایجاد کرده بود که گویی برای این مردم فریاد رسی نیست.

اینبار جاده ی مرگ اهواز به سوسنگرد، تجربه تلخ ترین حادثه را داشت، شب گذشته و همراه با محدودیت های ترافیکی و البته بی تاثیر منع تردد ستاد بظاهر مقابله با ویروس کرونا، نه خانواده ای بلکه شهر و شهرستانی داغدار شدند، تصادف دو خودرو با یکدیگر منجر به فوت دلخراش ۴ نفر از یک خانواده و دو مصدوم بدحال گردید اما همچنان مسئولین در سکوت!!!.

به کدامین گناه مردم ولایتمدار خطه خون و شهادت و پایتخت غیرت و شهامت ایران و جهان شهرستان های حمیدیه، دشت آزادگان و هویزه باید چنین تاوان بی توجهی و یا کم توجهی این نامسئولان را دهند؟

کمترین میزان تخصیص اعتبارات زیرساختی جاده ای به نسبت دیگر شهرستان ها و یا استان های دیگر با وجود ظرفیت های نامهربان شرکت های نفت، متعلق به خوزستان خاصتا دشت آزادگان و هویزه است، مگر این مردم کم به کشور و انقلاب خدمت کردند که امروز شاهد بی مهری مسئولین دولتی باشیم؟ چرا هر لحظه باید نگران فریاد های لا اله الی الله باشیم؟چند نفر دیگر باید کشته و مصدوم شوند تا وزارت راه بخواهد به این مناطق توجه کند؟

در این جاده قتلگاه، افراد بسیاری به دلیل نبود استاندارد های جاده ای و روشنایی شب، از لحاظ جانی و مالی مورد ضرر و زیان واقع شدند، اما براستی، جان چند نفر از شهروندان دشت آزادگانی خصوصا روستاییان ساکن این مسیر باید گرفته شود تا مسئولین اداره کل راهداری، سازمان برق همچنین استانداری و معاونت عمرانی به فکر اصلاح آن برآیند؟

سئوالی است که پاسخ آن را تنها وجدان های بیدار برخی مسئولین و مدیران، نه نامسئولان و نامدیران، می توانند پاسخ دهند.

مردم غیور و ولایتمدار شهرستان های دشت آزادگان ضمن تسلیت به خانواده داغدار متوفیان حادثه دلخراش شب گذشته، از نمایندگان مردم استان خوزستان در مجلس شورای اسلامی خاصتا نماینده شهرستان های غنی از معادن و منابع نقدینگی اما محروم از خدمات مناسب و در خور و شان دشت آزادگان و هویزه استدعا دارند نسبت به طرح سئوال قاطع از وزیر راه کشور و اعمال فشار به استاندار فعلی و رئیس اداره کل راه و راهداری استان و به تبع آن شهرستان، تمهیدات لازم در جهت تخصیص و جذب اعتبار برای اصلاح و استاندارد سازی این جاده قتلگاه از حیث روشنایی شب، تعریض و شیب گذاری، نصب جداکننده و گارد ریل ها،خط کشی و الصاق علائم راهداری، استقرار پایگاه های جاده ای در حد فواصل کم و … را انجام دهند.

در نهایت امیدوارم که جلوگیری از تکرار چنین حوادث تلخ و دردآوری از جانب مسئولان امر، مرهم دردی باشند بر زخم عمیق این مردم مجاهد.

مسئولین محترم توجه داشته باشند که ممکن است چنین حوادثی در این قتلگاه، برای خانواده و فرزندان آنان رخ دهد، آیا توان و تحمل دوری و فراغ عزیزان خود را دارند؟

فَأَحْبِبْ لِغَیْرِکَ مَا تُحِبُّ لِنَفْسِکَ وَ اکْرَهْ لَهُ مَا تَکْرَهُ لَهَا”

دو استکان چای داغ